Με απλά λόγια, πώς να «αξιολογούν» άραγε οι οίκοι αξιολόγησης;

Είσαι αξιολογητής … ανθρώπων που χρωστάνε…
(καλή ιδέα ε; μάλλον ανακαλύψαμε ένα χρήσιμο επάγγελμα με μέλλον...)

Έχεις μπροστά σου κάποιον ο οποίος, χρωστάει (ήδη) 3,000€ (ένα εκατομύριο δραχμές), εδώ και είκοσι χρόνια, σε τρίτους.

Επιπλέον όμως…

• Δημόσια λέει.. «δεν μπορώ να μαζέψω αυτά που μου χρωστάνε οι φίλοι μου και ότι η οικογένειά του έχει μάθει να ζει σπάταλα (και δεν μπορεί να αλλάξει τρόπο ζωής)».

• Ταυτόχρονα, μαθαίνεις ότι πριν ένα διάστημα, έλεγε ψέματα για τα οικονομικά της επιχείρησής του, με στόχο να τον δανείσουν ξανά.

• Πριν λίγες μέρες, έβγαινε δημόσια (ο ίδιος!) και έλεγε ότι η επιχείρηση του, πάει κατά διαόλου και πιθανά για πτώχευση.

• Τέλος, δημόσια έλεγε ότι, απειλείται και η υγεία του, μιας και κάποιοι που τους χρωστάει, θέλουν να του πάρουν το (κυριαρχικό) «νεφρό» του.

Αρκετά νομίζω…
Εσείς (ως αξιολογητής … ανθρώπων που χρωστάνε…)
θα προτείνατε σε άλλους να δανείζουν «άνετα», σε αυτόν τον άνθρωπο ξανά… και ξανά… χωρίς να τους λέτε ότι υπάρχει υψηλό ρίσκο*… και χωρίς να τους προτείνεται να πάρουν κάτι ως ενέχυρο*;

Αυτά!
τόσο απλά...

Καλημέρα!
(η μήπως καληνύχτα)

*Και όλα αυτά θα τα λέγατε για 3,000€ όχι αν χρωστούσε ο άλλος ενά μιση πύργο του Αιφελ! σε ΧΡΥΣΟ!! Δείτε εδώ>>> πόσα χρωστάμε σαν χώρα... :-(
.