Τον θυμάμαι εκεί γύρω στο 1992, τότε που ήταν φίλος αδελφικός με τον Αντώνη Σαμαρά, να συμμετέχει σε όλες τις κουβέντες για την καταπολέμηση της νεοφιλελεύθερης λαίλαπας στη Νέα Δημοκρατία, τον θυμάμαι να μιλάει για ΛΑΙΚΗ ΔΕΞΙΑ στο συνέδριο της ΑΝΟΙΞΗΣ το ένα και μοναδικό αργότερα, τον θυμάμαι σαν έναν άνθρωπο ζεστό και φιλικό…
Σαν πολιτικός όμως, ο Νικήτας Κακλαμάνης, είναι ο ορισμός του αρχηγού της συνομοταξίας των …’’ριψασπιδών’’!
Αφού κατάλαβε γρήγορα ότι με τη Νέα Δημοκρατία δεν υπάρχει περίπτωση να εκλεγεί
βουλευτής στην Αθήνα, πέταξε τη νεοδημοκρατική του ασπίδα και μετακόμισε στην ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΟΙΞΗ ακολουθώντας τον Σαμαρά.
Εκλέχτηκε άνετα βουλευτής με τον τρόπο αυτό το 1993…
Την επόμενη χρονιά, όταν συνειδητοποίησε ότι δεν θα πάει μακριά το νέο κόμμα –γιατί ο Αντώνης μιλούσε για ΥΠΕΡΒΑΣΗ και για ευέλικτο κέντρο και παρά τις πιέσεις του δεν υπήρχε περίπτωση να γίνει…ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ – ο Νικήτας, αυτή τη φορά πέταξε την ασπίδα του βουλευτή και ΑΠΑΙΤΗΣΕ να μπει επικεφαλής στο ΕΥΡΩΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ της ΑΝΟΙΞΗΣ, αφήνοντας έξω άλλα στελέχη και φίλους του ΑΝΤΩΝΗ που είχαν ΜΑΤΩΣΕΙ πραγματικά για εκείνον…
Έτσι έγινε πολιτικός μάγκας στις Βρυξέλλες…
Όταν η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΟΙΞΗ δεν μπήκε στη βουλή, ήταν πάλι ο πρώτος που πέταξε για μια ακόμη φορά την ασπίδα που του είχε εμπιστευθεί ο Αντώνης Σαμαράς και επέστρεψε μετά βαίων και κλάδων στη Νέα Δημοκρατία…
Τον θυμάμαι στις εκλογές του 2000 να παίρνει τηλέφωνα στα πρώην μέλη και φίλους της ΑΝΟΙΞΗΣ για να τον στηρίξουν με το σταυρό τους στην Αθήνα.
Οι φιλότιμοι οπαδοί του Αντώνη τον εξέλεξαν για μια ακόμη φορά…
Με τη νίκη του Καραμανλή το 2004, ο μεγάλος πλέον και τρανός πολιτικός της εικόνας και των μεγάλων λόγων, έγινε υπουργός ΥΓΕΙΑΣ για να πολεμήσει τα μεγάλα ιατρικά συμφέροντα και τις φαρμακοβιομηχανίες…
Αφού μετά τα μεγάλο μόνο λόγια που έλεγε, είδε ότι δεν πολεμιούνται τα συμφέροντα, πέταξε για μια ακόμη φορά την ασπίδα που του είχε δώσει ο Καραμανλής, για να μετακομίσει στο δημαρχιακό μέγαρο της ΑΘΗΝΑΣ, αντικαθιστώντας την καινούρια του πλέον πολιτική φίλη, τη Ντόρα Μπακογιάννη…
Πάντα τον είχε αυτό το κρυφό πόθο μέσα του ο Νικήτας.
Πάντα ήθελε κατά βάθος να γίνει αρχηγός!
Ζήλευε τον Αντώνη. ‘’Γιατί αυτός και όχι εγώ’’ έλεγε στον …ύπνο του.
Θύμιζε πολλές φορές τον Γιώργο Βουλγαράκη τότε που ήταν πρόεδρος στην ΟΝΝΕΔ και έλεγε για τη Ντόρα: ‘’Γιατί αυτή και όχι εγώ’’…
Όμως ο Νικήτας φέρθηκε πιο έξυπνα από το Γιώργο.
Πριν από λίγες ημέρες, πέταξε την τελευταία ασπίδα που κρατούσε, αλλά μαζί με εκείνη πέταξε και τη μάσκα που φορούσε τόσα χρόνια παριστάνοντας τον φίλο του Αντώνη.
Κι έτσι υπέγραψε την υποψηφιότητα της καινούριας πλέον φίλης του της Ντόρας.
Μόνο που αυτή τη φορά, επέλεξε λάθος στρατόπεδο…
A.K.
