Γράφει ο Σταύρος Κυριαζής
Τον τελευταίο καιρό, έχει αναδειχθεί σε κάποιο βαθμό το ζήτημα των offshore εταιριών, με σκοπό να αποδειχθεί ότι αποτελούν μεγάλη πηγή φοροδιαφυγής. Είναι επόμενο να θεωρηθούν και ως ευκαιρία αναζήτησης προσθέτων....πηγών, προκειμένου να χρηματοδοτηθούν τα ελλείμματα των χωρών, αφού είναι κοινώς αποδεκτό ότι –εκτός των άλλων στρεβλώσεων και παρενεργειών οικονομικής φύσεως– παράγουν και κοινωνικές αδικίες. Για να μην χρεώνουμε όμως όλα τα κακά της φοροδιαφυγής και του γνωστού φαινομένου της «αποδήμησης κεφαλαίων» μόνο στις off shores εταιρίες, θα πρέπει να μην παραλείπουμε να αναφερόμαστε και σε άλλα οικονομικά καθεστώτα, τα οποία με στόχο την προσέλκυση κεφαλαίων, επιλεκτικά σε κάποιες χώρες, παράγουν ουσιαστικά το ίδιο αποτέλεσμα (μέσα από την προκλητικά ευνοϊκή φορολόγηση κεφαλαίων).
Οποιαδήποτε χώρα, που παρέχει πλεονεκτήματα σε θέματα παγκόσμιων φορολογικών προγραμμάτων –είτε ως χώρος συναλλαγών είτε ως χώρος φύλαξης για τα κεφάλαια διεθνών εταιρειών– μπορεί κατά τινα τρόπο, να θεωρηθεί ως «Διεθνές Υπεράκτιο Οικονομικό Κέντρο».
