ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΝ ΝΟΥ ΚΑΙ Η ΓΝΩΣΗ . . .

Γράφει ο Δημήτρης Θεοδοσιάδης,
Πολιτικός Μηχανικός, Θεσσαλονίκη
istwr@hotmail.com

Πόσος καιρός έχει να περάσει ακόμα, μέχρις ότου αντιληφθούν οι κάθε επιβήτορες του υπουργείου οικονομικών ότι, η σύλληψη της ελληνικής εθνικής φοροδιαφυγής και το οικονομικό νοικοκύρεμα δέν πρόκειται ποτέ να επιτευχθούν και να ολοκληρωθούν, αν δεν πάρει το επάνω χέρι η στοιχειώδης λογική της νοικοκυράς, με την οποία αυτή γνωρίζει σε κάθε στιγμή της ζωής της ότι, τόσα είχε, τόσα ξόδεψε και τόσα της μένουν.

Τόσα είχε λοιπόν από την αρχή του χρόνου και θα έχει μέχρι το τέλος του, τόσα ξόδεψε στον χρόνο αυτό και τόσα της έμειναν καθαρά για να τα φορολογήσει η εφορία με κάποιον τρόπο, θεσμό ή μέθοδο και σε μηδενικό χρόνο με μηδενική αμφισβήτηση και με απόδοση 100 % . Αποτέλεσμα χωρίς αμφισβήτηση, που δεν θα επιτρέπει σε ΚΑΝΕΝΑΝ Αλμούνια να προσβάλει την χώρα μας, όταν όλες οι διαδικασίες είναι διαφανείς.

Βασικό εργαλείο της επιτυχίας του έργου της εθνικής μας οικονομίας είναι και θα παραμένει η ΑΠΟΔΕΙΞΗ. Και όχι μόνο της εθνικής, αλλά και της παγκόσμιας οικονομίας. Τιμολόγιο, πιστωτική ή οτιδήποτε άλλο είναι και αυτό απόδειξη συναλλαγής κατά την οποία καταβάλλεται όχι μόνο το αντίτιμο της αξίας του είδους, αλλά και ο φόρος προστιθεμένης αξίας. Και για την περαιτέρω διαφάνεια της συναλλαγής αυτής και η ανάλυση με την αξία, τον έμμεσο φόρο και τον Φ.Π.Α. Ειλικρινής συναλλαγή πέρα ως πέρα, όπου φαίνεται και ό,τι από αυτήν κερδίζει το κράτος.

Τι πιο απλό από αυτό το χαρτάκι που θα παραδίδει ο φορολογούμενος στην εφορία, η οποία θα βεβαιώνει όσα ξόδεψε μέσα στον χρόνο χωριστά για την αξία των αγαθών, το ύψος του εμμέσων φόρων και του Φ.Π.Α. Τι πιο απλό επίσης από την συλλογή αυτών των χαρτιών, την απόκτηση των οποίων θα επιδιώκει μετα μανίας ο αγοραστής - ακόμα και όταν επισκέπτεται δημόσιο ουρητήριο ! -, ώστε στο τέλος του χρόνου να μην μπορεί κανένας κρατικός ή πολιτικός κατεργάρης να του προσάψει τεκμήρια ως και απόπειρα φοροδιαφυγής. Διότι το μόνο που γράφεται και ακούγεται για την οικονομία μας είναι η τεράστια φορο-διαφυγή, που δεν μπορεί ούτε να προσδιορισθεί κατα μέγεθος ούτε και να συλληφθεί !

Τι πιο απλή από αυτήν την διαδικασία, που θα αποδίδει τα του Καίσαρος τω Καίσαρι . και βάσει αυτής θα γνωρίζει το κράτος με ακρίβεια δευτέρου δεκαδικού, όσα έχει αποκτήσει ο πολίτης από εισοδήματα και όσα έχει καταναλώσει στο εμπόριο, στην απόκτηση αγαθών, στην παροχή υπηρεσιών, στην ψυχαγωγία και σε ότι άλλο δένει με την καθημερινή ζωή του ανθρώπου.

Τόσο απλή λοιπόν, που δεν θα υπάρχει κανένας που θα βγάζει χρήματα από την τσέπη του, χωρίς να επιστρέφει εκεί το αποδεικτικό χαρτάκι, το οποίο θα φυλάγει σε ένα συρτάρι και στο τέλος του χρόνου θα αθροίζει όσα ποσά μαρτυρούν τα χαρτάκια που μαζεύθηκαν στο συρτάρι με την μέθοδο της προσθέσεως της πρώτης τάξεως του δημοτικού σχολείου, προκειμένου να υπολογίσει, ακόμα και μόνος του, πόσα οφείλει για την φορολογία του, ή πόσα έχει λαμβάνειν από επιστροφή.

Φυσικά και θα πρέπει να γίνει αντιληπτό - καιρός είναι πλέον - ότι, δεν θα υπάρξει ούτε ένας συναλλασσόμενος, που θα εισπράττει χωρίς απόδειξη, αφού δεν θα υπάρξει και κανένας που θα πληρώνει χωρίς την απόδειξη, καθώς αυτή θα μικραίνει το ποσό που θα τον βαρύνει με φόρο στο τέλος του χρόνου ή που θα τον κάνει πιο πλούσιο με την επιστροφή φόρου, τον οποίο ήδη κατέβαλε κατά την συναλλαγή.

Η φιλοσοφία του μηχανισμού είναι ίδια σε όλα τα ανεπτυγμένα κράτη με ελεύθερη οικονομία. Ο ίδιος ο μηχανισμός απλουστεύεται έτσι και απομένει η αποτελεσματική λειτουργικότητα κατά την εφαρμογή του.

Σήμερα όμως, που η χώρα μας έχει κυριολεκτικά γεμίσει με νέους και νέες με πτυχία οικονομικών επιστημών, που ξημεροβραδυάζονται στα καφέ και στα μπαράκια, ιδού η ευκαιρία της αποτελεσματικής αντιγραφής με την δημιουργία λογιστικών γραφείων, όχι μόνο για μεγάλες επιχειρήσεις, αλλά και για τα νοικοκυριά, που βαρυούνται ή και δυσκο-λεύονται να κάνουν την ταξινόμηση των αποδείξεων, που έχουν συγκεντρώσει και την ταξινόμηση προς υποβολήν στην εφορία μαζί με την φορολογική τους δήλωση. Εξασφαλισμένο το επάγγελμα αυτό για τους νέους με τις οικονομικές, γνώσεις αλλά και υπεύθυνη παραγωγή δεδομένων και στοιχείων για την αξιοπιστία της ελληνικής οικονομίας.

Φυσικά απομένει στο κράτος και στην εκάστοτε πολιτική ηγεσία να ανεβοκατεβάζει ανάλογα με τις ανάγκες τα ποσοστά των έμμεσων φόρων και ενδεχομένως και του Φ.Π.Α., αλλά ποτέ δεν θα χρειασθεί να αλλάξει τον έναν και μοναδικό μηχανισμό προσδιορισμού του φορολογητέου εισοδήματος. Αρκεί η αναγνώριση και η αποδοχή της φιλοσοφίας αυτής και του μηχανισμού να καταστήσουν αντιληπτή την ανάγκη της σύγχρονης μηχανογραφήσεως, δηλαδή της αποκτήσεως του ανάλογου ηλεκτρονικού εξοπλισμού που θα διασυνδέει όλες τις κρατικές υπηρεσίες για να μην μένει απολύτως τίποτε χωρίς διασταύρωση.

Αλίμονο αν - όχι εκ του πονηρού βέβαια - ισχυρισθεί κάποιος ότι, το βήμα αυτό είναι δύσκολο. Γιατί θα πρέπει αφ'ενός να προσβάλει τον νέο μας Πρωθυπουργό, ο οποίος επι δεκαετίες ασκείται στην εφαρμογή της πληροφορικής - έχει και λαπτοπ και δική του ιστοσελίδα - και αφ'ετέρου να μην έχει διαπιστώσει ακόμα ότι, σε κάθε οικοδομικό τετράγωνο ευδοκιμούν περισσότερα του ενός internetcafe ολονυκτίς και ολημερίς.