Παναγία Σουμελά: Θρησκευτική ή πολιτική πανήγυρις;

Η άποψη του Θεόφιλου Κωτσίδη

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, προσκυνητές κυρίως από Ελλάδα, κατακλύζουν την Παναγία Σουμελά Τραπεζούντας, ανάβουν κεριά και προσεύχονται σε μια «μάνα» Παναγία, αποδεκτή από κάθε θρησκεία και σε κάθε ανθρώπινη ψυχή.

Η προσέγγιση αυτή στην Τραπεζούντα γίνεται με διακριτικό και καθαρά πνευματικό τρόπο. Ο καθένας βιώνει την πίστη και την προσδοκία με δικό του, ιδιαίτερο τρόπο. Δυστυχώς, όμως, κάποιοι θέλησαν φέτος να εκφραστούν με συμπεριφορές απόλυτα κοσμικές και προκλητικές.

Είναι η δεύτερη χρονιά που ο βουλευτής της Ρωσικής Δούμας κ. Ιβάν Σαββίδης επισκέπτεται την Παναγία Σουμελά στην Τραπεζούντα με τη συνοδεία εκατοντάδων πιστών... ακολούθων του. Την περασμένη χρονιά οι τουρκικές αρχές «ανέχτηκαν» την... απόβαση 500 Ρώσων με τρείς ιερείς και τη λειτουργία σε ειδικό χώρο έξω από το μουσείο, πια, της Παναγίας Σουμελά.

Φέτος, διέκοψαν την παράκληση εν τη γεννέση της, επικαλούμενοι την έλλειψη της σχετικής άδειας απ' το Υπουργείο Πολιτισμού της Τουρκίας. Δεν επετράπη στους προσκυνητές να ανάψουν κεριά, γεγονός που θεωρείται αυτονόητο(το άναμμα των κεριών), οποιαδήποτε άλλη μέρα του χρόνου.

Στην άρνηση αυτή, το συγκεντρωμένο πλήθος Ελλήνων άρχισε να ψέλνει το «Τη Υπερμάχω», ως αντίδραση στις απαγορεύσεις. Στη συνέχεια, ο νομάρχης Θεσαλονίκης κ. Παναγιώτης Ψωμιάδης, κάνοντας το χοράρχη, ξεκίνησε τον εθνικό ύμνο της Ελλάδας!!!

Πέραν ελαχίστων εξαιρέσεων, οι αποδοκιμασίες των Ελλήνων προσκυνητών, ήταν έντονες. Θεωρήθηκε από όλους προβοκατόρικη και για λόγους εντυπωσιασμού ενέργεια. Απομακρύνθηκε ο περισσότερος κόσμος και ο Ιβάν Σαββίδης βρήκε ευκαιρία να εκφραστεί στα ρώσικα και να χειροκροτηθεί...

Ας σημειωθεί οτι σε τουρκικό έδαφος οποιαδήποτε δικαιοδοσία για εκκλησιαστικά ζητήματα έχει το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το οποίο δεν είχε δώσει "Ευλογία" για την περσινή λειτουργία. Ούτε φέτος έλαβαν "Ευλογία" από τον Οικουμενικό Πατριάρχη γεγονός πρωτοφανές για τα εκκλησιαστικά δεδομένα.

Παράκαμψη δηλαδή όχι μόνο των τουρκικών αρχών αλλά και του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης παρά ταύτα έστειλε ιερέα εκπρόσωπο του για να τελέσει την προσευχή ο οποίος ήταν και ο μόνος που σεβάστηκε την απαγόρευση και δεν διαπραγματεύτηκε εν μέσω διενέξεων την ολοκλήρωση της προσευχής.

Αναρωτιέται κανείς αν το προσκύνημα αυτό ήταν για «εσωτερική κατανάλωση» , ελληνική και ρωσική, είτε για το αληθινό πνεύμα της ημέρας. Αναρωτιέται κανείς, επίσης, πώς την προσέγγιση πολλών ετών με την πολυαγαπημένη "πατρίδα Τραπεζούντα" την γκρεμίζουν τόσο εύκολα κάποιοι «τουρίστες δύο ωρών».