Μπορεί και να μην είναι ανέκδοτο

Μία φορά, ένας άνδρας περπατούσε σε μονοπάτια μεταξύ τεράστιων κλουβιών του ζωολογικού κήπου. Ξαφνικά, κοιτάζοντας πρός το κλουβί του λιονταριού, είδε ένα κορίτσι που είχε πλησιάζει πάρα πολύ προς το άγριο ζώο.

Στην επόμενη στιγμή, το λιοντάρι την έπιασε από το παλτό τραβώντας την με δύναμη για να την βάλει μέσα και να την καταβροχθίσει. Οι γονείς άρχισαν να ουρλιάζουν, οι άνθρωποι ήταν γύρω κατάπληκτοι. Κανείς δεν τόλμησε, όμως, να προσεγγίσει το κλουβί για να σώσει την κοπέλα.

Στη συνέχεια, σε μια κατάσταση γενικής πανικού, ο....

άνθρωπός μας περπάτησε αποφασιστικά πρός το κλουβί, χτύπησε το λιοντάρι με ισχύ στο ρύγχος και μέχρι το λιοντάρι να ανακτήσει από το σοκ του πραξικοπήματος, άρπαξε το κορίτσι από τα ενδύματα, την τράβηξε μακριά από τα νύχια του λιονταριού και την άφησε στις αγκάλες των γονέων, οι οποίοι τον ευχαρίστησαν πολλές φορές για τον άθλο τόσου ασυνήθιστου θάρρους.

Τυχαία, ήταν ένας δημοσιογράφος επί τόπου. Μετά που ησύχασαν τα πνεύματα, πήγε στο διασώστη και είπε: «Κύριε, ήταν η πιο γενναία πράξη που έχω δει στη ζωή μου, και είδα αρκετά.»
«Δεν υπήρχε μεγάλη υπόθεση», απαντά ο άλλος. «Το λιοντάρι ήταν πίσω από τα κάγκελα και ήξερα ότι ο Θεός θα με προστατέψει, όπως αυτός υπερασπίστηκε τον προφήτη Δανιήλ, παλαιά στη βιβλική εποχή. Δεν έκανα και τίποτε … »
«Λοιπόν πιστεύετε στον Θεό …» αναφώνησε ο δημοσιογράφος.
«Ναι, με όλη την καρδιά μου. Πάντα με βοήθησε όταν χρειαζόταν.»
«Λοιπόν, κύριε, η πράξη σας δεν θα περάσει απαρατήρητη. Θα γράψω γι ‘αυτό ένα άρθρο που θα εμφανιστεί αύριο το πρωί στην πρώτη σελίδα.»
Το επόμενο πρωί, ο άνθρωπός μας αγόρασε την εφημερίδα και είδε την πρώτη σελίδα το εξής άρθρο:

«Φονταμενταλιστής χριστιανός της άκρας δεξιάς επιτίθεται σε αφρικανικό μετανάστη για να του κλέψει τρόφιμα».