Για την αναψηλάφηση της "Δίκης των Έξ"

ΟΛΑ ΤΑ ΠΟΝΤΙΑΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΝΑ ΣΤΕΙΛΟΥΝ ΠΑΡΟΜΟΙΟ ΨΗΦΙΣΜΑ ΣΤΟΝ ΑΡΕΙΟ ΠΑΓΟ! ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΕΠΙΣΗΣ!
ΤΟ ΧΡΩΣΤΑΜΕ ΣΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΕΣΦΑΞΕ ΤΟ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΜΑΧΑΙΡΙ ΤΟΥ ΚΕΜΑΛ
''Παμποντιακή Ομοσπονδία ΗΠΑ-Καναδά
Προς τον πρόεδρο του Αρείου Πάγου
Κύριο
Γεώργιο Καλαμίδα

Κοινοποίηση:
Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου
Κύριο
Ιωάννη Τέντε
Λ. Αλεξάνδρας 121, Τ.Κ. 11510, Αθήνα

- Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης

Κύριε πρόεδρε,

Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι, μ’ αφορμή την προσπάθεια αναψηλάφησης της Δίκης των Εξ, εκδόθηκε το παρακάτω Ψήφισμα απ’ το 19ο Παμποντιακό συνέδριο ΗΠΑ-Καναδά που πραγματοποιήθηκε από 8 έως 11 Οκτωβρίου 2009 στο Μοντρεάλ του Καναδά.

Ψήφισμα

Επαναψηλάφηση της Δίκης των Εξ (1)

Με αφορμή την προσφυγή στον Άρειο Πάγο με την οποία ζητείται η αναψηλάφηση της Δίκης των Εξ, θεωρούμε, εξαιρετικά άστοχη τη διαδικασία προκειμένου μάλιστα για δίκη που δεν είχε ποινικό αλλά πολιτικό χαρακτήρα. Διότι και σ’ αυτή την περίπτωση, η αναψηλάφηση θα έχει πολιτικό χαρακτήρα και θα διχάσει για άλλη μια φορά τον ελληνισμό.

Δηλώνουμε ότι η απόπειρα αναψηλάφησης της Δίκης των Εξ που επιχειρείται στην Ελλάδα από διάφορους κύκλους είναι άτοπη και προσβλητική για τους απογόνους των θυμάτων της πολιτικής των Εξ. Η πολιτική που άσκησαν από τον Νοέμβριο του 1920 έως και το Σεπτέμβριο του 1922 χαρακτηριζόταν από εμπάθεια, συνειδητή υποβάθμιση της θέσης της Ελλάδος από το συμμαχικό στρατόπεδο, περιφρόνηση των Ελλήνων της υπό διάλυση Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που είχαν υποστεί ήδη την πολιτική γενοκτονίας από τους Νεότουρκους. Ως απόγονοι των θυμάτων της Γενοκτονίας που συνέβη στον Πόντο και της Μικρασιατικής Τραγωδίας, θεωρούμε ιταμή και απαράδεκτη πρόκληση στη μνήμη των χιλιάδων νεκρών την επιχειρούμενη, μέσω δίκης, «αθώωση» των υπευθύνων της μεγαλύτερης καταστροφής, που υπέστη ποτέ το ελληνικό έθνος. Οποιαδήποτε παρόμοια διαδικασία μας βρίσκει αντίθετους και δηλώνουμε ότι θα προστατεύουμε τη μνήμη των προγόνων μας με κάθε νόμιμο μέσο.

Κάνουμε έκκληση στην ολομέλεια του Αρείου Πάγου να απορρίψει κάθε εισήγηση για αναψηλάφηση της Δίκης, αφήνοντας την όποια απόφαση στην αδέκαστη κρίση της ιστορίας.

-----------------------------

(1) Στις εκλογές τής 1ης Νοεμβρίου 1920, που πραγματοποιήθηκαν μέσα στην δίνη τού πολέμου και με ένα άδικο ισχύον εκλογικό σύστημα, η «Ηνωμένη Αντιπολίτευση», αφού επιβλήθηκε στις εκλογές έναντι των Φιλελευθέρων και ανάγκασε σε παραίτηση τον Ε. Βενιζέλο την 4η Νοεμβρίου 1920, πραγματοποίησε δημοψήφισμα την 22α Νοεμβρίου 1920 που επέφερε την επανενθρόνιση τού Βασιλέως Κωνσταντίνου την 23η Δεκεμβρίου 1920. Στη συνέχεια, κατόπιν στρατιωτικού κινήματος, καθοδηγούμενο από τούς συνταγματάρχες Νικόλαο Πλαστήρα και Στέλιο Γονατά, αντικαθιστάται την 5η Οκτωβρίου 1922 ο Κωνσταντίνος από τον Γεώργιο Β’. Το πολιτικό επισφράγισμα τής μικρασιατικής καταστροφής ήταν η καταδίκη σε θάνατο (μέσα από την «Δίκη των Εξ» επονομαζόμενης μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο ως η «Ελληνική Δίκη της Νυρεμβέργης») και η εκτέλεση στο Γουδί, των έξι υπαιτίων τής καταστροφής -των Γούναρη, Πρωτοπαπαδάκη, Στράτου, Μπαλτατζή, Θεοτόκη και Χατζηανέστη- οι οποίοι σύμφωνα με το προοίμιο τού σχετικού κατηγορητηρίου «... από τής 1ης Νοεμβρίου 1920 και εφ’ εξής μέχρι τής 26ης Αυγούστου 1922...» υπέπεσαν σε πράξεις «... εσχάτης προδοσίας εκουσίως και εκ προθέσεως...» υποστηρίζοντας «... την εισβολή ξένων στρατευμάτων, ήτοι τού τουρκικού εθνικιστικού στρατού, εις την επικράτειαν τού Βασιλείου ... τής Ελλάδος...». Πιο συγκεκριμένα το κατηγορητήριο συμπεριλάμβανε τις εξής 15 επιμέρους κατηγορίες:
 Ενηργήθη το δημοψήφισμα και επανήλθεν ο Βασιλεύς, ενώ ήτο το τοιούτον πράξις εχθρική προς τας Δυνάμεις της Συνεννοήσεως.
 Ημελήθη η προσάρτησις της Βορείου Ηπείρου.
 Παρεγνωρίσθη η σχετική διακοίνωσις των Δυνάμεων και υπέστη η Ελλάς τον οικονομικόν αποκλεισμόν.
 Ετοποθετήθησαν απειροπόλεμοι αρχηγοί μονάδων.
 Παρά τας δυσμενείς περί Βασιλέως Κωνσταντίνου δηλώσεις των πρωθυπουργών Αγγλίας και Γαλλίας, δεν υπεδείχθη εις αυτόν να παραιτηθή.
 Διετάχθη προώρως η ατυχής επιχείρησις του Μαρτίου 1921.
 Διετάχθη η από Εσκή Σεχήρ προς Άγκυραν εκστρατεία, παρά την γνώμην του Αρχηγού της Στρατιάς.
 Ανετέθη η αρχιστρατηγία εις τον ανεύθυνον Βασιλέα.
 Εψηφίσθησαν υπό της Εθνοσυνελεύσεως νόμοι διασπαθίσεως του δημοσίου χρήματος, καίτοι ο στρατός υφίστατο στερήσεις.
 Δεν εγένοντο δεκταί αι προτάσεις του Ιουνίου 1921, δι’ ων εσώζετο η (Aνατολική) Θράκη και επετυγχάνετο η αυτονόμησις της Μικρασίας.
 Διωρίσθη αρχιστράτηγος ο Χατζανέστης.
 πεσπάσθησαν εκ Μικρασίας δυνάμεις χάριν της εκφοβιστικής κινήσεως προς την Κωνσταντινούπολιν.
 Υπεγράφη σύμβασις παραιτήσεως από των συμμαχικών πιστώσεων προς την Ελλάδα.
 Εγένετο ανεκτή παρακυβέρνησις υπό τον Πρίγκιπα Νικόλαον και τους Στρέιτ, Δούσμανην, Κωνσταντινόπουλον.
 Ημποδίσθησαν να ηγηθούν της διπλωματικής αντιπροσωπείας οι Δ. Ράλλης και Ελ. Βενιζέλος.

Ας σημειωθεί ότι το κατηγορητήριο αυτό δεν περιέχει πολλά άλλα πολύ πιο επιβαρυντικά στοιχεία, όπως:
 Η υπονόμευση της δράσης της Μικρασιατικής Άμυνας και της δημιουργίας τοπικού μικρασιατικού στρατού, που θα μπορούσε να αντισταθεί στους κεμαλικούς, και
 Η απόλυτη εγκατάλειψη των Ελλήνων του Πόντου, μέσω της παραγνώρισης των πολιτικών τους αιτημάτων και της μη αποστολής στρατιωτικής βοήθειας προς το δυναμικό ποντιακό αντάρτικο κίνημα που δρούσε στο βορρά της Μικράς Ασίας,
 Η ψήφιση του Νόμου 2670/1922 με τον οποίο η κυβέρνηση Γούναρη απαγόρευε στον ελληνικό πληθυσμό της Ιωνίας να αναχωρήσει, τη στιγμή που συζητούσε την απαγγίστρωση από τη Μικρά Ασία

Η δε καταδικαστική απόφαση τής 15ης Νοεμβρίου 1922 τού έκτακτου Στρατοδικείου Αθηνών, ανέφερε ότι «... Άπαντες οι κατηγορούμενοι ... ειργάσθηκαν δια διαφόρων μέσων και δη δια ψευδών διαδόσεων και δια τής αποκρύψεως των εντεύθεν κινδύνων εις τα εθνικά συμφέροντα...»