Πρωτοτύπησε σήμερα ο βουλευτής Αχαΐας της Ν.Δ Νίκος Νικολόπουλος , ο οποίος στην Βουλή και στη συζήτηση για το νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομίας για το...
επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης, στο λόγο του, αντί άλλων επιχειρημάτων, χρησιμοποίησε ένα από τα μηνύματα των πολιτών στην δημόσια διαβούλευση που προηγήθηκε στο internet αποδεικνύοντας ότι η συγκεκριμένη ιδέα της ανοικτής πολιτικής διαβούλευσης στο διαδίκτυο αρχίζει να αφορά όλους και να μπαίνει ακόμα και στα δύσκολα και κλειστά στους πολίτες αυτιά των πολιτικών μας.
Για την ιστορία, μιας και φανταζόμαστε ότι αυτό έγινε στη βουλή για πρώτη φορά , το μήνυμα του συμπολίτη μας ήταν το παρακάτω:
«Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να απογοητευτείς τόσο γρήγορα από κάποιον που πίστεψες. Και πραγματικά αυτό το συναίσθημα θέλω πολύ να το αποφύγω και προσπαθώ να κοιτώ όσο πιο θετικά γίνεται όλες αυτές τις προσπάθειες. Το θέμα όμως είναι ότι έχω μια κοινή λογική η όποια δε μπορεί να αλλοιωθεί και αυτή είναι που με βάζει σε δρόμους απογοήτευσης Η άσχημη κατάσταση των οικονομικών ήταν γνωστή και πραγματικά μπορεί να εμφανίστηκε χειρότερη από ότι την περιμένατε μα η λύση των προβλημάτων δεν διαφέρει από ότι περίπου θα έκανε κάθε κυβέρνηση.
Μπορεί οι προθέσεις να είναι διαφορετικές όμως αυτό που μετρά πάντα είναι το αποτέλεσμα. Και το αποτέλεσμα είναι ότι όλα τα μέτρα φοροείσπραξης είναι συνηθισμένα τεχνάσματα και όχι πραγματικές αλλαγές της γενικότερης πολιτικής στην οικονομία. Παίζετε για ακόμη μια φορά το γνωστό παιχνίδι με τους έμμεσους φόρους και εμφανίζετε ένα επίδομα το οποίο όμως δίνει προσωρινά μια λύση και δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα στην ουσία του.
Αυτό που μετράει δεν είναι να δοθεί ένα βοήθημα στους ασθενέστερους αλλά να δοθούν οι ευκαιρίες σε αυτούς τους ανθρώπους να ζουν με μεγαλύτερη αξιοπρέπεια βασισμένοι σε μια γενικότερη αλλαγή πολιτικής και όχι σε ένα χαρτζιλίκι.
Αυτό που απαιτείται είναι ισότητα στην εύρεση εργασίας, ανθρώπινοι μισθοί και ωράρια, ένα φορολογικό σύστημα δίκαιο και η παρουσία ενός κράτους που θα τιμωρεί όσους το κλέβουν. Δεν έχει σημασία αν δοθούν 500 η 1500 ευρώ γιατί αυτά θα εξαφανιστούν γρήγορα σε ένα καταχρεωμένο νοικοκυριό, μα σημασία έχει η γενικότερη στήριξη. Αυτό που βλέπουμε όλοι είναι ότι οι τράπεζες θα εξακολουθούν να κλέβουν, οι βουλευτές θα έχουν τεράστιους μισθούς, φόρους θα πληρώνουν μόνο οι νομοταγείς, το δημόσιο θα αυξάνεται κόντρα στις πραγματικές ανάγκες και εμείς θα καθόμαστε και θα κινούμε συγκαταβατικά το κεφάλι μας στο …..όλοι ίδιοι είναι.
Η κατρακύλα όμως είναι εύκολη. Για αυτό και πρέπει να σκεφτείτε από την αρχή ποιο δρόμο πρέπει να ακολουθήσετε Εδώ χρειάζονται μέτρα, αυστηρά, όχι μέτρα λιτότητας μα μέτρα οργάνωσης και δικαιοσύνης. Πιστέψαμε στην πράσινη ανάπτυξη, τη δίκαιη ανάπτυξη, την ανθρώπινη ανάπτυξη. Μη μας απογοητεύσετε τόσο γρήγορα.»
Για την ιστορία, μιας και φανταζόμαστε ότι αυτό έγινε στη βουλή για πρώτη φορά , το μήνυμα του συμπολίτη μας ήταν το παρακάτω:
«Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να απογοητευτείς τόσο γρήγορα από κάποιον που πίστεψες. Και πραγματικά αυτό το συναίσθημα θέλω πολύ να το αποφύγω και προσπαθώ να κοιτώ όσο πιο θετικά γίνεται όλες αυτές τις προσπάθειες. Το θέμα όμως είναι ότι έχω μια κοινή λογική η όποια δε μπορεί να αλλοιωθεί και αυτή είναι που με βάζει σε δρόμους απογοήτευσης Η άσχημη κατάσταση των οικονομικών ήταν γνωστή και πραγματικά μπορεί να εμφανίστηκε χειρότερη από ότι την περιμένατε μα η λύση των προβλημάτων δεν διαφέρει από ότι περίπου θα έκανε κάθε κυβέρνηση.
Μπορεί οι προθέσεις να είναι διαφορετικές όμως αυτό που μετρά πάντα είναι το αποτέλεσμα. Και το αποτέλεσμα είναι ότι όλα τα μέτρα φοροείσπραξης είναι συνηθισμένα τεχνάσματα και όχι πραγματικές αλλαγές της γενικότερης πολιτικής στην οικονομία. Παίζετε για ακόμη μια φορά το γνωστό παιχνίδι με τους έμμεσους φόρους και εμφανίζετε ένα επίδομα το οποίο όμως δίνει προσωρινά μια λύση και δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα στην ουσία του.
Αυτό που μετράει δεν είναι να δοθεί ένα βοήθημα στους ασθενέστερους αλλά να δοθούν οι ευκαιρίες σε αυτούς τους ανθρώπους να ζουν με μεγαλύτερη αξιοπρέπεια βασισμένοι σε μια γενικότερη αλλαγή πολιτικής και όχι σε ένα χαρτζιλίκι.
Αυτό που απαιτείται είναι ισότητα στην εύρεση εργασίας, ανθρώπινοι μισθοί και ωράρια, ένα φορολογικό σύστημα δίκαιο και η παρουσία ενός κράτους που θα τιμωρεί όσους το κλέβουν. Δεν έχει σημασία αν δοθούν 500 η 1500 ευρώ γιατί αυτά θα εξαφανιστούν γρήγορα σε ένα καταχρεωμένο νοικοκυριό, μα σημασία έχει η γενικότερη στήριξη. Αυτό που βλέπουμε όλοι είναι ότι οι τράπεζες θα εξακολουθούν να κλέβουν, οι βουλευτές θα έχουν τεράστιους μισθούς, φόρους θα πληρώνουν μόνο οι νομοταγείς, το δημόσιο θα αυξάνεται κόντρα στις πραγματικές ανάγκες και εμείς θα καθόμαστε και θα κινούμε συγκαταβατικά το κεφάλι μας στο …..όλοι ίδιοι είναι.
Η κατρακύλα όμως είναι εύκολη. Για αυτό και πρέπει να σκεφτείτε από την αρχή ποιο δρόμο πρέπει να ακολουθήσετε Εδώ χρειάζονται μέτρα, αυστηρά, όχι μέτρα λιτότητας μα μέτρα οργάνωσης και δικαιοσύνης. Πιστέψαμε στην πράσινη ανάπτυξη, τη δίκαιη ανάπτυξη, την ανθρώπινη ανάπτυξη. Μη μας απογοητεύσετε τόσο γρήγορα.»
