Παρέμβαση των UNIVERSALREPORTERS
Σε καιρούς δύσκολους για την οικονομική κατάσταση των Ελλήνων, η κυρία Διαμαντοπούλου, προχώρησε σε ένα λάθος βήμα. Κατάργησε την Προσθετη Διδακτική Στήριξη, έστω και προσωρινά.Το πρόγραμμα μάλιστα είχε ξεκινήσει επι τελευταίας διακυβέρνησης Σημίτη.
Είναι αλήθεια ότι σε σχέση με την πρόσληψη ωρομισθίων καθηγητών παιζότανε ένα παραπολιτικό παιχνίδι με διορισμούς ημέτερων. Είναι επίσης αλήθεια ότι...
Είναι αλήθεια ότι σε σχέση με την πρόσληψη ωρομισθίων καθηγητών παιζότανε ένα παραπολιτικό παιχνίδι με διορισμούς ημέτερων. Είναι επίσης αλήθεια ότι...
το σύστημα είχε σημαντικές αδυναμίες τις οποίες εντοπίζαμε στη γνωστή ράθυμη διάθεση αρκετών καθηγητών, που το μόνο τους μέλημα ήταν να πάρουν τα μόρια για το διορισμό και όχι να ασκήσουν το λειτούργημά τους.
Υπάρχουν όμως μαθητές (και έχουμε προσωπικά παραδείγματα) που μπήκαν στο Πανεπιστήμιο με μόνη βοήθεια την ΠΔΣ. Ναι, παιδιά που κοπιάσανε με καθηγητές συνετούς και ώριμους που παλέψανε μαζί με τα παιδιά για το σκοπό αυτό.Παιδιά που οι οικογένειές τους με δυσκολία περνάνε το μήνα, παιδιά με μηδενικές δυνατότητες να πληρώσουν φροντιστήρια, πολύ δε περισσότερο να πληρώσουν ιδιαίτερα. Και όμως η ΠΔΣ, τους έδωσε την ευκαιρία που χρειαζότανε η κούρσα των Πανελληνίων. Και αποδείχτηκε θαυμάσιο μέτρο, αν στελεχωθεί από φιλότιμους καθηγητές.
Όσο για το ότι ο κόσμος δεν είχε ιδιαίτερη εμπιστοσύνη και προτιμούσε να πληρώνει απο το υστέρημά του , για να στείλει το παιδί του σε φροντιστήρια, είναι ακριβώς κυρία Διαμαντοπούλου, όπως με τα Δημόσια Νοσοκομεία. Παρότι κάνουνε εκπληκτική δουλειά, μόνο τα τελευταία δέκα χρόνια, αρχίζει να τα εμπιστεύεται και ο κόσμος(και αυτό έχει σημασία), που έχει τη δυνατότητα να παέι σε ιδιωτικά ή και στο εξωτερικό. Κάθε τέτοια παροχή, στην αρχή αντιμετωπίζεται με απαξίωση ή καχυποψία. Κι όμως από τα αποτελέσματα, χτίζεται η εμπιστοσύνη προς το κράτος.
Τέλος , κυρία Διαμαντοπούλου, θα περιμέναμε ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΕΙΤΕ ότι όταν υπάρχουν προβλήματα με τα πρόσωπα που υπηρετούν τους θεσμούς, δεν αλλάζουμε τους θεσμούς. Αλλάζουμε τα πρόσωπα και τον τρόπο πρόσληψής τους. Γιατί αν καταργούμε και τους θεσμούς, οι αδύναμοι κρίκοι της κοινωνίας που ελπίζουν να λειτουργήσουν οι θεσμοί, καταρρέουν. Και επειδή οι αδύναμοι κρίκοι στηρίζουν στις πλάτες τους όλη την κοινωνία, καταρρέει μαζί τους και το υπόλοιπο οικοδόμημα μαζί.
Υπάρχουν όμως μαθητές (και έχουμε προσωπικά παραδείγματα) που μπήκαν στο Πανεπιστήμιο με μόνη βοήθεια την ΠΔΣ. Ναι, παιδιά που κοπιάσανε με καθηγητές συνετούς και ώριμους που παλέψανε μαζί με τα παιδιά για το σκοπό αυτό.Παιδιά που οι οικογένειές τους με δυσκολία περνάνε το μήνα, παιδιά με μηδενικές δυνατότητες να πληρώσουν φροντιστήρια, πολύ δε περισσότερο να πληρώσουν ιδιαίτερα. Και όμως η ΠΔΣ, τους έδωσε την ευκαιρία που χρειαζότανε η κούρσα των Πανελληνίων. Και αποδείχτηκε θαυμάσιο μέτρο, αν στελεχωθεί από φιλότιμους καθηγητές.
Όσο για το ότι ο κόσμος δεν είχε ιδιαίτερη εμπιστοσύνη και προτιμούσε να πληρώνει απο το υστέρημά του , για να στείλει το παιδί του σε φροντιστήρια, είναι ακριβώς κυρία Διαμαντοπούλου, όπως με τα Δημόσια Νοσοκομεία. Παρότι κάνουνε εκπληκτική δουλειά, μόνο τα τελευταία δέκα χρόνια, αρχίζει να τα εμπιστεύεται και ο κόσμος(και αυτό έχει σημασία), που έχει τη δυνατότητα να παέι σε ιδιωτικά ή και στο εξωτερικό. Κάθε τέτοια παροχή, στην αρχή αντιμετωπίζεται με απαξίωση ή καχυποψία. Κι όμως από τα αποτελέσματα, χτίζεται η εμπιστοσύνη προς το κράτος.
Τέλος , κυρία Διαμαντοπούλου, θα περιμέναμε ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΕΙΤΕ ότι όταν υπάρχουν προβλήματα με τα πρόσωπα που υπηρετούν τους θεσμούς, δεν αλλάζουμε τους θεσμούς. Αλλάζουμε τα πρόσωπα και τον τρόπο πρόσληψής τους. Γιατί αν καταργούμε και τους θεσμούς, οι αδύναμοι κρίκοι της κοινωνίας που ελπίζουν να λειτουργήσουν οι θεσμοί, καταρρέουν. Και επειδή οι αδύναμοι κρίκοι στηρίζουν στις πλάτες τους όλη την κοινωνία, καταρρέει μαζί τους και το υπόλοιπο οικοδόμημα μαζί.
Διαβάστε επίσης:
