Το ερώτημα δεν είναι φιλοσοφικό. Είναι πραγματικό. Γίνεται υφυπουργοί χωρίς αρμοδιότητες να ζητούν τις παραιτήσεις των προέδρων και των μελών των Διοικητικών Συμβουλίων κρατικών οργανισμών και ΝΠΔΔ; Όπως ας πούμε ο υφυπουργός Μάρκος Μπόλαρης που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη και είναι ακόμα χωρίς αρμοδιότητες, ο οποίος από τις πρώτες εβδομάδες της υφυπουργίας του, ζητούσε … επιμόνως την παραίτηση του προέδρου και μελών του Δ.Σ του Οργανισμού Λαϊκών Αγορών Θεσσαλονίκης. Αποτέλεσμα;...Μέχρι σήμερα αφενός δεν έχει οριστεί ακόμα πρόεδρος και Δ.Σ, αφετέρου από το ίδιο το υπουργείο Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας δηλώνουν άγνοια για την παραίτηση (!). Στο μεταξύ οι λογαριασμοί μένουν απλήρωτοι, ενώ απλήρωτοι κινδύνευαν να μείνουν και εργαζόμενοι, καθώς δεν υπήρχε νόμιμη διοίκηση να υπογράψει τα σχετικά εντάλματα πληρωμών. Επανερχόμαστε λοιπόν στο ερώτημα, δίνοντας μία ακόμα διάσταση: Είναι νόμιμη η παραίτηση που υποβλήθηκε σε αναρμόδιο όργανο και ειδικότερα σε υφυπουργό που δεν έχει αρμοδιότητες και μάλιστα όπως φαίνεται χωρίς να υπάρχει συνεννόηση με την καθ΄ύλην αρμόδια υπουργό; Είναι νόμιμο, υφυπουργός, χωρίς αρμοδιότητες να ενεργεί ως «έχων την αρμοδιότητα» και να ζητά παραιτήσεις, όταν κάτι τέτοιο προφανώς στερείται νομιμότητας;
(newsblog)