Στο Γ΄ Κοινοτικό Πλαίαιο Στήριξης, (2000-2006), η απορροφητικότητα καθυστερούσε γιατί η Ελληνική κυβέρνηση (μέσω κονδυλίων του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων) έπρεπε ΠΡΩΤΑ να αποπληρώσει (δεν ήταν εύκολο να βρεθούν τα λεφτά εάν δεν έχουν προβλεφθεί μεγάλα ποσά στον προϋπολογισμό) τη Δημόσια Χρηματοδότηση στις επιχειρήσεις, και ΜΕΤΑ να ζητήσει την Κοινοτική Συμμετοχή που αντιστοιχει στα χρήματα που
εκταμίευσε.
Π.χ., εάν ένα έργο μιας επιχείρησης, η οποία είναι εγκατεστημένη σε περιοχή με ποσοστό επιδότησης 50%, μετά από διαδικασία αξιολόγησης ΕΓΚΡΙΘΗΚΕ αρχικά στα 900.000?, και ολοκληρώθηκε τελικά (πιστοποιημένα τιμολόγια) στο 1.000.000?, το ποσό της επιδότησης ΠΟΥ ΠΗΡΕ Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ από το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ, είναι 500.000?. Το ποσό που αντιστοιχεί (για το συγκεκριμένο έργο) στην ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ για να το ΔΩΣΕΙ στο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ (η ΑΠΟΡΡΟΦΗΤΙΚΟΤΗΤΑ δηλαδή), είναι το 75% των 500.000?, δηλαδή 375.000?. Εάν έχουν τηρηθεί όλες οι διαδικασίες δημοσιότητας, διαφάνειας, ελέγχων κλπ, και η Ε.Ε. δώσει τα λεφτά στην Ελλάδα, λέμε ότι "...Απορροφήθηκαν (από το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ) 375.000?...". (ΕΛΛΑΔΑ:125.000? - ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ 375.000?).
Στο Ε.Σ.Π.Α. (2007-2013), συμβαίνουν οι εξής δύο αρχικά ΘΕΤΙΚΕΣ συνθήκες: Α) το ποσοστό της Κοινοτικής Συμμετοχής, αυξήθηκε το 85%, και Β) λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, η ευρωπαία επίτροπος DANUTE HUBNER, δέχθηκε, ΠΡΩΤΑ η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση να δίνει το σύνολο των χρημάτων στην Ελλάδα, και στη συνέχεια (εντός 2-4 χρόνων), να συνεισφέρει (επιστρέφει) η Ελλάδα την Εθνική Συμμετοχή στην Ε.Ε.
Στο αντίστοιχο παράδειγμα λοιπόν, του 1.000.000?, η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ έχει συμφωνήσει να δώσει τα 500.000? ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ στην επιχείρηση (βάσει ελεγχου βέβαια που θα κάνει το Ελληνικό Δημόσιο στην επιχείρηση), και σε βάθος 2-4 χρόνων, θα περιμένει η Ε.Ε. τα (500.000 Χ 15%=) 75.000? να τα επιστρέψει το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το πρόβλημα λοιπόν είναι ότι (παρότι πήρε μεγάλα δάνεια εκδίδοντας ομόλογα με ακριβά επιτόκια) η σημερινή κυβέρνηση, ΔΕΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΕΤΑΙ τις ανωτέρω δύο ιδιαίτερα ευνοϊκές συνθήκες για να υλοποιήσει προγράμματα χωρίς αρχικό κόστος (μηδενική ελληνική συμμετοχή τα δύο πρώτα χρόνια), και μειωμενη συνεισφορά κατά τα επόμενα χρόνια. Θα μπορούσε π.χ. να χτίσει σχολεία ή να ξεκινήσει την κατασκευή νοσοκομείων (εαν υποθέσουμε ότι θέλει να ρίξει το βάρος των επιχορηγήσεων σε κρατικά ιδρύματα και όχι σε ιδιωτικές επιχειρήσεις). Βέβαια, τέτοιους πολιτικούς έχουμε, τόσα ξέρουν να κάνουν...
Βέβαι υπάρχει και άλλος λόγος που καθυστερεί το ΕΣΠΑ. Το Γ΄ΚΠΣ έχει πάρει παράταση (λόγω πυρκαϊών) κατά τρία χρόνια και λήγει στο τέλος του 2009 (τελευταία ημερομηνία πληρωμών είναι η 31/12/2009), οπότε η ελληνική κυβέρνηση έπρεπε να ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙ (υπάρχει η απαραίτητη γραφειοκρατία) και να ΒΡΕΙ ΛΕΦΤΑ για να υλοποιεί ταυτόχρονα για την τριετία 2007-2008-2009, ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ... Μιλάμε βέβαια για μια κυβέρνηση ΝΔ, της οποίας ο πρόεδρος δεν έχει την ικανότητα να σκύψει να δέσει τα κορδόνια του... Ας μην έχουμε και πολλές απαιτήσεις... Ας έχουμε όμως απαιτήσεις από το ΠΑΣΟΚ που θα είναι η επόμενη κυβέρνηση.
ΤΟ ΘΕΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ Η ΑΠΟΡΡΟΦΗΤΙΚΟΤΗΤΑ. ΚΑΙ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ MARSHALL (1947), ΕΙΧΕ ΑΠΟΡΡΟΦΗΤΙΚΟΤΗΤΑ 100%. ΚΑΙ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΔΗΛΑΔΗ, ΑΦΟΥ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΠΗΓΑΝ ΣΕ ΛΙΓΟΥΣ ΚΑΙ ΙΣΧΥΡΟΥΣ; ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΛΑ, ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΑ ΕΡΓΑ... (Σας αφιερώνω τη φωτογραφία, με τη λεζάντα: "...Όπου λαλούν πολλοί κοκκόροι..."), Βασίλης Σ.
Π.χ., εάν ένα έργο μιας επιχείρησης, η οποία είναι εγκατεστημένη σε περιοχή με ποσοστό επιδότησης 50%, μετά από διαδικασία αξιολόγησης ΕΓΚΡΙΘΗΚΕ αρχικά στα 900.000?, και ολοκληρώθηκε τελικά (πιστοποιημένα τιμολόγια) στο 1.000.000?, το ποσό της επιδότησης ΠΟΥ ΠΗΡΕ Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ από το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ, είναι 500.000?. Το ποσό που αντιστοιχεί (για το συγκεκριμένο έργο) στην ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ για να το ΔΩΣΕΙ στο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ (η ΑΠΟΡΡΟΦΗΤΙΚΟΤΗΤΑ δηλαδή), είναι το 75% των 500.000?, δηλαδή 375.000?. Εάν έχουν τηρηθεί όλες οι διαδικασίες δημοσιότητας, διαφάνειας, ελέγχων κλπ, και η Ε.Ε. δώσει τα λεφτά στην Ελλάδα, λέμε ότι "...Απορροφήθηκαν (από το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ) 375.000?...". (ΕΛΛΑΔΑ:125.000? - ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ 375.000?).
Στο Ε.Σ.Π.Α. (2007-2013), συμβαίνουν οι εξής δύο αρχικά ΘΕΤΙΚΕΣ συνθήκες: Α) το ποσοστό της Κοινοτικής Συμμετοχής, αυξήθηκε το 85%, και Β) λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, η ευρωπαία επίτροπος DANUTE HUBNER, δέχθηκε, ΠΡΩΤΑ η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση να δίνει το σύνολο των χρημάτων στην Ελλάδα, και στη συνέχεια (εντός 2-4 χρόνων), να συνεισφέρει (επιστρέφει) η Ελλάδα την Εθνική Συμμετοχή στην Ε.Ε.
Στο αντίστοιχο παράδειγμα λοιπόν, του 1.000.000?, η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ έχει συμφωνήσει να δώσει τα 500.000? ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ στην επιχείρηση (βάσει ελεγχου βέβαια που θα κάνει το Ελληνικό Δημόσιο στην επιχείρηση), και σε βάθος 2-4 χρόνων, θα περιμένει η Ε.Ε. τα (500.000 Χ 15%=) 75.000? να τα επιστρέψει το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το πρόβλημα λοιπόν είναι ότι (παρότι πήρε μεγάλα δάνεια εκδίδοντας ομόλογα με ακριβά επιτόκια) η σημερινή κυβέρνηση, ΔΕΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΕΤΑΙ τις ανωτέρω δύο ιδιαίτερα ευνοϊκές συνθήκες για να υλοποιήσει προγράμματα χωρίς αρχικό κόστος (μηδενική ελληνική συμμετοχή τα δύο πρώτα χρόνια), και μειωμενη συνεισφορά κατά τα επόμενα χρόνια. Θα μπορούσε π.χ. να χτίσει σχολεία ή να ξεκινήσει την κατασκευή νοσοκομείων (εαν υποθέσουμε ότι θέλει να ρίξει το βάρος των επιχορηγήσεων σε κρατικά ιδρύματα και όχι σε ιδιωτικές επιχειρήσεις). Βέβαια, τέτοιους πολιτικούς έχουμε, τόσα ξέρουν να κάνουν...
Βέβαι υπάρχει και άλλος λόγος που καθυστερεί το ΕΣΠΑ. Το Γ΄ΚΠΣ έχει πάρει παράταση (λόγω πυρκαϊών) κατά τρία χρόνια και λήγει στο τέλος του 2009 (τελευταία ημερομηνία πληρωμών είναι η 31/12/2009), οπότε η ελληνική κυβέρνηση έπρεπε να ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙ (υπάρχει η απαραίτητη γραφειοκρατία) και να ΒΡΕΙ ΛΕΦΤΑ για να υλοποιεί ταυτόχρονα για την τριετία 2007-2008-2009, ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ... Μιλάμε βέβαια για μια κυβέρνηση ΝΔ, της οποίας ο πρόεδρος δεν έχει την ικανότητα να σκύψει να δέσει τα κορδόνια του... Ας μην έχουμε και πολλές απαιτήσεις... Ας έχουμε όμως απαιτήσεις από το ΠΑΣΟΚ που θα είναι η επόμενη κυβέρνηση.
ΤΟ ΘΕΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ Η ΑΠΟΡΡΟΦΗΤΙΚΟΤΗΤΑ. ΚΑΙ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ MARSHALL (1947), ΕΙΧΕ ΑΠΟΡΡΟΦΗΤΙΚΟΤΗΤΑ 100%. ΚΑΙ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΔΗΛΑΔΗ, ΑΦΟΥ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΠΗΓΑΝ ΣΕ ΛΙΓΟΥΣ ΚΑΙ ΙΣΧΥΡΟΥΣ; ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΛΑ, ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΑ ΕΡΓΑ... (Σας αφιερώνω τη φωτογραφία, με τη λεζάντα: "...Όπου λαλούν πολλοί κοκκόροι..."), Βασίλης Σ.
