Του Γιάννη Σακιώτη*
για το taxalia
για το taxalia
Η προσπάθεια της κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου να καταφέρει να μην πέσει στο μάτι της πανίσχυρης δίνης που απειλεί να ρουφήξει στα βάθη του ωκεανού την ελληνική οικονομία, με το πλάνο της ήπιας προσαρμογής δεν απέδωσε.Ο πρωθυπουργός μίλησε δικαίως για δημοσιονομικό αδιέξοδο που απειλεί την εθνική μας κυριαρχία. Κάτι το οποίο σημαίνει ότι είναι υποχρεωμένος να προχωρήσει άμεσα σε μέτρα περιστολής των τρομακτικά εκτεταμένων κρατικών δαπανών.
Δυστυχώς, η εθνική μας κυριαρχία δεν απειλείται. Έχει ήδη απωλεσθεί.
Επειδή έχουμε μια βαθιά εξαρτημένη από...
ξένα χρηματοδοτικά κέντρα δημόσια οικονομία, έναν ιδιωτικό τομέα που βυθίζεται σε βαθύτατη επίσης κρίση και αδιέξοδα -σχεδόν όλες οι επιχειρήσεις, πλην τραπεζών, είναι όχι απλά χρεωμένες αλλά υπερχρεωμένες, μπαίνουν εκατοντάδες λουκέτα κάθε εβδομάδα, η ανεργία καλπάζει ανεξέλεγκτη-, επειδή δεν έχουμε παραγωγικό ιστό, επειδή πληρώνουμε άγνωστο αριθμό δημοσίων υπαλλήλων και συνταξιούχων, επειδή πληρώνουμε τις διοικήσεις 1.000, 2.000 ή 3.000 ΔΕΚΟ (ούτε το υπουργικό συμβούλιο δεν ξέρει πόσες και ποιες είναι, το παραδέχθηκε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός πρόσφατα, καθώς με την διαδικασία των ανοιχτών προκηρύξεων των θέσεων ευθύνης … τώρα καταγράφονται για πρώτη φορά) και τέλος επειδή έχουμε βαριά εξοπλιστικά προγράμματα, από τα οποία είναι μάλλον απίθανο να δραπετεύσουμε, καθώς σοβαρό μέρος του βαρύτατου τιμήματος που πληρώνουμε ως χώρα είναι οι πληρωμές για αγορές πανάκριβων όπλων από τους πιστωτές μας (ΗΠΑ, Γερμανία, Γαλλία, Ολλανδία κοκ).
Τι κάνουμε λοιπόν; Ο χρόνος, το κατανόησε πλήρως και ο πρωθυπουργός, τελείωσε.
Η αντίληψη που θέλει τα πάντα να εκπορεύονται από το συνωμοτικό παιχνίδι που οργανώνουν τα περίφημα κερδοσκοπικά παιχνίδια με τα spread και εντέλει με στόχο την αύξηση των τόκων που θα πρέπει να πληρώσουμε για να μας ξαναδανείσουν για να συνεχίσουμε να καταβάλλουμε μισθούς και συντάξεις, είναι ορθή αλλά αποτελεί την μισή αλήθεια. Η άλλη μισή είναι ότι για να εξασφαλίσουν οι πιστωτές μας τα χρήματα που μας δανείζουν απαιτούν άμεσα σκληρά και αποδοτικά μέτρα ή παράδοση της χώρας στο ΔΝΤ, είτε με πτώχευση (τραγικότατο σενάριο, το οποίο για όποιον δεν καταλαβαίνει και ζει μακάριος σημαίνει γενικευμένη πείνα και μαζική φυγή μεταναστών στο εξωτερικό) είτε με 3ετή -το λιγότερο- επιτροπεία, δηλαδή με υπουργό οικονομικών που θα διορίσει το ΔΝΤ και θα αποτελεί τον πραγματικό κυβερνήτη της χώρας.
Η κυβέρνηση είναι αλήθεια ότι από την ημέρα που ανέλαβε δεν είχε καθόλου χρόνου. Και δεν βρήκε ανταπόκριση στην προσπάθεια για πίστωση χρόνου. Τώρα έχει την εξής δεινή επιλογή: ή να ανακοινώσει αμέσως μέτρα ή να καταρρεύσει ως χάρτινος πύργος μαζί με την χώρα μετά από λίγες εβδομάδες, όταν οι πιστωτές κάθε προέλευσης θα μας πουν “τέλος ο δανεισμός, τώρα κόψτε τον λαιμό σας”. Ας σημειωθεί εδώ ότι ακόμη και οι πρόθυμοι μέχρι πριν από λίγες ημέρες να δανείσουν την Ελλάδα Κινέζοι έχουν κάνει πίσω, πολύ απλά επειδή όταν οι -κακώς γενόμενες πλην αληθώς- παγκόσμιες δυνάμεις Standard & Poor’s, Moody’s και Fitch μας υποβαθμίζουν πιστοληπτικά, ακόμη και η σούπερ πλεονασματική Κίνα βλέπει μεγάλη επισφάλεια στον περαιτέρω δανεισμό μιας μη αξιόχρεης χώρας.
Ο πρωθυπουργός ταυτόχρονα ανακοίνωσε πόλεμο στην διαφθορά. Αυτή είναι μια εξαιρετικά σοβαρή κίνηση, η οποία υποθέτω θα σημαίνει και την ΜΗ ΑΜΝΗΣΤΕΥΣΗ όλων εκείνων που υπεξαίρεσαν δημόσιο πλούτο τα προηγούμενα 15 χρόνια, τουλάχιστον σε επίπεδο ΑΣΤΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ, κινήσεις δηλαδή που θα αναγκάσουν τους υπεξαιρέσαντες να ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ τα κλοπιμαία και τα παράγωγά τους (βίλες, σκάφη κοκ) στο ΚΡΑΤΟΣ. Η καμπάνια αυτή όμως, ακόμη κι αν είναι επιτυχής, δεν είναι δυνατόν να αποδώσει νωρίτερα από 2-3 χρόνια.
Τώρα χρειαζόμαστε άμεσα μέτρα. Για να μπορέσει η χώρα να κερδίσει τα πολύτιμα και κρίσιμα επόμενα 2 με 3 χρόνια, κατά την διάρκεια των οποίων θα μπορούσαν οι παραγωγικές δυνάμεις της χώρας να αναταχθούν αποδοτικά, λύνοντας το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας μακροπρόθεσμα, μέσα από το φιλόδοξο πλην ρεαλιστικό πλάνο της πράσινης ανάπτυξης.
Τα μέτρα που απαιτούνται θα πρέπει να επιβληθούν επί “δικαίων και αδίκων”. Για να αποδεχθούν τα μέτρα οι δίκαιοι, δηλαδή οι εργαζόμενοι και τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, είναι απαραίτητο να υπάρξουν μέτρα και επί των “αδίκων”, δηλαδή των διάφορων προνομιούχων. Ιδού τα 5+5 άμεσα μέτρα που μπορούν να ληφθούν:
Για τους προνομιούχους:
Άμεση μείωση του μισθού όλων των βουλευτών, υπουργών, γενικών γραμματέων, περιφερειαρχών (των αιρετών δηλαδή και των πολιτικά επιλεγμένων στελεχών) στο ήμισυ για τα επόμενα τρία χρόνια. Άμεση μείωση της κρατικής χρηματοδότησης των κομμάτων κατά 95%.
Κατάργηση ΟΛΩΝ των διοικητικού και επικουρικού χαρακτήρα ΔΕΚΟ (όχι της ΔΕΗ ή της ΕΥΔΑΠ) και μεταφορά των αρμοδιοτήτων σε διευθύνσεις των υπουργείων, όπου σε συνδυασμό με μετατάξεις είναι δυνατόν να αξιοποιηθεί το ανθρώπινο δυναμικό του δημόσιου τομέα. Μετατροπή ΟΛΩΝ των επιτροπών και επιστημονικών συμβουλίων σε γνωμοδοτικά όργανα που θα προσφέρουν αμισθί τις υπηρεσίες τους για το καλό της πατρίδας.
Άμεση επιβολή έξτρα φόρου (5-10%) σε ΟΛΕΣ τις τράπεζες.
Άμεση κατάργηση ΟΛΩΝ των κρατικών αυτοκινήτων που χρησιμοποιούνται για διοικητικές μετακινήσεις. Όλα τα στελέχη της διοίκησης -από τον πρωθυπουργό μέχρι τον κλητήρα του υπουργείου που διακινεί την αλληλογραφία με κρατικό αυτοκίνητο- θα κινούνται με ίδια μέσα και θα εισπράττουν το κόστος των καυσίμων και των service με προσκόμιση τιμολογιών. Επίσης, υπάρχουν και οι κάρτες απεριόριστων διαδρομών του ΟΑΣΑ.
Πρόσκληση για μεταφορά καταθέσεων σε τράπεζες του ελληνικού δημοσίου (ΑΤΕ και Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο) με υψηλότερο -πχ διπλάσιο από το ισχύον- επιτόκιο ταμιευτηρίου και εφ’ άπαξ καταβολή του 5% των μεταφερόμενων ποσών ως φόρου με τον οποίο θα νομιμοποιείται το ποσόν (πρόκειται για ανήθικο μέτρο, αλλά ήδη το έχουν εφαρμόσει και άλλες χώρες του Ευρώ, για να μην αναφέρουμε εδώ πώς έφτιαξαν σούπερ οικονομίες κάποια κράτη της ευρωζώνης που ξέπλυναν όλο το βρώμικο χρήμα της οικουμένης).
Τι κάνουμε λοιπόν; Ο χρόνος, το κατανόησε πλήρως και ο πρωθυπουργός, τελείωσε.
Η αντίληψη που θέλει τα πάντα να εκπορεύονται από το συνωμοτικό παιχνίδι που οργανώνουν τα περίφημα κερδοσκοπικά παιχνίδια με τα spread και εντέλει με στόχο την αύξηση των τόκων που θα πρέπει να πληρώσουμε για να μας ξαναδανείσουν για να συνεχίσουμε να καταβάλλουμε μισθούς και συντάξεις, είναι ορθή αλλά αποτελεί την μισή αλήθεια. Η άλλη μισή είναι ότι για να εξασφαλίσουν οι πιστωτές μας τα χρήματα που μας δανείζουν απαιτούν άμεσα σκληρά και αποδοτικά μέτρα ή παράδοση της χώρας στο ΔΝΤ, είτε με πτώχευση (τραγικότατο σενάριο, το οποίο για όποιον δεν καταλαβαίνει και ζει μακάριος σημαίνει γενικευμένη πείνα και μαζική φυγή μεταναστών στο εξωτερικό) είτε με 3ετή -το λιγότερο- επιτροπεία, δηλαδή με υπουργό οικονομικών που θα διορίσει το ΔΝΤ και θα αποτελεί τον πραγματικό κυβερνήτη της χώρας.
Η κυβέρνηση είναι αλήθεια ότι από την ημέρα που ανέλαβε δεν είχε καθόλου χρόνου. Και δεν βρήκε ανταπόκριση στην προσπάθεια για πίστωση χρόνου. Τώρα έχει την εξής δεινή επιλογή: ή να ανακοινώσει αμέσως μέτρα ή να καταρρεύσει ως χάρτινος πύργος μαζί με την χώρα μετά από λίγες εβδομάδες, όταν οι πιστωτές κάθε προέλευσης θα μας πουν “τέλος ο δανεισμός, τώρα κόψτε τον λαιμό σας”. Ας σημειωθεί εδώ ότι ακόμη και οι πρόθυμοι μέχρι πριν από λίγες ημέρες να δανείσουν την Ελλάδα Κινέζοι έχουν κάνει πίσω, πολύ απλά επειδή όταν οι -κακώς γενόμενες πλην αληθώς- παγκόσμιες δυνάμεις Standard & Poor’s, Moody’s και Fitch μας υποβαθμίζουν πιστοληπτικά, ακόμη και η σούπερ πλεονασματική Κίνα βλέπει μεγάλη επισφάλεια στον περαιτέρω δανεισμό μιας μη αξιόχρεης χώρας.
Ο πρωθυπουργός ταυτόχρονα ανακοίνωσε πόλεμο στην διαφθορά. Αυτή είναι μια εξαιρετικά σοβαρή κίνηση, η οποία υποθέτω θα σημαίνει και την ΜΗ ΑΜΝΗΣΤΕΥΣΗ όλων εκείνων που υπεξαίρεσαν δημόσιο πλούτο τα προηγούμενα 15 χρόνια, τουλάχιστον σε επίπεδο ΑΣΤΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ, κινήσεις δηλαδή που θα αναγκάσουν τους υπεξαιρέσαντες να ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ τα κλοπιμαία και τα παράγωγά τους (βίλες, σκάφη κοκ) στο ΚΡΑΤΟΣ. Η καμπάνια αυτή όμως, ακόμη κι αν είναι επιτυχής, δεν είναι δυνατόν να αποδώσει νωρίτερα από 2-3 χρόνια.
Τώρα χρειαζόμαστε άμεσα μέτρα. Για να μπορέσει η χώρα να κερδίσει τα πολύτιμα και κρίσιμα επόμενα 2 με 3 χρόνια, κατά την διάρκεια των οποίων θα μπορούσαν οι παραγωγικές δυνάμεις της χώρας να αναταχθούν αποδοτικά, λύνοντας το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας μακροπρόθεσμα, μέσα από το φιλόδοξο πλην ρεαλιστικό πλάνο της πράσινης ανάπτυξης.
Τα μέτρα που απαιτούνται θα πρέπει να επιβληθούν επί “δικαίων και αδίκων”. Για να αποδεχθούν τα μέτρα οι δίκαιοι, δηλαδή οι εργαζόμενοι και τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, είναι απαραίτητο να υπάρξουν μέτρα και επί των “αδίκων”, δηλαδή των διάφορων προνομιούχων. Ιδού τα 5+5 άμεσα μέτρα που μπορούν να ληφθούν:
Για τους προνομιούχους:
Άμεση μείωση του μισθού όλων των βουλευτών, υπουργών, γενικών γραμματέων, περιφερειαρχών (των αιρετών δηλαδή και των πολιτικά επιλεγμένων στελεχών) στο ήμισυ για τα επόμενα τρία χρόνια. Άμεση μείωση της κρατικής χρηματοδότησης των κομμάτων κατά 95%.
Κατάργηση ΟΛΩΝ των διοικητικού και επικουρικού χαρακτήρα ΔΕΚΟ (όχι της ΔΕΗ ή της ΕΥΔΑΠ) και μεταφορά των αρμοδιοτήτων σε διευθύνσεις των υπουργείων, όπου σε συνδυασμό με μετατάξεις είναι δυνατόν να αξιοποιηθεί το ανθρώπινο δυναμικό του δημόσιου τομέα. Μετατροπή ΟΛΩΝ των επιτροπών και επιστημονικών συμβουλίων σε γνωμοδοτικά όργανα που θα προσφέρουν αμισθί τις υπηρεσίες τους για το καλό της πατρίδας.
Άμεση επιβολή έξτρα φόρου (5-10%) σε ΟΛΕΣ τις τράπεζες.
Άμεση κατάργηση ΟΛΩΝ των κρατικών αυτοκινήτων που χρησιμοποιούνται για διοικητικές μετακινήσεις. Όλα τα στελέχη της διοίκησης -από τον πρωθυπουργό μέχρι τον κλητήρα του υπουργείου που διακινεί την αλληλογραφία με κρατικό αυτοκίνητο- θα κινούνται με ίδια μέσα και θα εισπράττουν το κόστος των καυσίμων και των service με προσκόμιση τιμολογιών. Επίσης, υπάρχουν και οι κάρτες απεριόριστων διαδρομών του ΟΑΣΑ.
Πρόσκληση για μεταφορά καταθέσεων σε τράπεζες του ελληνικού δημοσίου (ΑΤΕ και Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο) με υψηλότερο -πχ διπλάσιο από το ισχύον- επιτόκιο ταμιευτηρίου και εφ’ άπαξ καταβολή του 5% των μεταφερόμενων ποσών ως φόρου με τον οποίο θα νομιμοποιείται το ποσόν (πρόκειται για ανήθικο μέτρο, αλλά ήδη το έχουν εφαρμόσει και άλλες χώρες του Ευρώ, για να μην αναφέρουμε εδώ πώς έφτιαξαν σούπερ οικονομίες κάποια κράτη της ευρωζώνης που ξέπλυναν όλο το βρώμικο χρήμα της οικουμένης).
Για τους μη προνομιούχους:
Περικοπή του 14ου μισθού για όλους τους μισθούς (σύνολο καθαρών απολαβών) άνω των 2.000 Ευρώ
Περικοπή του 13ου και του 14ου μισθού για όλους τους μισθούς (σύνολο καθαρών απολαβών) άνω των 3.000 Ευρώ.
Κατάργηση όλων των υπερωριών παντού, με εξαίρεση το προσωπικό των νοσοκομείων.
Κατάργηση όλων των επιδομάτων (πχ επίδομα εργαζόμενων σε ΔΟΥ) για όλους τους μισθούς άνω των 2.500 Ευρώ.
Αύξηση της τιμής της βενζίνης -όχι του πετρελαίου θέρμανσης- κατά 35%, ποσό που εξ ολοκλήρου θα κατευθύνεται στο δημόσιο ταμείο.
Τέλος, είναι απαραίτητη μια πρωτοβουλία προς την πλευρά της Τουρκίας, η πιθανή ευδοκίμηση της οποίας θα σημάνει το πάγωμα των εξοπλιστικών δαπανών για ένα σημαντικό διάστημα. Η πρόταση είναι να ξεκινήσει διάλογος εφ’ όλης της ύλης των διαφορών, όχι μόνο επί των διεκδικήσεων της Τουρκίας αλλά και επί των διεκδικήσεων της Ελλάδας (βλ. αναλυτικά το άρθρο του Μελέτη Μελετόπουλου), διάρκειας 3 ετών, με πιθανότητα παράτασης, με την ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ της αποδοχής του αμοιβαίου παγώματος όλων των εξοπλιστικών προγραμμάτων για τα επόμενα τρία χρόνια και αμοιβαίο moratorium σε εναέριες παραβιάσεις και αναχαιτίσεις. Ο εν λόγω διάλογος θα μπορούσε να γίνει ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΥΠΟΣΧΕΤΙΚΟ και στο τέλος του διαλόγου να τεθεί το σχέδιο συνθήκης που ενδεχομένως θα προκύψει στη κρίση των δύο λαών, με δημοψηφίσματα.
Πιστεύω ότι με την λήψη των παραπάνω μέτρων, η ελληνική κοινωνία θα αντιληφθεί την ανάγκη για υπεύθυνη στάση και θα αποδεχθεί τις απαιτούμενες θυσίες σε μαζική κλίμακα.
Σημείωση: Το άρθρο απηχεί προσωπικές απόψεις του γράφοντος και δεν εκφράζει απαραίτητα την επίσημη θέση των Δημοκρατικών
* Δρ Πολιτικός επιστήμων, περιβαλλοντολόγος, αναπληρωτής πρόεδρος Δημοκρατικών
Περικοπή του 14ου μισθού για όλους τους μισθούς (σύνολο καθαρών απολαβών) άνω των 2.000 Ευρώ
Περικοπή του 13ου και του 14ου μισθού για όλους τους μισθούς (σύνολο καθαρών απολαβών) άνω των 3.000 Ευρώ.
Κατάργηση όλων των υπερωριών παντού, με εξαίρεση το προσωπικό των νοσοκομείων.
Κατάργηση όλων των επιδομάτων (πχ επίδομα εργαζόμενων σε ΔΟΥ) για όλους τους μισθούς άνω των 2.500 Ευρώ.
Αύξηση της τιμής της βενζίνης -όχι του πετρελαίου θέρμανσης- κατά 35%, ποσό που εξ ολοκλήρου θα κατευθύνεται στο δημόσιο ταμείο.
Τέλος, είναι απαραίτητη μια πρωτοβουλία προς την πλευρά της Τουρκίας, η πιθανή ευδοκίμηση της οποίας θα σημάνει το πάγωμα των εξοπλιστικών δαπανών για ένα σημαντικό διάστημα. Η πρόταση είναι να ξεκινήσει διάλογος εφ’ όλης της ύλης των διαφορών, όχι μόνο επί των διεκδικήσεων της Τουρκίας αλλά και επί των διεκδικήσεων της Ελλάδας (βλ. αναλυτικά το άρθρο του Μελέτη Μελετόπουλου), διάρκειας 3 ετών, με πιθανότητα παράτασης, με την ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ της αποδοχής του αμοιβαίου παγώματος όλων των εξοπλιστικών προγραμμάτων για τα επόμενα τρία χρόνια και αμοιβαίο moratorium σε εναέριες παραβιάσεις και αναχαιτίσεις. Ο εν λόγω διάλογος θα μπορούσε να γίνει ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΥΠΟΣΧΕΤΙΚΟ και στο τέλος του διαλόγου να τεθεί το σχέδιο συνθήκης που ενδεχομένως θα προκύψει στη κρίση των δύο λαών, με δημοψηφίσματα.
Πιστεύω ότι με την λήψη των παραπάνω μέτρων, η ελληνική κοινωνία θα αντιληφθεί την ανάγκη για υπεύθυνη στάση και θα αποδεχθεί τις απαιτούμενες θυσίες σε μαζική κλίμακα.
Σημείωση: Το άρθρο απηχεί προσωπικές απόψεις του γράφοντος και δεν εκφράζει απαραίτητα την επίσημη θέση των Δημοκρατικών
* Δρ Πολιτικός επιστήμων, περιβαλλοντολόγος, αναπληρωτής πρόεδρος Δημοκρατικών
