Της Λιάνας Γούτα
Το πιο δυναμικό "new entry" στο πολιτικό σκηνικό των πρόσφατων ευρωεκλογών το έκανε αδιαμφισβήτητα το κόμμα των Οικολόγων Πρασίνων, αλλάζοντας την παλιότερη εικόνα των κατά καιρούς εγχώριων αυτοαποκαλούμενων οικολογικών κομμάτων που στερούνταν σοβαρότητας ή έφταναν στα όρια της γραφικότητας.
Πέραν αυτού, γενικότερα, η συζήτηση για το περιβάλλον θεωρούνταν από δεκαετίες ολίγον... ρομαντική, αριστερίστικη, εξωσυμβατική. Αλλά κι αυτό άλλαξε ραγδαία, και στη συνείδηση του κόσμου αλλά και στο πολιτικό σκηνικό.
Έτσι, το κόμμα των Οικολόγων... απέσπασε μεγάλο μερίδιο δημοσιότητας και ενδιαφέροντος. Βρέθηκε βέβαια και σε μια ευνοϊκή εγχώρια συγκυρία, δίνοντας διέξοδο σε ψηφοφόρους που εκτόνωσαν τη διαμαρτυρία τους προς τα μεγάλα κόμματα, ενδύοντάς την μάλιστα με την ηθική νομιμοποίηση της διαρκώς αυξανόμενης ευαισθησίας και ανησυχίας για τα περιβαλλοντικά προβλήματα.
Βεβαίως, η παρουσία αυτών των κομμάτων στην Ευρώπη, είχε νόημα πριν μερικά χρόνια γιατί έβαζε στην πολιτική κουβέντα ζητήματα που οι υπόλοιποι απέφευγαν. Σήμερα όμως η συζήτηση για το Περιβάλλον δεν "ανήκει" και δε πρέπει να περιορίζεται στα μικρά "μονοθεματικά" κόμματα. Αντιθέτως, αναγορεύεται σε πρώτης προτεραιότητας ζήτημα για όλα τα κόμματα, τους πολιτικούς, τα κράτη!
Η μεγάλη στροφή νοοτροπίας, έγινε όταν το πρόβλημα του Περιβάλλοντος συνδέθηκε με την Ενέργεια, δηλαδή με το Αναπτυξιακό μοντέλο του τελευταίου αιώνα. Γιατί η απειλή των κλιματικών αλλαγών έχει τις ρίζες της στην ανάπτυξη που βασίστηκε στα ορυκτά καύσιμα... Μόνο πρόσφατα συνειδητοποιήσαμε ότι η καθημερινότητα και η ευζωία μας, εξαρτώνται από ένα είδος ενέργειας που, εκπέμποντας CO2, τραυματίζει θανάσιμα το περιβάλλον και απειλεί την ύπαρξη ζωής στον πλανήτη!
Έτσι, το Περιβάλλον αναδεικνύεται σε εξόχως Πολιτικό ζήτημα. Διεισδύει οριζόντια, επηρεάζει και επηρεάζεται από όλες τις πολιτικές, σε όλες τις θεματικές, από την αγροτική παραγωγή ως τις μεταφορές, από την επιστήμη και την καινοτομία ως τον τουρισμό και την παιδεία..., κάτι που για παράδειγμα, αποτυπώνεται εμφανώς σε όλες τις πολιτικές και τα προγράμματα χρηματοδότησης της Ε.Ε.
Μια καθοριστική στροφή λοιπόν σε αντιλήψεις και προτεραιότητες που όμως δεν οφείλεται σε κάποια συναισθηματική... μετάλλαξη, αλλά μεταφράζεται, όπως πολλά άλλωστε, σε οικονομικούς όρους!
Από τη μία, η περίφημη έκθεση Stern, αποτύπωσε με ψυχρά και τρομακτικά νούμερα το κόστος της περιβαλλοντικής βλάβης, καταδεικνύοντας ότι η περιβαλλοντική αμέλεια κοστίζει ακριβά. Και πως αυτό που αποφεύγει κανείς σήμερα, το πληρώνει αύριο στο πολλαπλάσιο, αν βέβαια μπορεί να το αναστρέψει και να το αποκαταστήσει, κάτι που δυστυχώς δεν ισχύει πάντα...
Κι από την άλλη, οι νέες φιλοπεριβαλλοντικές τεχνολογίες κερδίζουν έδαφος στην αγορά, με σύμμαχο την ανήσυχη κοινωνία και τον ευαισθητοποιημένο καταναλωτή που δυναμώνουν τη φωνή τους απαιτώντας από παραγωγούς και ενδιάμεσους έμπρακτη περιβαλλοντική ευαισθησία... Ακόμα και οι παντοδύναμες πολυεθνικές πετρελαϊκές εταιρείες, που επί χρόνια "σνόμπαραν" τις σχετικές συζητήσεις, ένιωσαν ότι το τοπίο αλλάζει, η πίτα της ενεργειακής αγοράς ξαναμοιράζεται, και έσπευσαν να βάλουν κι αυτές τη σημαία τους στις νέες τεχνολογίες, αξιοποιώντας τα πλεονεκτήματα της κυρίαρχης θέσης που ανέκαθεν κατείχαν στην αγορά Ενέργειας. Έτσι, μαζί με τις πετρελαιοπηγές και τις αποστακτικές στήλες, άρχισαν να ασχολούνται και με ανεμογεννήτριες, με τεχνολογίες αποθήκευσης άνθρακα, με φωτοβολταϊκά...
Στην τελευταία επίσκεψη της η Μέρκελ στην Ελλάδα, μεταξύ των τριών θεμάτων της ατζέντας της, συμπεριέλαβε και την προώθηση των φιλοπεριβαλλοντικών τεχνολογιών, στις οποίες η Γερμανία πρωτοπορεί. Αλλά και όλη η Ευρωπαϊκή Ένωση πρωτοπορεί και οδηγεί την κούρσα, με συντεταγμένο το διοικητικό και πολιτικό προσωπικό (Κομισιόν και Ευρωκοινοβούλιο). Το ισχυρότερο σε αριθμό και ισχύ κόμμα της ευρωπαϊκής κεντροδεξιάς (ΕΛΚ-EPP), έχει αναγορεύσει το θέμα της κλιματικής αλλαγής και της βιώσιμης ανάπτυξης σε μια από τις βασικές προτεραιότητές του.
«Νέες πράσινες μπίζνες», ή «νέα μόδα», σπεύδουν ήδη να πουν μερικοί και να βάλουν ταμπέλες δημιουργώντας ενοχικά σύνδρομα!...
Κι όμως..., ναι! Νέες πράσινες «μπίζνες» που όχι μόνο αποτρέπουν τεράστια κόστη, αλλά μπορούν να αποφέρουν και τεράστια οικονομικά οφέλη (ο κύκλος εργασιών της πράσινης οικονομίας υπολογίζεται στα 630 δισ. ευρώ ετησίως). Πρωτίστως όμως δίνουν ελπίδα για την ίδια την ύπαρξη της Ζωής στον πλανήτη.
Κι από την άλλη, ναι, μακάρι να γίνει «μόδα»! Μια μόδα που να εξαπλωθεί όπως τόσες και τόσες άλλες...“life style” μόδες. Εξάλλου καμιά άλλη δεν αφορά πιο πολύ το "life" από την μόδα της ευαισθησίας και της φροντίδας για το περιβάλλον! Μακάρι αυτή να γίνει το σύγχρονο "life-style"!...
* Η κα Λιάνα Γούτα είναι χημικός μηχανικός, στέλεχος πετρελαϊκής βιομηχανίας, τ. Σύμβουλος σε θέματα Ενέργειας, Περιβάλλοντος και Ανάπτυξης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, υποψήφια βουλευτής με τη ΝΔ στην Α’ περιφέρεια Θεσσαλονίκης στις τελευταίες εκλογές
Το πιο δυναμικό "new entry" στο πολιτικό σκηνικό των πρόσφατων ευρωεκλογών το έκανε αδιαμφισβήτητα το κόμμα των Οικολόγων Πρασίνων, αλλάζοντας την παλιότερη εικόνα των κατά καιρούς εγχώριων αυτοαποκαλούμενων οικολογικών κομμάτων που στερούνταν σοβαρότητας ή έφταναν στα όρια της γραφικότητας.
Πέραν αυτού, γενικότερα, η συζήτηση για το περιβάλλον θεωρούνταν από δεκαετίες ολίγον... ρομαντική, αριστερίστικη, εξωσυμβατική. Αλλά κι αυτό άλλαξε ραγδαία, και στη συνείδηση του κόσμου αλλά και στο πολιτικό σκηνικό.
Έτσι, το κόμμα των Οικολόγων... απέσπασε μεγάλο μερίδιο δημοσιότητας και ενδιαφέροντος. Βρέθηκε βέβαια και σε μια ευνοϊκή εγχώρια συγκυρία, δίνοντας διέξοδο σε ψηφοφόρους που εκτόνωσαν τη διαμαρτυρία τους προς τα μεγάλα κόμματα, ενδύοντάς την μάλιστα με την ηθική νομιμοποίηση της διαρκώς αυξανόμενης ευαισθησίας και ανησυχίας για τα περιβαλλοντικά προβλήματα.
Βεβαίως, η παρουσία αυτών των κομμάτων στην Ευρώπη, είχε νόημα πριν μερικά χρόνια γιατί έβαζε στην πολιτική κουβέντα ζητήματα που οι υπόλοιποι απέφευγαν. Σήμερα όμως η συζήτηση για το Περιβάλλον δεν "ανήκει" και δε πρέπει να περιορίζεται στα μικρά "μονοθεματικά" κόμματα. Αντιθέτως, αναγορεύεται σε πρώτης προτεραιότητας ζήτημα για όλα τα κόμματα, τους πολιτικούς, τα κράτη!
Η μεγάλη στροφή νοοτροπίας, έγινε όταν το πρόβλημα του Περιβάλλοντος συνδέθηκε με την Ενέργεια, δηλαδή με το Αναπτυξιακό μοντέλο του τελευταίου αιώνα. Γιατί η απειλή των κλιματικών αλλαγών έχει τις ρίζες της στην ανάπτυξη που βασίστηκε στα ορυκτά καύσιμα... Μόνο πρόσφατα συνειδητοποιήσαμε ότι η καθημερινότητα και η ευζωία μας, εξαρτώνται από ένα είδος ενέργειας που, εκπέμποντας CO2, τραυματίζει θανάσιμα το περιβάλλον και απειλεί την ύπαρξη ζωής στον πλανήτη!
Έτσι, το Περιβάλλον αναδεικνύεται σε εξόχως Πολιτικό ζήτημα. Διεισδύει οριζόντια, επηρεάζει και επηρεάζεται από όλες τις πολιτικές, σε όλες τις θεματικές, από την αγροτική παραγωγή ως τις μεταφορές, από την επιστήμη και την καινοτομία ως τον τουρισμό και την παιδεία..., κάτι που για παράδειγμα, αποτυπώνεται εμφανώς σε όλες τις πολιτικές και τα προγράμματα χρηματοδότησης της Ε.Ε.
Μια καθοριστική στροφή λοιπόν σε αντιλήψεις και προτεραιότητες που όμως δεν οφείλεται σε κάποια συναισθηματική... μετάλλαξη, αλλά μεταφράζεται, όπως πολλά άλλωστε, σε οικονομικούς όρους!
Από τη μία, η περίφημη έκθεση Stern, αποτύπωσε με ψυχρά και τρομακτικά νούμερα το κόστος της περιβαλλοντικής βλάβης, καταδεικνύοντας ότι η περιβαλλοντική αμέλεια κοστίζει ακριβά. Και πως αυτό που αποφεύγει κανείς σήμερα, το πληρώνει αύριο στο πολλαπλάσιο, αν βέβαια μπορεί να το αναστρέψει και να το αποκαταστήσει, κάτι που δυστυχώς δεν ισχύει πάντα...
Κι από την άλλη, οι νέες φιλοπεριβαλλοντικές τεχνολογίες κερδίζουν έδαφος στην αγορά, με σύμμαχο την ανήσυχη κοινωνία και τον ευαισθητοποιημένο καταναλωτή που δυναμώνουν τη φωνή τους απαιτώντας από παραγωγούς και ενδιάμεσους έμπρακτη περιβαλλοντική ευαισθησία... Ακόμα και οι παντοδύναμες πολυεθνικές πετρελαϊκές εταιρείες, που επί χρόνια "σνόμπαραν" τις σχετικές συζητήσεις, ένιωσαν ότι το τοπίο αλλάζει, η πίτα της ενεργειακής αγοράς ξαναμοιράζεται, και έσπευσαν να βάλουν κι αυτές τη σημαία τους στις νέες τεχνολογίες, αξιοποιώντας τα πλεονεκτήματα της κυρίαρχης θέσης που ανέκαθεν κατείχαν στην αγορά Ενέργειας. Έτσι, μαζί με τις πετρελαιοπηγές και τις αποστακτικές στήλες, άρχισαν να ασχολούνται και με ανεμογεννήτριες, με τεχνολογίες αποθήκευσης άνθρακα, με φωτοβολταϊκά...
Στην τελευταία επίσκεψη της η Μέρκελ στην Ελλάδα, μεταξύ των τριών θεμάτων της ατζέντας της, συμπεριέλαβε και την προώθηση των φιλοπεριβαλλοντικών τεχνολογιών, στις οποίες η Γερμανία πρωτοπορεί. Αλλά και όλη η Ευρωπαϊκή Ένωση πρωτοπορεί και οδηγεί την κούρσα, με συντεταγμένο το διοικητικό και πολιτικό προσωπικό (Κομισιόν και Ευρωκοινοβούλιο). Το ισχυρότερο σε αριθμό και ισχύ κόμμα της ευρωπαϊκής κεντροδεξιάς (ΕΛΚ-EPP), έχει αναγορεύσει το θέμα της κλιματικής αλλαγής και της βιώσιμης ανάπτυξης σε μια από τις βασικές προτεραιότητές του.
«Νέες πράσινες μπίζνες», ή «νέα μόδα», σπεύδουν ήδη να πουν μερικοί και να βάλουν ταμπέλες δημιουργώντας ενοχικά σύνδρομα!...
Κι όμως..., ναι! Νέες πράσινες «μπίζνες» που όχι μόνο αποτρέπουν τεράστια κόστη, αλλά μπορούν να αποφέρουν και τεράστια οικονομικά οφέλη (ο κύκλος εργασιών της πράσινης οικονομίας υπολογίζεται στα 630 δισ. ευρώ ετησίως). Πρωτίστως όμως δίνουν ελπίδα για την ίδια την ύπαρξη της Ζωής στον πλανήτη.
Κι από την άλλη, ναι, μακάρι να γίνει «μόδα»! Μια μόδα που να εξαπλωθεί όπως τόσες και τόσες άλλες...“life style” μόδες. Εξάλλου καμιά άλλη δεν αφορά πιο πολύ το "life" από την μόδα της ευαισθησίας και της φροντίδας για το περιβάλλον! Μακάρι αυτή να γίνει το σύγχρονο "life-style"!...
* Η κα Λιάνα Γούτα είναι χημικός μηχανικός, στέλεχος πετρελαϊκής βιομηχανίας, τ. Σύμβουλος σε θέματα Ενέργειας, Περιβάλλοντος και Ανάπτυξης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, υποψήφια βουλευτής με τη ΝΔ στην Α’ περιφέρεια Θεσσαλονίκης στις τελευταίες εκλογές
