Παρέμβαση Χρυσανθακόπουλου για Εθνικά θέματα

ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΕΡΩΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΛΑ.Ο.Σ
14 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2009

Κύριε Υπουργέ, βλέπουμε τον αμερικανό Πρόξενο να περιοδεύει στη χώρα μας για να..

φέρει σε πέρας τη γραμμή του STATE DEPARTMENT ότι υπάρχει τουρκική μειονότητα στη χώρα και να εφαρμόσει μια επιθετική εις βάρος μας πολιτική η οποία σαφώς και μειώνει την εθνική μας κυριαρχία.
Πιστεύω αυτή να ήταν η αίσθηση που είχε και ο Γιώργος Παπανδρέου όταν μιλούσε περί μειωμένης εθνικής κυριαρχίας υπό το βάρος των οικονομικών συνοδεύσατε ή κάποιος άλλος αξιωματούχος της Κυβέρνησης τον κ. αμερικανό Πρόξενο. Τον συνόδευαν βεβαίως άτομα τα οποία αυτοπροσδιορίζονται τούρκοι και συναντήθηκε με την εκεί ηγεσία. Αίτιο αυτής της επίσκεψης είναι ως γνωστόν μια επιστολή μιας λεγόμενης συμβουλευτικής επιτροπής τούρκων Δυτικής Θράκης η οποία είναι παράνομο σωματείο και στην οποία πρωταγωνιστές είναι οι Βουλευτές του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος ο κ. Χατζηοσμάν και ο κ. Μαντατζή. Αυτή είναι η ομοσπονδιακή πολιτική σχέση με το σύστημα και τις εξελίξεις, αν αντιλαμβάνομαι ορθώς. Διότι, δεν εστάλη αυτή η επιστολή σε κανένα πολιτικό όργανο ελληνικό. Δηλαδή, το Υπουργείο Εξωτερικών, το Υπουργείο Εσωτερικών, ο Πρωθυπουργός δεν παρέλαβε αυτή την επιστολή. Απεστάλη στους ξένους πρέσβεις. Έστερξε λοιπόν, ο αμερικανός πρόξενος για να συμβάλει στην ολοκλήρωση αυτής της θεώρησης περί καταπίεσης μιας μειονότητας η οποία αυξάνεται και πληθαίνει, ευημερεί, πλουτίζει και αγοράζει γή με τη βοήθεια βέβαια της Άγκυρας η οποία έχει κάθε λόγο να δημιουργήσει ζητήματα.
Και επειδή σας απευθύνομαι δημοσίως αισθάνομαι προσβεβλημένος ως Έλληνας πολίτης και όχι ως πολιτικός, όταν μια επιστολή ενός Πρωθυπουργού γείτονος χώρας, του κ. Ερντογάν προς τον Πρωθυπουργό της χώρας, δεν γίνεται γνωστή παρά μόνο διαρρέουν κάποιες προσεγγίσεις. Και επειδή δεν μου αρέσουν οι διαρροές αλλά μόνο οι σαφείς πολιτικές τοποθετήσεις, αισθάνομαι διπλά προσβεβλημένος εάν αποκρύπτεται αυτή η επιστολή γιατί εμπεριέχει σαφέστατες αιτιάσεις της τουρκικής πλευράς που αφορούν τη Θράκη. Και εδώ δεν μπορούμε παρά να αισθανόμαστε πολύ άσχημα όλοι μας όταν κάτι τέτοιο συντρέχει και παρακαλώ ή θα μου πείτε τι λέει η επιστολή ή μην απαντήσετε επ’ αυτού για να μην γελοιοποιούμε θεσμούς οι οποίοι διακρίνονται από διαφάνεια, από αρχές και από την αξιοπρέπεια του Βουλευτή που καταρχήν αποκαλείται εθνικός Βουλευτής, εκτός αν το καταργήσατε και αυτό δια νόμου και πρέπει να λεγόμαστε Βουλευτές τοπικοί, γιατί το καταργείτε στα Υπουργεία όπως είδα.
Έχετε βεβαίως τα εύσημα της τουρκικής πλευράς. Ο κ. Γιαβούζ Μπαϊντάρ από την TODAY ZAMAN συγχαίρει το Γιώργο Παπανδρέου για τη μεγάλη βοήθεια προς την Τουρκία. Επίσης, γιατί αυτός έσπασε το ταμπού στην Ελλάδα και επιτρέπει και με τόλμη δηλώνει ότι μπορεί να αυτοπροσδιορίζεται η μειονότητα στη Δυτική Θράκη ως τουρκική. Βεβαίως, αυτό το έλαβε υπόψη του αυτός ο κ. δημοσιογράφος από μια αποσυρμένη από το διαδίκτυο –ήταν στο site το προσωπικό του κυρίου Πρωθυπουργού- συνέντευξή του στο FLASH το 1999 όταν ακριβώς έλεγε ότι «είναι δευτερευούσης σημασίας ο αυτοπροσδιορισμός της μειονότητας ως τουρκικής και ότι υπάρχουν διεθνείς συμβάσεις και πιθανόν κάποια στιγμή να αναγκαστούμε να το δεχθούμε».
Υπάρχει ένα ερώτημα προς εσάς. Σας είχα απευθύνει και στην Επιτροπή κάποια ερωτήματα, αλλά σήμερα σε αυτό θέλω σαφή απάντηση. Η ελληνική πλευρά θα συμμορφωθεί προς την απόφαση του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και θα αναγνωρίσει αυτό το σωματείο, το οποίο προηγουμένως δημιούργησε τέτοια αναστάτωση διά μέσου της αμερικανικής πλευράς και έτσι, λοιπόν, η Ελλάδα θα συμμορφωθεί προς μία συμβουλή; Διότι, όπως γνωρίζετε, δεν είναι αναγκαστική αυτή η συμμόρφωση. Θα ήθελα επ’ αυτού, όμως, να έχουμε σαφέστατη τοποθέτηση, γιατί η τουρκική πλευρά μπορεί να επιχαίρει σε τέτοιο σημείο που την επομένη που της δίνουμε νέο οδικό χάρτη για να φθάσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μια νέα διέξοδο και διευκόλυνση, καταργεί ένα μεγάλο κόμμα, μια πραγματική εθνική μειονότητα μέσα στα σπλάχνα της, το κουρδικό κόμμα. Διότι αυτή είναι η Τουρκία. Μόλις τα πήρε, άρχισε να τα μαζεύει. Εισέπραξε τη συνέχιση των χρηματοδοτήσεων και του οδικού χάρτη και αμέσως μετά προχώρησε στην αποκάλυψη του πραγματικού της προσώπου.
Και μια προσέγγιση που έχει να κάνει με ένα ουσιαστικό ζήτημα με τους γείτονές μας, τους Σκοπιανούς. Με αυτήν τη χώρα, εκτός από το όνομα που εμπεριέχει και εθνικά και ιστορικά και πολιτισμικά και άλλα στοιχεία –και σαφώς και περιουσία κατά της ταυτότητας όποιων κατέχουν την ονομασία- υπάρχουν τρία ερωτήματα. Και πρέπει να είστε και στα τρία απόλυτα σαφής απέναντί μου και απέναντι στον κάθε Έλληνα ο οποίος αγωνιά.
Πρώτον, στα πλαίσια των διεθνών οργάνων, του Ο.Η.Ε. κ.λπ., η ελληνική πλευρά αποδέχεται ύπαρξη μακεδονικής γλώσσας και μακεδονικής εθνότητας;
Δεύτερον, επειδή είχατε φθάσει κάποτε με τον κ. Παπανδρέου στο «Nova Macedonia» και σε όλες αυτές τις προσεγγίσεις, τις λύσεις του ζητήματος, υπάρχει και ένα παρασκήνιο ιδιαίτερα σοβαρό. Τι γίνεται με την υπόθεση του να ξαναδοθούν οι περιουσίες στους δοσίλογους συνεργάτες της SNOF με τους Γερμανούς κατακτητές, οι οποίοι έφυγαν άρον-άρον από τη χώρα μετά την αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων Κατοχής. Συζητάτε, για να δώσετε σε αυτούς τη δυνατότητα να ανακτήσουν περιουσίες οι οποίες, βάσει του Συντάγματος, κατάσχονται ως προδοτών, ως συνεργατών κατακτητικής δύναμης;
…………………………………………………………………………………………
Κύριοι συνάδελφοι, με λύπη μου δεν άκουσα τίποτα εκ μέρους της Κυβέρνησης και του κυρίου Υπουργού να εκφέρεται ως πολιτική απάντηση στα θέματα που έθιξα, τα οποία ήταν σαφή και συγκεκριμένα και νομίζω ότι ήταν δύσκολο να απαντηθούν, διότι οι απαντήσεις απαιτούν να φύγει η Κυβέρνηση από τη μυστική διπλωματία και να έχει μια διάφανη εξωτερική πολιτική.
Γιατί το λέω αυτό; Διότι αν η Κυβέρνηση απέρριψε την επιστολή Ερντογάν με σαφή και κατηγορηματικό τρόπο, θα ήταν τιμή της να γνωστοποιηθεί στον ελληνικό λαό. Εάν, όμως, συγκαλύπτει αυτή την επιστολή που αμφισβητεί τη Συνθήκη της Λοζάνης και γενικότερα δημιουργεί ζητήματα -γιατί αυτά τα διαβάζουμε από τον τουρκικό Τύπο, δεν τα διαβάζουμε από σας- από εκεί ξεκινάει όλο το ζήτημα.
Εσείς δεν είστε καθόλου σαφείς. Είστε ασαφείς. Και δεν είναι σοφόν το ασαφές. Δεν είπατε τίποτα για τη στάση του Αμερικανού Προξένου. Δεν υπάρχει αυτί για τον συγκεκριμένο κύριο που να τραβηχτεί. Υπάρχει μια σχέση υποτέλειας απέναντι στην υπερδύναμη. Δεν υπάρχει αξιοπρέπεια. Δεν υπάρχει εθνική υπερηφάνεια.
Μας προκαλεί ο κ. Ερντογάν. Καλεί τον Γκρουέφσκι και του λέει: «Σας λέμε «Μακεδονία». Έτσι είστε, έτσι πρέπει να λέγεστε και να χτυπιέται η Ελλάδα». Και μας προκαλεί ο κ. Ερντογάν, στη συνέχεια, στον Ομπάμα, όπου θέτει ζήτημα Θράκης.
Και προσέξτε τα ζητήματα, αν νομίζετε ότι μόνο οι Έλληνες δικαστές θα δίνουν τη μάχη και θα πετάνε στα σκουπίδια, θα απορρίπτουν αποφάσεις. Με την απόφαση 477 του Απρίλη του 2009 το Τριμελές Εφετείο Θράκης απέρριψε την αίτηση που έχουν υποβάλει μειονοτικοί, μεταξύ των οποίων δύο Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Και εδώ πρέπει θα ξεκαθαρίσουμε το λογαριασμό, εάν τολμήσουν οι εν λόγω κύριοι να πάνε σε διεθνή όργανα να καταγγείλουν την Ελλάδα, θα είσαστε υπόλογοι. Δεν λέω επουδενί τη λέξη μειοδότες. Ελπίζω να μη φθάσουμε ποτέ εκεί.
Εμείς σας προειδοποιήσαμε και προεκλογικά για τον Μάντατζη και τους υπολοίπους. Κωφεύσατε ψηφοθηρώντας. Δεν παίζουνε με την εθνική κυριαρχία για μια χούφτα ψήφων. Διότι στα αιτήματα της μειονότητας είναι και να αρθεί το 3%, που το έθεταν με τον υποσχόμενο νόμο, το νόμο για την υπόθεση των εκλογών των Βουλευτών.
Και επίσης, να σας πω και κάτι άλλο. Εάν υπάρξει κίνηση τροποποίησης του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, για να γίνουν υποχρεωτικά δεκτές οι γνωμοδοτήσεις αυτού του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αυτό θα είναι καθαρά μειοδοσία.
Έθεσα την ερώτηση, αν αναγνωρίζεται μακεδονική γλώσσα στον Ο.Η.Ε. Και έχω το έγγραφο μπροστά μου. Εμφανίζεται ως επίσημη γλώσσα, μία γλώσσα που λέγεται «γιαζίκ» ίσον γλώσσα κατά το ρώσικο «γιαζίκ». Είναι ακριβώς στη ρώσικη-σλάβικη διάλεκτο. Και είναι μία σλάβικη γλώσσα. Και εσείς αφήνετε να αναγνωρίζεται ως μακεδονική.
Ο δε κ. Ντάνιελ Φριντ -και τελειώνω με αυτό- ο Βοηθός, όπως γνωρίζετε εσείς, το 2008 του Υπουργού Εξωτερικών των Η.Π.Α., είπε καθαρά: «Η γλώσσα διδάσκεται στη Σχολή των Διπλωματών του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, είναι μακεδονική, όπως και η εθνότητα είναι μακεδονική».
Αν δεν ορθώσετε το ανάστημα της ύπαρξής μας -και εμείς δίνουμε αυτή τη μάχη της αφύπνισης- όλο αυτό το σιωπηλό, σκοτεινό δρομολόγιο που έχετε ακολουθήσει στην άκρη του τούνελ θα έχει ένα δράκο. Αυτός θα είναι ο ελληνικός λαός και οι ερινύες -τελειώνω με αυτή τη φράση- στις οποίες σας καταδικάζει ο Μιχάλη Χαραλαμπίδης στο τελευταίο του βιβλίο «ΑΠΟ ΤΟ ΠΑ.ΣΟ.Κ. ΣΤΟ ΚΚΚΑΣΟΡ, Ο ΕΚΦΥΛΙΣΜΟΣ ΕΝΟΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑΤΟΣ». Αυτή είναι η μετάλλαξη μιας πολιτικής οντότητας.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Αλέξανδρος Χρυσανθακόπουλος καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Ο Μιχάλης ο Χαραλαμπίδης μέσα σε αυτά τα αρχικά του ΚΚΚΑΣΟΡ περιλαμβάνει και τον Οτσαλάν. Και επειδή έχω υπογράψει όλες τις επιστολές και της Μαδρίτης και όλης της εσωκομματικής αντιπολίτευσης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για τα εθνικά ζητήματα σε όλη την ιστορική διαδρομή, να ξέρετε ότι είμαι μεν Βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ, αλλά κρατάω ακέραιη –και αισθάνομαι περηφάνια γι’ αυτό- τη συνείδησή μου ως πατριωτικό ΠΑ.ΣΟ.Κ..
………………………………………………………………………………….... Είμαι απόλυτα σαφής, κύριε Πρόεδρε. Δεν θέτω θέμα μειοδοσίας αλλά πλειοδοσίας υποχωρήσεων απέναντι στην Τουρκία στους γείτονες Σκοπιανούς και στους Αμερικάνους. Είπα ότι δεν θα ήθελα ποτέ να το θέσω. Έβαλα ένα όριο το οποίο ήταν πολύ σημαντικό. Η πολιτική δικονομία δεν προσαρμόζεται σε κάποιες υποδείξεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και πολύ καλά κάνει. Μην κάνουμε το λάθος της μετακύλισης γιατί γίνονται πάρα πολλές κινήσεις -και μάλιστα εν αγνοία του πολιτικού κόσμου- όπου θα βρισκόμαστε σε τετελεσμένα γεγονότα κάποια στιγμή να ψηφίσουμε ένα τέτοιο ενδεχόμενο το οποίο θα έκρυβε σοβαρούς κινδύνους.
Και μία διευκρίνιση -γιατί είπε ο κύριος Πρόεδρος Α Κακλαμάνης το όνομά μου- για τις εκατόν ογδόντα υπογραφές. Τον Οτσαλάν έπρεπε να τον παραδώσουμε στον Ο.Η.Ε. σαν διεθνή προσωπικότητα, ηγέτη ενός κουρδικού κινήματος, δεν έπρεπε ποτέ να τον πάμε στο Ναϊρόμπι, για να τον παραλάβουν οι Τούρκοι!