Με αφορμή την επιστολή που απέστειλε ο πολιτευτής της Α' Θεσσαλονίκης Κ. Μαργαρίτης στον Πρωθυπουργό μέσω της οποίας του γνωστοποιεί την αδυναμία του να θέσει εκ νέου υποψηφιότητα στις ερχόμενες εκλογές για οικονομικούς λόγους, θεωρώ ότι όλοι μας πρέπει να προβληματιστούμε με το εξής θέμα:
Κάθε εκλογική αναμέτρηση και ιδιαιτέρως για τις μεγάλες εκλογικές περιφέρειες, απαιτεί το λιγότερο 150.000 με 200.000 ευρώ από τον κάθε υποψήφιο.
Είναι προφανές ότι όταν γίνονται κοντινές εκλογικές αναμετρήσεις αυτομάτως...
τίθενται εκτός παιχνιδιού, όσοι ενδιαφερόμενοι δεν έχουν μεγάλη οικονομική επιφάνεια ή δεν κατάγονται από πολιτικά τζάκια ώστε να έχουν πολιτική παρακαταθήκη.
Το αποτέλεσμα είναι να γεμίζουν οι λίστες των κομμάτων με υποψηφίους που διαθέτουν τεράστια οικονομική επιφάνεια ή είναι παιδιά πολιτικών οικογενειών. Αυτό το θεωρώ κατάντημα για το σημερινό πολιτικό σύστημα, που πετάει έξω όλους όσους δεν μπορούν να χρηματοδοτήσουν την εκλογική αναμέτρηση.
Μη μου πει κανείς κάτι διαφορετικό, γιατί θα βάλω τα γέλια. Το υπάρχον θεσμικό καθεστώς ελέγχου των εκλογικών δαπανών των υποψηφίων και των κομμάτων είναι για γέλια και για κλάματα.
Πως λοιπόν ερχόμαστε όλοι εμείς εκ των υστέρων και στρεφόμαστε δεικτικά εναντίον των βουλευτών που εκλέγονται; Όλοι μας έχουμε ΑΠΟΛΥΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ για τους βουλευτές που εκλέγονται, αλλά κυρίως για το άρρωστο και σαθρό σύστημα εκλογής που συντηρούμε.
Εμείς επιλέγουμε τους ίδιους και τους ίδιους χωρίς να δίνουμε την ευκαιρία σε νέους ανθρώπους να δοκιμαστούν στον βουλευτικό βίο.
Εμείς ψηφίζουμε τους πλούσιους γιους και κόρες των πολιτικών.
Εμείς ψηφίζουμε δεκαετίες τώρα τους ίδιους βουλευτές που χρηματοδοτούν με άνεση (πως άραγε;) την προεκλογική τους εκστρατεία.
Εμείς ψηφίζουμε αυτούς που μας κάνουν το ρουσφέτι συντηρώντας έτσι την αρρώστια του πολιτικού συστήματος.
Εμείς ψηφίζουμε όλους αυτούς που έχουν γίνει ένα με το σύστημα και δημιουργούν νέα πολιτικά τζάκια.
Φίλοι αναγνώστες η προσωπική μας ευθύνη είναι τεράστια.
Όλοι εμείς είμαστε που συντηρούμε την τραγική αυτή πραγματικότητα.
Μόνο όταν θα αναλάβουμε την ευθύνη να απαλλαχτούμε από τους κροίσους της πολιτικής και τα πολιτικά τζάκια, δίνοντας ευκαιρίες σε νέους ανθρώπους και επιβάλλοντας έτσι την ανασύνθεση της εκάστοτε βουλής, μπορεί κάτι να αλλάξει.
Μέχρι τότε όμως μπορούμε άνετα να γκρινιάζουμε και να μεμψιμοιρούμε. Αυτό εξάλλου είναι και το χαρακτηριστικό γνώρισμα των Ελλήνων. Για όλα φταίνε οι άλλοι και εμείς για τίποτα, οπότε μπορούμε δικαιολογημένα να γκρινιάζουμε.
Σ΄αυτή λοιπόν την εκλογική αναμέτρηση, περιμένω και πάλι μια από τα ίδια.
Όσοι δαπανήσουν τα περισσότερα χρήματα, τα οποία κατόπιν έχουν τον τρόπο να τα πάρουν πίσω, είναι και αυτοί που θα εκλεγούν.
Όσους τους πέταξε το σύστημα έξω ή είναι νέοι ΕΚΤΟΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ και ΟΧΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ, υποψήφιοι και θα βιώσουν την αποτυχία μπορούμε εύκολα να τους αγνοήσουμε όπως κάναμε μέχρι σήμερα.
Το αν υπάρχουν τώρα μερικοί γραφικοί όπως ο υπογράφων που θα διαμαρτύρονται "χέστηκε η Φατμέ στο Γενί Τζαμί" που λέει και ο σοφός λαός.
http://politikiprotasi.blogspot.com