του blog "Δεξί Εξτρέμ"
Αγαπητή Ντόρα,
Δεν σου απευθύνομαι από αγένεια στον ενικό, αλλά επειδή ως παλιός –από τα πέτρινα χρόνια του ΄80 ΔΑΠίτης- σε αισθάνομαι δικό μου άνθρωπο αφού σε όλους τους αγώνες της παράταξης από τότε είμαστε μαζί και ας μην έτυχε ποτέ να γνωριστούμε.
Δεν σε στήριξα στις πρόσφατες εσωκομματικές εκλογές, αν και σε ψηφίζω σταθερά στην Α΄ Αθηνών, κάτι το οποίο προφανώς...
Δεν σου απευθύνομαι από αγένεια στον ενικό, αλλά επειδή ως παλιός –από τα πέτρινα χρόνια του ΄80 ΔΑΠίτης- σε αισθάνομαι δικό μου άνθρωπο αφού σε όλους τους αγώνες της παράταξης από τότε είμαστε μαζί και ας μην έτυχε ποτέ να γνωριστούμε.
Δεν σε στήριξα στις πρόσφατες εσωκομματικές εκλογές, αν και σε ψηφίζω σταθερά στην Α΄ Αθηνών, κάτι το οποίο προφανώς...
έκαναν και πολλές δεκάδες χιλιάδες ΝΔίτες στην ίδια εκλογική περιφέρεια.
Οι ικανότητές σου και η προσφορά σου στην παράταξη είναι όχι απλά γνωστές και παραδεκτές από συμμάχους και αντιπάλους στην ίδια τη ΝΔ, αλλά και σε όλο το πολιτικό φάσμα, τόσο πολύ μάλιστα που το αποτέλεσμα της εσωκομματικής διαδικασίας σε αδικεί.
Τότε λοιπόν γιατί ηττήθηκες; Για ποιο λόγο οι συναγωνιστές σου να προτιμήσουν τον Αντώνη;
Θα σταθώ μόνο σε δύο βασικούς παράγοντες. Μου κάνει μάλιστα μεγάλη εντύπωση πως αυτά που θα αναπτύξω παρακάτω δεν τα αναφέρουν στις δημόσιες εμφανίσεις τους ούτε οι επικριτές σου ούτε οι υποστηρικτές σου. Προφανώς άλλοι διότι δεν έχουν επαφή με τη βάση, άλλοι για λόγους πολιτικής ορθότητας και κάποιοι για λόγους αυτοπροστασίας. Και όμως αυτά είναι που συζητάνε οι συναγωνιστές μας στις παρέες τους και στα καφενεία.
Ο πρώτος παράγοντας έχει να κάνει με κάποιες από τις πολιτικές σου θέσεις. Ο κορμός αυτής της παράταξης αγαπητή Ντόρα αποτελείται από δεξιούς, αυτούς που κάποτε αυτοαποκαλούνταν εθνικόφρονες. Οι ιδεολογικές μας καταβολές δεν είναι ο στείρος αντικομμουνισμός (ο οποίος άλλωστε είναι προ πολλού ξεπερασμένος). Η δεξιά υπήρχε στην πολιτική ζωή της χώρας πολύ πριν εμφανιστεί το ΚΚΕ. Το τρίπτυχο Πατρίδα-Θρησκεία-Οικογένεια που εξέφραζε και ακόμα εκφράζει τους νοικοκυραίους και που τόσο έχει λοιδορηθεί και εξευτελιστεί από πολλούς (κάποιων συνεργατών σου συμπεριλαμβανομένων) είναι το βασικό πιστεύω της πλειοψηφίας των ψηφοφόρων της ΝΔ.
Και δεν είναι διαπραγματεύσιμο.
Η λεγόμενη ελεύθερη οικονομία, η αγορά και το εμπόριο ασφαλώς είναι σημαντικές συνιστώσες των πιστεύω μας. Το επιχειρηματικό κέρδος, τα κίνητρα, η ανταγωνιστικότητα είναι σημαντικά για την οικονομική ανάπτυξη και τα προσυπογράφουμε. Αλλά μέχρι εκεί. Οι δεξιοί πάντα πιστεύαμε και θα πιστεύουμε στον ρόλο του κράτους, όχι ως επιχειρηματία βέβαια, αλλά ως την κοινωνική ασπίδα που παρέχει ασφάλεια, παιδεία, υγεία, δικαιοσύνη για όλους και που θα ρυθμίζει το παιχνίδι της αγοράς ελέγχοντας τους κερδοσκόπους και τσακίζοντας τους απατεώνες.
Οι νεοφιλελεύθερες θέσεις για την αποθέωση της αγοράς ως περίπου μοναδικό μοχλό εξελίξεων στην κοινωνία, η «ρεαλιστική» φιλοπατρία προσγειωμένη (ή μήπως «προσδεδεμένη») στις απαιτήσεις του ξένου παράγοντα και η απουσία αναφοράς –ισοδύναμη με απαξίωση- στα θεμελιώδη ιερά και όσια της ιστορικής δεξιάς σου κόστισαν φίλη Ντόρα. Ακόμα και αν εσύ δεν εξέφρασες παρόμοιες απόψεις οι περισσότεροι από τους υποστηρικτές σου το έκαναν δημιουργώντας κάποιες δυσμενείς εντυπώσεις τις οποίες μοιραία χρεώθηκες εσύ. Και αυτή η τελευταία παρατήρηση με φέρνει στον δεύτερο παράγοντα της ήττας σου: στους συνεργάτες σου και στους υποστηρικτές σου.
Έχεις αγαπητή Ντόρα στο επιτελείο σου μερικούς ανθρώπους οι οποίοι όταν εμείς παίζαμε μπουνιές και αγωνιζόμασταν για την ΝΔ τη δεκαετία του 80, αυτοί μας χλεύαζαν, μας πρόσβαλαν και μας θεωρούσαν χρήσιμους ηλίθιους ενώ ταυτόχρονα περιορίζονταν στις δημόσιες σχέσεις, στην ασφάλεια των γραφείων και στην άνεση του κρεβατιού τους. Νόθευαν τις εσωκομματικές εκλογές και όταν δεν τους έβγαιναν τα κουκιά διέγραφαν τόσους ώστε να αλλάξουν οι ισορροπίες υπέρ τους, μέχρι που κάποια στιγμή διορίστηκαν «άνωθεν». Άλλες εποχές, πολύ μακρινές και στο κάτω κάτω αυτά πρέπει να μένουν πίσω και να κοιτάμε μπροστά. Άλλωστε αυτά αφορούν λίγους μυημένους και όχι τον πολύ τον κόσμο. Πάντως εμείς τα μικρά ασήμαντα στελέχη της εποχής εκείνης θυμόμαστε και τιμωρούμε.
Αυτούς όμως που βλέπει ο πολύς κόσμος είναι εκείνοι που έσπευσαν να σε στηρίξουν και η πλειοψηφία τους είναι ότι πιο σάπιο και ανίκανο έχει η παράταξη. Είναι οι ίδιοι πουν με την εγκληματική ανικανότητά τους πριόνισαν και χαντάκωσαν τον Καραμανλή. Αυτοί που ως υπουργοί είχαν κλειστές πόρτες στους βουλευτές και στους πολίτες και άλλοι που ως βουλευτές είτε περιόδευαν τα κανάλια υπερασπιζόμενοι αποτυχημένες πολιτικές και ανοίκειες για την παράταξη πολιτικές ορθότητες, είτε σύχναζαν στα καφέ του Κολωνακίου. Αυτοί οι ίδιοι και μόνο με την φυσική τους παρουσία σου στέρησαν τη νίκη. Ήταν τέτοια η αποξένωσή τους από τον κόσμο και τέτοια η απέχθεια του κόσμου προς αυτούς που πραγματικά δεν είχες καμία πιθανότητα νίκης με τέτοιους συμμάχους.
Αλλά Ντόρα, αυτά είναι ήδη ιστορία και παρελθόν και εμείς πρέπει να κοιτάμε το μέλλον. Αυτό που προέχει είναι η ενότητα της παράταξης. Πιστεύω ακράδαντα ότι με το ίδιο παραδειγματικής αξιοπρέπειας ήθος που αποδέχθηκες το αποτέλεσμα, θα καταβάλεις κάθε προσπάθεια για την ενότητα της ΝΔ και την στήριξη του Αντώνη.
Και μη ξεχάσεις ποτέ συναγωνίστρια Ντόρα ότι η παράταξη –όλοι εμείς δηλαδή- σε έχει ανάγκη.
Σε θέλουμε δίπλα μας, όπως τόσα και τόσα χρόνια, στην πρώτη γραμμή του αγώνα.
Με ειλικρινή εκτίμηση και απεριόριστο σεβασμό
ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΕΞΤΡΕΜ
Οι ικανότητές σου και η προσφορά σου στην παράταξη είναι όχι απλά γνωστές και παραδεκτές από συμμάχους και αντιπάλους στην ίδια τη ΝΔ, αλλά και σε όλο το πολιτικό φάσμα, τόσο πολύ μάλιστα που το αποτέλεσμα της εσωκομματικής διαδικασίας σε αδικεί.
Τότε λοιπόν γιατί ηττήθηκες; Για ποιο λόγο οι συναγωνιστές σου να προτιμήσουν τον Αντώνη;
Θα σταθώ μόνο σε δύο βασικούς παράγοντες. Μου κάνει μάλιστα μεγάλη εντύπωση πως αυτά που θα αναπτύξω παρακάτω δεν τα αναφέρουν στις δημόσιες εμφανίσεις τους ούτε οι επικριτές σου ούτε οι υποστηρικτές σου. Προφανώς άλλοι διότι δεν έχουν επαφή με τη βάση, άλλοι για λόγους πολιτικής ορθότητας και κάποιοι για λόγους αυτοπροστασίας. Και όμως αυτά είναι που συζητάνε οι συναγωνιστές μας στις παρέες τους και στα καφενεία.
Ο πρώτος παράγοντας έχει να κάνει με κάποιες από τις πολιτικές σου θέσεις. Ο κορμός αυτής της παράταξης αγαπητή Ντόρα αποτελείται από δεξιούς, αυτούς που κάποτε αυτοαποκαλούνταν εθνικόφρονες. Οι ιδεολογικές μας καταβολές δεν είναι ο στείρος αντικομμουνισμός (ο οποίος άλλωστε είναι προ πολλού ξεπερασμένος). Η δεξιά υπήρχε στην πολιτική ζωή της χώρας πολύ πριν εμφανιστεί το ΚΚΕ. Το τρίπτυχο Πατρίδα-Θρησκεία-Οικογένεια που εξέφραζε και ακόμα εκφράζει τους νοικοκυραίους και που τόσο έχει λοιδορηθεί και εξευτελιστεί από πολλούς (κάποιων συνεργατών σου συμπεριλαμβανομένων) είναι το βασικό πιστεύω της πλειοψηφίας των ψηφοφόρων της ΝΔ.
Και δεν είναι διαπραγματεύσιμο.
Η λεγόμενη ελεύθερη οικονομία, η αγορά και το εμπόριο ασφαλώς είναι σημαντικές συνιστώσες των πιστεύω μας. Το επιχειρηματικό κέρδος, τα κίνητρα, η ανταγωνιστικότητα είναι σημαντικά για την οικονομική ανάπτυξη και τα προσυπογράφουμε. Αλλά μέχρι εκεί. Οι δεξιοί πάντα πιστεύαμε και θα πιστεύουμε στον ρόλο του κράτους, όχι ως επιχειρηματία βέβαια, αλλά ως την κοινωνική ασπίδα που παρέχει ασφάλεια, παιδεία, υγεία, δικαιοσύνη για όλους και που θα ρυθμίζει το παιχνίδι της αγοράς ελέγχοντας τους κερδοσκόπους και τσακίζοντας τους απατεώνες.
Οι νεοφιλελεύθερες θέσεις για την αποθέωση της αγοράς ως περίπου μοναδικό μοχλό εξελίξεων στην κοινωνία, η «ρεαλιστική» φιλοπατρία προσγειωμένη (ή μήπως «προσδεδεμένη») στις απαιτήσεις του ξένου παράγοντα και η απουσία αναφοράς –ισοδύναμη με απαξίωση- στα θεμελιώδη ιερά και όσια της ιστορικής δεξιάς σου κόστισαν φίλη Ντόρα. Ακόμα και αν εσύ δεν εξέφρασες παρόμοιες απόψεις οι περισσότεροι από τους υποστηρικτές σου το έκαναν δημιουργώντας κάποιες δυσμενείς εντυπώσεις τις οποίες μοιραία χρεώθηκες εσύ. Και αυτή η τελευταία παρατήρηση με φέρνει στον δεύτερο παράγοντα της ήττας σου: στους συνεργάτες σου και στους υποστηρικτές σου.
Έχεις αγαπητή Ντόρα στο επιτελείο σου μερικούς ανθρώπους οι οποίοι όταν εμείς παίζαμε μπουνιές και αγωνιζόμασταν για την ΝΔ τη δεκαετία του 80, αυτοί μας χλεύαζαν, μας πρόσβαλαν και μας θεωρούσαν χρήσιμους ηλίθιους ενώ ταυτόχρονα περιορίζονταν στις δημόσιες σχέσεις, στην ασφάλεια των γραφείων και στην άνεση του κρεβατιού τους. Νόθευαν τις εσωκομματικές εκλογές και όταν δεν τους έβγαιναν τα κουκιά διέγραφαν τόσους ώστε να αλλάξουν οι ισορροπίες υπέρ τους, μέχρι που κάποια στιγμή διορίστηκαν «άνωθεν». Άλλες εποχές, πολύ μακρινές και στο κάτω κάτω αυτά πρέπει να μένουν πίσω και να κοιτάμε μπροστά. Άλλωστε αυτά αφορούν λίγους μυημένους και όχι τον πολύ τον κόσμο. Πάντως εμείς τα μικρά ασήμαντα στελέχη της εποχής εκείνης θυμόμαστε και τιμωρούμε.
Αυτούς όμως που βλέπει ο πολύς κόσμος είναι εκείνοι που έσπευσαν να σε στηρίξουν και η πλειοψηφία τους είναι ότι πιο σάπιο και ανίκανο έχει η παράταξη. Είναι οι ίδιοι πουν με την εγκληματική ανικανότητά τους πριόνισαν και χαντάκωσαν τον Καραμανλή. Αυτοί που ως υπουργοί είχαν κλειστές πόρτες στους βουλευτές και στους πολίτες και άλλοι που ως βουλευτές είτε περιόδευαν τα κανάλια υπερασπιζόμενοι αποτυχημένες πολιτικές και ανοίκειες για την παράταξη πολιτικές ορθότητες, είτε σύχναζαν στα καφέ του Κολωνακίου. Αυτοί οι ίδιοι και μόνο με την φυσική τους παρουσία σου στέρησαν τη νίκη. Ήταν τέτοια η αποξένωσή τους από τον κόσμο και τέτοια η απέχθεια του κόσμου προς αυτούς που πραγματικά δεν είχες καμία πιθανότητα νίκης με τέτοιους συμμάχους.
Αλλά Ντόρα, αυτά είναι ήδη ιστορία και παρελθόν και εμείς πρέπει να κοιτάμε το μέλλον. Αυτό που προέχει είναι η ενότητα της παράταξης. Πιστεύω ακράδαντα ότι με το ίδιο παραδειγματικής αξιοπρέπειας ήθος που αποδέχθηκες το αποτέλεσμα, θα καταβάλεις κάθε προσπάθεια για την ενότητα της ΝΔ και την στήριξη του Αντώνη.
Και μη ξεχάσεις ποτέ συναγωνίστρια Ντόρα ότι η παράταξη –όλοι εμείς δηλαδή- σε έχει ανάγκη.
Σε θέλουμε δίπλα μας, όπως τόσα και τόσα χρόνια, στην πρώτη γραμμή του αγώνα.
Με ειλικρινή εκτίμηση και απεριόριστο σεβασμό
ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΕΞΤΡΕΜ
