Mια ομάδα bloggers, ζήτησε απαντήσεις σε σκληρές ερωτήσεις, χωρίς λεκτικές ακροβασίες, σε ερωτήσεις που οι πολιτικοί συνήθως δεν απαντούν (έτσι τους συμβουλεύουν οι image makers) και μίλσε με ειλικρίνια, την οποία εκτιμούμε:Τα κείμενα μας έστειλε ο blogger "Δεξί Εξτρέμ":
Ερώτηση: Αφού δεν υπάρχει περίπτωση να πούμε στους Σκοπιανούς «σας βαρεθήκαμε και δεν πρόκειται να μπείτε ποτέ σε ΕΕ και ΝΑΤΟ με όνομα που περιέχει τον όρο Μακεδονία» γιατί προτιμάτε τη σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό (Βόρεια, Άνω, Ορεινή, Πλάγια κ.λπ), που αφήνει τους ξένους να πιστεύουν ότι η Θεσσαλονίκη ανήκει στην Νότια ή Κάτω ή Πεδινή Μακεδονία και δεν προκρίνετε τη σύνθετη ονομασία με «χρονολογικό» προσδιορισμό δηλ. το Νέα Μακεδονία, που θα έλυνε αυτομάτως και τα υπόλοιπα θέματα όπως της ιστορίας, του πολιτισμού και της γλώσσας;
Ψωμιάδης: Κάνετε λάθος. Ο Παναγιώτης Ψωμιάδης ποτέ δεν είπε ότι...
Ψωμιάδης: Κάνετε λάθος. Ο Παναγιώτης Ψωμιάδης ποτέ δεν είπε ότι...
προτιμά σύνθετη ονομασία. Προσωπικά, η συνείδησή μου δεν μου επιτρέπει να αποδεχτώ μια τέτοια εξέλιξη που χαρίζει το όνομά μας στους εθνικιστές των Σκοπίων. Το θέμα θα μπορούσε να τελειώσει εάν οι γείτονες αποδέχονταν ένα όνομα όπως π.χ. Δημοκρατία των Σκοπίων ή ακόμη και Πολιτεία των Σκοπίων… Η δική μου «κόκκινη γραμμή» περνάει από την καρδιά μου, ακουμπάει στο δάκρυ του Κωνσταντίνου Καραμανλή και δεν υπηρετεί τίποτε άλλο πλην του εθνικού συμφέροντος.
Αναμφίβολα το βέτο στο Βουκουρέστι ήταν μια πολύ σημαντική στιγμή για την ελληνική εξωτερική πολιτική, με δεδομένη μάλιστα την κατάσταση στην οποία παρέλαβε το θέμα η κυβέρνηση Καραμανλή. Κατά τη δική μου άποψη, ήταν μια μεγάλη απόδειξη ότι η Ελλάδα μπορεί να λέει «όχι» όταν πρέπει και να κερδίζει σε διεθνές επίπεδο. Διαψεύστηκαν οι κασσάνδρες που και το 2004 με το σχέδιο Ανάν προέβλεπαν τον αφανισμό της Κύπρου και η Κύπρος βγήκε ωφελημένη από το ιστορικό ΟΧΙ του Τάσσου Παπαδόπουλου. Πρέπει, λοιπόν, να πούμε ΟΧΙ στην εκχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας. Δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτε απολύτως. Να πούμε ΟΧΙ για τα παιδιά μας, γιατί ο Μακεδονικός Αγώνας φαίνεται ότι για κάποιους δεν έχει τελειωμό… Η διπλωματία είναι η μάχη των λέξεων. Αυτή τη μάχη πρέπει να την κερδίσουμε. Με το βλέμμα και στο μέλλον, όχι μόνο στο παρόν.
Ερώτηση: Ο κ. Καραμανλής πρόσφατα είπε ότι θα στηρίξετε την λύση του Σκοπιανού με βάση την κόκκινη γραμμή που έχουν θέσει οι πολιτικοί, ΟΠΟΙΟ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ. Επειδή στην Ελλάδα το πολιτικό κόστος είναι κάτι σαν ξεχειλωμένο λάστιχο που το τραβάμε ατελείωτα και ειδικά για την αντιπολίτευση δεν έχει καμία ουσιαστική επίπτωση… θα ζητήσετε να τεθεί η όποια συμφωνία των πολιτικών στο Σκοπιανό, στην κρίση του λαού όπως κάνουν οι Σκοπιανοί; Αν όχι, γιατί; Θεωρείτε ότι ο λαός είναι ανώριμος ή δεν εμπιστεύεστε την κρίση του;
Ψωμιάδης: Πάλι έχω την εντύπωση ότι η ερώτηση δεν απευθύνεται προσωπικά σε μένα. Εν πάσει περιπτώσει, θεωρώ ότι καταρχάς οι ηγέτες δεν έχουν ανάγκη δημοψηφισμάτων. Διαθέτουν το αισθητήριο να αντιληφθούν τι είναι καλό για τον τόπο, για την πατρίδα, για την Ελλάδα, όχι σήμερα αλλά και στο μέλλον. Εάν η ηγεσία δεν διαθέτει αυτό το προσόν, τότε αν μη τι άλλο οφείλει να καταφύγει σε δημοψήφισμα. Στην Ελλάδα το αποφεύγουμε προφανώς γιατί όσοι δεν θέλουν να δοθεί δίκαιη λύση φοβούνται ότι το 80% του ελληνικού λαού, όπως σταθερά λένε οι δημοσκοπήσεις, είναι κατά της εκχώρησης του ονόματος της Μακεδονίας στους Σκοπιανούς.
Και κάτι ακόμη. Θα μπορούσαν οι γείτονες να αποδεχτούν μια ονομασία όπως «Δημοκρατία των Σκοπίων» ή «Πολιτεία των Σκοπίων» και να λυθεί το θέμα, εάν φυσικά έχουν καλή διάθεση να γίνει κάτι τέτοιο και δεν αποσκοπούν αλλού…
Ερώτηση: Πως κρίνετε τα γεγονότα του περασμένου Δεκεμβρίου και ποια η ευθύνη της Κυβέρνησης και του υπεύθυνου Υπουργού;
Ψωμιάδης: Για τα γεγονότα αυτά έχω μιλήσει από την πρώτη στιγμή. Τη νύχτα εκείνη των επεισοδίων, ήμουν ο μόνος πολιτικός που βρέθηκε δίπλα στους αστυνομικούς και ένοιωσε την πίκρα τους για τα παράλογα που συνέβαιναν επειδή κάποιοι δεν τους αφήσανε να κάνουν όχι τη δουλειά τους αλλά το χρέος τους προς την κοινωνία. Σίγουρα ήταν ένα ολέθριο σφάλμα ο θάνατος ενός 16χρονου παιδιού από το όπλο ενός αστυνομικού και το καταδικάζω, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δικαιολογούνται άλλα εγκλήματα κατά της ζωής και της περιουσίας.
Η στάση της ΝΔ στα γεγονότα εκείνα πιστεύω ότι ήταν ένας από τους τέσσερις σταθμούς στον κατήφορο των τελευταίων δώδεκα μηνών. Πρώτα η ΔΕΘ, μετά ο Δεκέμβριος, ύστερα το μήνυμα των ευρωεκλογών που δεν ελήφθη ποτέ και τέλος οι πρόωρες εκλογές. Το δόγμα περί αμυνόμενης αστυνομίας αποδείχθηκε τραγικό, μακριά από την κοινωνία, πέρα από κάθε έννοια κράτους δικαίου. Ήταν μια στάση καταστροφική, σημάδι αδυναμίας ελέγχου. Κανείς δεν θέλει μια αστυνομία των άκρων. Όμως η αστυνομία μπορεί και πρέπει να λειτουργεί ανθρώπινα όταν το απαιτούν οι περιστάσεις και κατασταλτικά όπου το επιβάλει η νομιμότητα.
Ερώτηση: Ο νέος αρχηγός της ΝΔ εκλέγεται στις 29 Νοεμβρίου. Μια εβδομάδα αργότερα, στο Σύνταγμα Χωροφυλακής Μακρυγιάννη, γίνεται το μνημόσυνο σε όσους έπεσαν το Δεκέμβρη του 1944 υπερασπιζόμενοι το ελληνικό Κράτος και τον δυτικό κόσμο.Τα τελευταία χρόνια το κόμμα της ΝΔ έχει ταυτίσει τη συναίνεση με την λήθη και την κατάργηση της ιστορικής μνήμης. Το αποτέλεσμα είναι να τιμά η ΝΔ τους «αγώνες» της αριστεράς αλλά να μην τιμά τους αγώνες του επίσημου Ελληνικού Κράτος τους οποίους άφησε να οικειοποιούνται περιθωριακές ομάδες. Ορθώς το Ελληνικό Κράτος φτιάχνει μουσεία μνήμης στην Μακρόνησο και τον Αϊ Στράτη. Αλλά είναι δυνατόν να θεωρείται «έγκλημα καθοσιώσεως» να συμμετέχει κάποιος σε μνημόσυνα πεσόντων που υπερασπίστηκαν στο τέλος τέλος το Ελληνικό επίσημο Κράτος; Το μεγάλο ερώτημα βέβαια είναι: αν είστε ο νέος Πρόεδρος της ΝΔ θα στείλετε κάποιον εκπρόσωπο του κόμματος, όπως πρέπει και είμαστε βέβαιοι ότι θα κάνετε στο μνημόσυνο του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου; Αν δεν στείλετε εκπρόσωπο και θεωρήσετε το μνημόσυνο «γιορτή μίσους» έκανε λάθος ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο Πρωθυπουργός που έφερε πραγματικά την εθνική συμφιλίωση στην Ελλάδα, όταν το 1985 ο ίδιος παραβρέθηκε στο μνημόσυνο των θυμάτων του Συντάγματος Μακρυγιάννη;
Ψωμιάδης: Πιστεύω ότι εξήντα και πλέον χρόνια μετά τα Δεκεμβριανά και τον εμφύλιο, ο νέος πρόεδρος οφείλει να κινηθεί ενωτικά και να στείλει εκπρόσωπο και στις δύο περιπτώσεις. Για να το πετύχουμε αυτό ως σύνολο, ως Έλληνες, δεν μπορεί να αντιλαμβανόμαστε τις πτυχές της δημοκρατίας όπως μας συμφέρει, κατά περίπτωση. Στο κάτω κάτω και στον ελληνικό εμφύλιο υπήρξαν αθώα θύματα και από τις δύο πλευρές, όπως συμβαίνει σε κάθε εμφύλιο. Η Ιστορία ούτε παραγράφεται, ούτε διαγράφεται, όμως εκδικείται. Εάν λοιπόν δεν γνωρίζουμε το παρελθόν μας, εάν δεν σεβόμαστε την Ιστορία, εάν δεν αναγνωρίσουμε τα λάθη μας, δεν πρόκειται να πάμε μπροστά. Και κάποια στιγμή θα πρέπει να αφήσαμε πίσω όσα μας χωρίζουν και να κοιτάξουμε όσα μας ενώνουν.
Ερώτηση: Πως εξηγείτε την οικονομική κρίση στην Ελλάδα που δεν διαθέτει βιομηχανία; Μήπως τελικά οι Τράπεζες ήταν αυτές που παρά το πακέτο ρευστότητας των 28 δις, δεν μετέφεραν αυτή τη ρευστότητα στην αγορά και αν όχι δημιούργησαν, τουλάχιστον επιδείνωσαν την κρίση στην αγορά φέρνοντας σε ακόμα δυσχερέστερη θέση την Κυβέρνηση της ΝΔ;
Ψωμιάδης: Δεν είμαι ο καταλληλότερος για να ερμηνεύσω την οικονομική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας, ωστόσο γίνανε λάθη. Λάθη που φαίνονται από το αποτέλεσμα. Το έλεγα και τότε, το λέω και τώρα. Έπρεπε να πέσει χρήμα στην αγορά, να κινηθούν οι τοπικές οικονομίες. Δεν είναι δυνατόν να χαιρόμαστε για τα νούμερα, όταν οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν καθημερινά σοβαρά οικονομικά προβλήματα.
Πέραν όμως αυτών το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι δεν επενδύθηκαν ανάλογα κονδύλια σε τομείς όπως ο τουρισμός, που είναι χρυσορυχείο για την Ελλάδα, αλλά και δεν προχώρησαν αλλαγές και μεταρρυθμίσεις όπως έπρεπε. Θα αναφέρω ως παράδειγμα το Λιμάνι της Θεσσαλονίκης, όπου η συμφωνία με τους Κινέζους χάλασε λόγω συνδικαλιστικής πίεσης και κυβερνητικής αδυναμίας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, εδώ και δύο χρόνια η τοπική οικονομία, από τους βιομήχανους μέχρι τους βιοτέχνες και τους επαγγελματίες, να πάθουν τεράστια ζημία, καταστήματα και επιχειρήσεις να βάζουν λουκέτο με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Αναμφίβολα το βέτο στο Βουκουρέστι ήταν μια πολύ σημαντική στιγμή για την ελληνική εξωτερική πολιτική, με δεδομένη μάλιστα την κατάσταση στην οποία παρέλαβε το θέμα η κυβέρνηση Καραμανλή. Κατά τη δική μου άποψη, ήταν μια μεγάλη απόδειξη ότι η Ελλάδα μπορεί να λέει «όχι» όταν πρέπει και να κερδίζει σε διεθνές επίπεδο. Διαψεύστηκαν οι κασσάνδρες που και το 2004 με το σχέδιο Ανάν προέβλεπαν τον αφανισμό της Κύπρου και η Κύπρος βγήκε ωφελημένη από το ιστορικό ΟΧΙ του Τάσσου Παπαδόπουλου. Πρέπει, λοιπόν, να πούμε ΟΧΙ στην εκχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας. Δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτε απολύτως. Να πούμε ΟΧΙ για τα παιδιά μας, γιατί ο Μακεδονικός Αγώνας φαίνεται ότι για κάποιους δεν έχει τελειωμό… Η διπλωματία είναι η μάχη των λέξεων. Αυτή τη μάχη πρέπει να την κερδίσουμε. Με το βλέμμα και στο μέλλον, όχι μόνο στο παρόν.
Ερώτηση: Ο κ. Καραμανλής πρόσφατα είπε ότι θα στηρίξετε την λύση του Σκοπιανού με βάση την κόκκινη γραμμή που έχουν θέσει οι πολιτικοί, ΟΠΟΙΟ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ. Επειδή στην Ελλάδα το πολιτικό κόστος είναι κάτι σαν ξεχειλωμένο λάστιχο που το τραβάμε ατελείωτα και ειδικά για την αντιπολίτευση δεν έχει καμία ουσιαστική επίπτωση… θα ζητήσετε να τεθεί η όποια συμφωνία των πολιτικών στο Σκοπιανό, στην κρίση του λαού όπως κάνουν οι Σκοπιανοί; Αν όχι, γιατί; Θεωρείτε ότι ο λαός είναι ανώριμος ή δεν εμπιστεύεστε την κρίση του;
Ψωμιάδης: Πάλι έχω την εντύπωση ότι η ερώτηση δεν απευθύνεται προσωπικά σε μένα. Εν πάσει περιπτώσει, θεωρώ ότι καταρχάς οι ηγέτες δεν έχουν ανάγκη δημοψηφισμάτων. Διαθέτουν το αισθητήριο να αντιληφθούν τι είναι καλό για τον τόπο, για την πατρίδα, για την Ελλάδα, όχι σήμερα αλλά και στο μέλλον. Εάν η ηγεσία δεν διαθέτει αυτό το προσόν, τότε αν μη τι άλλο οφείλει να καταφύγει σε δημοψήφισμα. Στην Ελλάδα το αποφεύγουμε προφανώς γιατί όσοι δεν θέλουν να δοθεί δίκαιη λύση φοβούνται ότι το 80% του ελληνικού λαού, όπως σταθερά λένε οι δημοσκοπήσεις, είναι κατά της εκχώρησης του ονόματος της Μακεδονίας στους Σκοπιανούς.
Και κάτι ακόμη. Θα μπορούσαν οι γείτονες να αποδεχτούν μια ονομασία όπως «Δημοκρατία των Σκοπίων» ή «Πολιτεία των Σκοπίων» και να λυθεί το θέμα, εάν φυσικά έχουν καλή διάθεση να γίνει κάτι τέτοιο και δεν αποσκοπούν αλλού…
Ερώτηση: Πως κρίνετε τα γεγονότα του περασμένου Δεκεμβρίου και ποια η ευθύνη της Κυβέρνησης και του υπεύθυνου Υπουργού;
Ψωμιάδης: Για τα γεγονότα αυτά έχω μιλήσει από την πρώτη στιγμή. Τη νύχτα εκείνη των επεισοδίων, ήμουν ο μόνος πολιτικός που βρέθηκε δίπλα στους αστυνομικούς και ένοιωσε την πίκρα τους για τα παράλογα που συνέβαιναν επειδή κάποιοι δεν τους αφήσανε να κάνουν όχι τη δουλειά τους αλλά το χρέος τους προς την κοινωνία. Σίγουρα ήταν ένα ολέθριο σφάλμα ο θάνατος ενός 16χρονου παιδιού από το όπλο ενός αστυνομικού και το καταδικάζω, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δικαιολογούνται άλλα εγκλήματα κατά της ζωής και της περιουσίας.
Η στάση της ΝΔ στα γεγονότα εκείνα πιστεύω ότι ήταν ένας από τους τέσσερις σταθμούς στον κατήφορο των τελευταίων δώδεκα μηνών. Πρώτα η ΔΕΘ, μετά ο Δεκέμβριος, ύστερα το μήνυμα των ευρωεκλογών που δεν ελήφθη ποτέ και τέλος οι πρόωρες εκλογές. Το δόγμα περί αμυνόμενης αστυνομίας αποδείχθηκε τραγικό, μακριά από την κοινωνία, πέρα από κάθε έννοια κράτους δικαίου. Ήταν μια στάση καταστροφική, σημάδι αδυναμίας ελέγχου. Κανείς δεν θέλει μια αστυνομία των άκρων. Όμως η αστυνομία μπορεί και πρέπει να λειτουργεί ανθρώπινα όταν το απαιτούν οι περιστάσεις και κατασταλτικά όπου το επιβάλει η νομιμότητα.
Ερώτηση: Ο νέος αρχηγός της ΝΔ εκλέγεται στις 29 Νοεμβρίου. Μια εβδομάδα αργότερα, στο Σύνταγμα Χωροφυλακής Μακρυγιάννη, γίνεται το μνημόσυνο σε όσους έπεσαν το Δεκέμβρη του 1944 υπερασπιζόμενοι το ελληνικό Κράτος και τον δυτικό κόσμο.Τα τελευταία χρόνια το κόμμα της ΝΔ έχει ταυτίσει τη συναίνεση με την λήθη και την κατάργηση της ιστορικής μνήμης. Το αποτέλεσμα είναι να τιμά η ΝΔ τους «αγώνες» της αριστεράς αλλά να μην τιμά τους αγώνες του επίσημου Ελληνικού Κράτος τους οποίους άφησε να οικειοποιούνται περιθωριακές ομάδες. Ορθώς το Ελληνικό Κράτος φτιάχνει μουσεία μνήμης στην Μακρόνησο και τον Αϊ Στράτη. Αλλά είναι δυνατόν να θεωρείται «έγκλημα καθοσιώσεως» να συμμετέχει κάποιος σε μνημόσυνα πεσόντων που υπερασπίστηκαν στο τέλος τέλος το Ελληνικό επίσημο Κράτος; Το μεγάλο ερώτημα βέβαια είναι: αν είστε ο νέος Πρόεδρος της ΝΔ θα στείλετε κάποιον εκπρόσωπο του κόμματος, όπως πρέπει και είμαστε βέβαιοι ότι θα κάνετε στο μνημόσυνο του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου; Αν δεν στείλετε εκπρόσωπο και θεωρήσετε το μνημόσυνο «γιορτή μίσους» έκανε λάθος ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο Πρωθυπουργός που έφερε πραγματικά την εθνική συμφιλίωση στην Ελλάδα, όταν το 1985 ο ίδιος παραβρέθηκε στο μνημόσυνο των θυμάτων του Συντάγματος Μακρυγιάννη;
Ψωμιάδης: Πιστεύω ότι εξήντα και πλέον χρόνια μετά τα Δεκεμβριανά και τον εμφύλιο, ο νέος πρόεδρος οφείλει να κινηθεί ενωτικά και να στείλει εκπρόσωπο και στις δύο περιπτώσεις. Για να το πετύχουμε αυτό ως σύνολο, ως Έλληνες, δεν μπορεί να αντιλαμβανόμαστε τις πτυχές της δημοκρατίας όπως μας συμφέρει, κατά περίπτωση. Στο κάτω κάτω και στον ελληνικό εμφύλιο υπήρξαν αθώα θύματα και από τις δύο πλευρές, όπως συμβαίνει σε κάθε εμφύλιο. Η Ιστορία ούτε παραγράφεται, ούτε διαγράφεται, όμως εκδικείται. Εάν λοιπόν δεν γνωρίζουμε το παρελθόν μας, εάν δεν σεβόμαστε την Ιστορία, εάν δεν αναγνωρίσουμε τα λάθη μας, δεν πρόκειται να πάμε μπροστά. Και κάποια στιγμή θα πρέπει να αφήσαμε πίσω όσα μας χωρίζουν και να κοιτάξουμε όσα μας ενώνουν.
Ερώτηση: Πως εξηγείτε την οικονομική κρίση στην Ελλάδα που δεν διαθέτει βιομηχανία; Μήπως τελικά οι Τράπεζες ήταν αυτές που παρά το πακέτο ρευστότητας των 28 δις, δεν μετέφεραν αυτή τη ρευστότητα στην αγορά και αν όχι δημιούργησαν, τουλάχιστον επιδείνωσαν την κρίση στην αγορά φέρνοντας σε ακόμα δυσχερέστερη θέση την Κυβέρνηση της ΝΔ;
Ψωμιάδης: Δεν είμαι ο καταλληλότερος για να ερμηνεύσω την οικονομική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας, ωστόσο γίνανε λάθη. Λάθη που φαίνονται από το αποτέλεσμα. Το έλεγα και τότε, το λέω και τώρα. Έπρεπε να πέσει χρήμα στην αγορά, να κινηθούν οι τοπικές οικονομίες. Δεν είναι δυνατόν να χαιρόμαστε για τα νούμερα, όταν οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν καθημερινά σοβαρά οικονομικά προβλήματα.
Πέραν όμως αυτών το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι δεν επενδύθηκαν ανάλογα κονδύλια σε τομείς όπως ο τουρισμός, που είναι χρυσορυχείο για την Ελλάδα, αλλά και δεν προχώρησαν αλλαγές και μεταρρυθμίσεις όπως έπρεπε. Θα αναφέρω ως παράδειγμα το Λιμάνι της Θεσσαλονίκης, όπου η συμφωνία με τους Κινέζους χάλασε λόγω συνδικαλιστικής πίεσης και κυβερνητικής αδυναμίας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, εδώ και δύο χρόνια η τοπική οικονομία, από τους βιομήχανους μέχρι τους βιοτέχνες και τους επαγγελματίες, να πάθουν τεράστια ζημία, καταστήματα και επιχειρήσεις να βάζουν λουκέτο με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
