Σκέψεις του Θύμιου Παπανικολάου
Όλοι μιλούν για πρόωρες εκλογές και μάλιστα εντός του Οκτωβρίου. Σχεδόν το έχουν σίγουρο και μάλλον είναι.
Θα διατυπώσουμε μερικές απλές πολιτικές σκέψεις, υπό τη μορφή των συνοπτικών παρατηρήσεων, για να αντιληφθούμε το τι γένεται, το τι παίχτηκε και το τι παίζεται.
Παρατήρηση πρώτη:
Η ιστορική πείρα λέει, καθώς και η πολιτική επιστήμη, τούτο: Καμία κυβέρνηση δεν κάνει πρόωρες εκλογές έχοντας τη βεβαιότητα ότι θα τις χάσει. Ιδιαίτερα στο μέσον μιας γιγάντιες κρίσης και αμέσως μετά από λαίλαπα καταστροφών που στρέφεται εναντίον της.
Κανένας Πρωθυπουργός δεν αυτοκτονεί συνειδητά, εκτός και αν έχει υποκύψει εντελώς στους «νταβάδες»: Πλανητικούς και εγχώριος.
Οι πρόωρες εκλογές σημαίνουν τούτο: Ο Καραμανλής τα έχει δώσει πλέον ΟΛΑ…
Ίσως, ο αξιωματούχος του ΝΑΤΟ να τον «έπεισε», όπως αναλύουμε στην αρχή…
Παρατήρηση δεύτερη:
Μια σοφή παροιμία λέει: «Πες μου ποιόν συναναστρέφεσαι να σου πω ποιος είσαι».
Ποιοι από την κυβέρνηση ζητούν πιεστικά εκλογές ΤΩΡΑ;
Η Ντόρα και ο Σουφλιάς. Δηλαδή οι «εντολοδόχοι» των «νταβάδων»: Ξένων και ντόπιων.
Χρειάζεται αυτό περισσότερη ανάλυση; ΟΧΙ!!!
Παρατήρηση τρίτη:
Γιατί οι «νταβάδες» (ξένοι και ντόπιοι) θέλουν τώρα εκλογές;
Βιάζονται για πολλούς λόγους:
α). Είναι πολύ πιεστικά τα σχέδια που θέλουν να προωθήσουν για τα εθνικά μας θέματα και τις γεωπολιτικές ανακατατάξεις στα Βαλκάνια και στη Μέση Ανατολή. Θέλουν ένα πολιτικό σκηνικό κατακερματισμένο και απόλυτα ελεγχόμενο.
β). Αν ρίξουν τον Καραμανλή τον δυναμώνουν. Αν τον πάνε «καροτσάκι» μέχρι την προεδρική εκλογή (σημείο που μπορεί να τον ρίξουν) υπάρχει ο μέγας κίνδυνος να αποκτήσει αυτοδυναμία ο Γιώργος Παπανδρέου.
Αυτό δεν διευκολύνει τους σχεδιασμούς, γιατί μετά πρέπει να διαιρέσουν μια κυβέρνηση με νωπή εντολή.
Θέλουν εκλογές ΤΩΡΑ γιατί ελπίζουν σε εκλογικές ισορροπίες, δηλαδή σε έλλειψη αυτοδυναμιών: Τέτοιες ρευστές εκλογικές ισορροπίες είναι ΙΔΑΝΙΚΕΣ γιατί παρέχουν μια ποικιλία πολιτικών επιλογών για την προώθηση των σχεδιασμών τους.
Ούτε τον Κώστα ούτε τον Γιώργο θέλουν. Άλλα είναι τα σενάριά τους.
Μέσα σε αυτή τη νταβατζίδικη στρατηγική εντάσσονται και οι διαλυτικές «τρικυμίες» στο ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ…
Τελευταία παρατήρηση:
Ο Καραμανλής φαίνεται ότι υπέκυψε σε ΟΛΑ και παίζει το παιχνίδι των «νταβάδων», δίχως να έχει γνώση και συναίσθηση των βαθύτερων στόχων του παιχνιδιού. Δηλαδή ότι ο ίδιος στρώνει το έδαφος της απόσυρσής του…
Μια και είναι χειροπόδαρα δεμένος ( ο ίδιος το φρόντισε αυτό) πιστεύει ΑΦΕΛΩΣ ότι η ήττα τώρα θα είναι μικρότερη…
Πείστηκε δηλαδή ότι δεν υπάρχει διέξοδος και ότι θα τον πάνε «καροτσάκι» μέχρι το Μάρτιο.
Την τόλμη δεν την έχει να αντισταθεί στοιχειωδώς.
Έχει πάθει, όμως και πλήρη πολιτική συσκότιση. Γιατί το διαρκές σφυροκόπημά του εγκυμονεί εξίσου και μεγάλους κινδύνους για τους «Νταβάδες»: μια αυτοδυναμία του Γιώργου Παπανδρέου.
Στις σημερινές συνθήκες καμιά αυτοδυναμία δεν στέκεται εύκολα και παράλληλα τις απανωτές κυβερνητικές πτώσεις οι «νταβάδες» τις τρέμουν, ακριβώς γιατί σκέφτονται μακρύτερα και τρέμουν το ξύπνημα του ελληνικού λαού…
Θα διατυπώσουμε μερικές απλές πολιτικές σκέψεις, υπό τη μορφή των συνοπτικών παρατηρήσεων, για να αντιληφθούμε το τι γένεται, το τι παίχτηκε και το τι παίζεται.
Παρατήρηση πρώτη:
Η ιστορική πείρα λέει, καθώς και η πολιτική επιστήμη, τούτο: Καμία κυβέρνηση δεν κάνει πρόωρες εκλογές έχοντας τη βεβαιότητα ότι θα τις χάσει. Ιδιαίτερα στο μέσον μιας γιγάντιες κρίσης και αμέσως μετά από λαίλαπα καταστροφών που στρέφεται εναντίον της.
Κανένας Πρωθυπουργός δεν αυτοκτονεί συνειδητά, εκτός και αν έχει υποκύψει εντελώς στους «νταβάδες»: Πλανητικούς και εγχώριος.
Οι πρόωρες εκλογές σημαίνουν τούτο: Ο Καραμανλής τα έχει δώσει πλέον ΟΛΑ…
Ίσως, ο αξιωματούχος του ΝΑΤΟ να τον «έπεισε», όπως αναλύουμε στην αρχή…
Παρατήρηση δεύτερη:
Μια σοφή παροιμία λέει: «Πες μου ποιόν συναναστρέφεσαι να σου πω ποιος είσαι».
Ποιοι από την κυβέρνηση ζητούν πιεστικά εκλογές ΤΩΡΑ;
Η Ντόρα και ο Σουφλιάς. Δηλαδή οι «εντολοδόχοι» των «νταβάδων»: Ξένων και ντόπιων.
Χρειάζεται αυτό περισσότερη ανάλυση; ΟΧΙ!!!
Παρατήρηση τρίτη:
Γιατί οι «νταβάδες» (ξένοι και ντόπιοι) θέλουν τώρα εκλογές;
Βιάζονται για πολλούς λόγους:
α). Είναι πολύ πιεστικά τα σχέδια που θέλουν να προωθήσουν για τα εθνικά μας θέματα και τις γεωπολιτικές ανακατατάξεις στα Βαλκάνια και στη Μέση Ανατολή. Θέλουν ένα πολιτικό σκηνικό κατακερματισμένο και απόλυτα ελεγχόμενο.
β). Αν ρίξουν τον Καραμανλή τον δυναμώνουν. Αν τον πάνε «καροτσάκι» μέχρι την προεδρική εκλογή (σημείο που μπορεί να τον ρίξουν) υπάρχει ο μέγας κίνδυνος να αποκτήσει αυτοδυναμία ο Γιώργος Παπανδρέου.
Αυτό δεν διευκολύνει τους σχεδιασμούς, γιατί μετά πρέπει να διαιρέσουν μια κυβέρνηση με νωπή εντολή.
Θέλουν εκλογές ΤΩΡΑ γιατί ελπίζουν σε εκλογικές ισορροπίες, δηλαδή σε έλλειψη αυτοδυναμιών: Τέτοιες ρευστές εκλογικές ισορροπίες είναι ΙΔΑΝΙΚΕΣ γιατί παρέχουν μια ποικιλία πολιτικών επιλογών για την προώθηση των σχεδιασμών τους.
Ούτε τον Κώστα ούτε τον Γιώργο θέλουν. Άλλα είναι τα σενάριά τους.
Μέσα σε αυτή τη νταβατζίδικη στρατηγική εντάσσονται και οι διαλυτικές «τρικυμίες» στο ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ…
Τελευταία παρατήρηση:
Ο Καραμανλής φαίνεται ότι υπέκυψε σε ΟΛΑ και παίζει το παιχνίδι των «νταβάδων», δίχως να έχει γνώση και συναίσθηση των βαθύτερων στόχων του παιχνιδιού. Δηλαδή ότι ο ίδιος στρώνει το έδαφος της απόσυρσής του…
Μια και είναι χειροπόδαρα δεμένος ( ο ίδιος το φρόντισε αυτό) πιστεύει ΑΦΕΛΩΣ ότι η ήττα τώρα θα είναι μικρότερη…
Πείστηκε δηλαδή ότι δεν υπάρχει διέξοδος και ότι θα τον πάνε «καροτσάκι» μέχρι το Μάρτιο.
Την τόλμη δεν την έχει να αντισταθεί στοιχειωδώς.
Έχει πάθει, όμως και πλήρη πολιτική συσκότιση. Γιατί το διαρκές σφυροκόπημά του εγκυμονεί εξίσου και μεγάλους κινδύνους για τους «Νταβάδες»: μια αυτοδυναμία του Γιώργου Παπανδρέου.
Στις σημερινές συνθήκες καμιά αυτοδυναμία δεν στέκεται εύκολα και παράλληλα τις απανωτές κυβερνητικές πτώσεις οι «νταβάδες» τις τρέμουν, ακριβώς γιατί σκέφτονται μακρύτερα και τρέμουν το ξύπνημα του ελληνικού λαού…
