Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΜΕΤΑΞΥ ΠΑΣΟΚ - Ν.Δ. ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΒΑΣΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ ΤΗΣ ΧΑΜΗΛΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΟΣ ΚΟΜΜΑΤΟΣ

Και δεν αφορά τόσο την Οικονομική και την εξωτερική πολιτική στο κυβερνητικό έργο, όσο δυο ζωτικούς παράγοντες στους οποίους οφείλεται η γρήγορη ή όχι φθορά της εικόνας μιας κυβέρνησης στους πολίτες που είναι οργανωμένοι ενεργά στα δυο μεγάλα κόμματα της χώρας μας: τη στάση απέναντι στα κυβερνητικά στελέχη από τους χειριστές της επικοινωνιακής πολιτικής του εκάστοτε

κατοίκου του μεγάρου Μαξίμου και την παρέμβαση του κομματικού μηχανισμού στη χάραξη πολιτικής και κυρίως στη νομή της εξουσίας.

Όσον αφορά τον πρώτο παράγοντα, για να κάνω πιο κατανοητό αυτό που θέλω να πως στους μη γνωρίζοντες τους μηχανισμούς, θα παραθέσω ένα μόνο παράδειγμα: την περίπτωση του Γιώργου Αλογοσκούφη και των κυρίων Τσοχατζόπουλου και Παπαντωνίου.
Όταν ανέλαβε το 2004 την κυβέρνηση ο Κώστας Καραμανλής, υπήρχε η διαδικασία στη βουλή για την αντιμετώπιση των κατηγοριών που δέχτηκαν από τη Ν.Δ. οι δυο πρώην υπουργοί Εθνικής Άμυνας του ΠΑΣΟΚ. Θυμηθείτε τι έλεγαν σε προσωπικό επίπεδο τα διάφορα στελέχη του ΠΑΣΟΚ –μικρά και μεγάλα- στους δημοσιογράφους των εφημερίδων, τηλεοράσεων κτλ, το κλίμα στους πολίτες που είχε διαμορφωθεί και συγκρίνετε όλα αυτά με τη στάση του επίσημου ΠΑΣΟΚ στη βουλή την ώρα της κρίσης: ΟΛΟΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΝ ΤΑ ΣΤΕΛΕΧΗ του κόμματος που βάλλονταν.
Το τι έπραξαν μετά στα κομματικά όργανα και στα του …οίκου τους, το βλέπουμε στα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ σήμερα.
Ο Γιώργος Αλογοσκούφης ήταν επί πέντε χρόνια υπεύθυνος για την Οικονομική πολιτική της κυβέρνησης Καραμανλή. Όλοι οι βουλευτές τον χειροκροτούσαν και τον επιδοκίμαζαν. Αφού ψηφίστηκε ο προϋπολογισμός από όλους τους βουλευτές, μετά την αποπομπή του από τον Καραμανλή, οι μέχρι πριν από λίγους μήνες ‘’πολιτικοί φίλοι’’ και …’’αγιογράφοι’’ του δημοσιογράφοι, από το ‘’Ωσαννά ευλογημένος…’’ πέρασαν στο …‘’σταύρωσον αυτόν’’.
Αυτή είναι η τεράστια διαφορά νοοτροπίας των δυο μεγάλων κομμάτων. Την ώρα της μάχης στο ΠΑΣΟΚ είναι ενωμένοι, την ώρα της νίκης, την ώρα της ήττας. Ρίξτε μια αναδρομική ματιά για να δείτε την κατάσταση που επικρατούσε σε παρόμοιες ώρες στη Νέα Δημοκρατία…
Όταν η καμπάνα χτυπούσε για τον διπλανό υπουργό, κανείς δεν φανταζόταν ότι μετά θα χτυπήσει και για τον ίδιο…
(Ακόμη ένα παράδειγμα για τη Ν.Δ. ο ίδιος ο πρώην στενός συνεργάτης του Καραμανλή, Θόδωρος Ρουσόπουλος)

Όταν το 1982 ο Ευάγγελος Αβέρωφ άρχισε να αντιγράφει το ΠΑΣΟΚ και να δημιουργεί κομματικό μηχανισμό σε ολόκληρη την Ελλάδα, δεν φαντάστηκε ότι η έστω και αυτή κακή αντιγραφή θα βοηθούσε τα μέγιστα στη νίκη το 1990. Όπως δεν φαντάστηκε ότι αυτή η κομματική οργάνωση θα βοηθούσε τον Μητσοτάκη να κυβερνήσει τα τριάμισι χρόνια, που τότε λειτουργούσε ως στήριγμα της κυβέρνησης και όχι ως απλή σκιά της. Με τον καιρό, αυτή η κομματική οργάνωση ατόνησε, η νεολαία σχεδόν διαλύθηκε –αν εξαιρέσεις τους φοιτητές, μετά το χάος- και το οργανωτικό κομμάτι πέρασε στα…βουλευτικά γραφεία. Την ίδια περίοδο, στο ΠΑΣΟΚ άλλαξαν λίγα πράγματα. Μπορεί να ατόνησε ο δυναμισμός που είχε δημιουργήσει η αντιπαράθεση με τη Ν.Δ. τη δεκαετία του 80, αλλά οι βασικές δομές οργάνωσης έμειναν στην ουσία οι ίδιες. Μάλιστα προστέθηκε και η μεγάλη υπέρβαση της εκλογής του προέδρου με απευθείας εκλογή από τα μέλη και τους φίλους του κόμματος. Τη μεγάλη διαφορά όμως, το ΠΑΣΟΚ την κάνει στη συμμετοχή των οργάνων στη λήψη των αποφάσεων. Είτε αυτές αφορούν μια απλή σύμβαση καθαρίστριας σε …τηλεφωνικό θάλαμο, είτε στις προτάσεις της οργάνωσης για επιλογή δημάρχων, νομαρχών, βουλευτών κτλ. Αυτή τη συλλογικότητα και τη συμμετοχή στις αποφάσεις, δεν την έχει η κομματική οργάνωση της Νέας Δημοκρατίας. Και αυτήν την απουσία πλήρωσε και πληρώνει ακόμα ο πρωθυπουργός.

Αναστάσιος Καζαντζίδης