Σχετικά με το σχόλιο του Δ. Ρίζου για 4000 αργόμισθους δημοσιογράφους, επισημαίνει αναγνώστης δημοσιογράφος:
Δεν είναι αλήθεια ότι ουδέποτε δημοσιοποιήθηκαν τέτοια στοιχεία.
Πριν από μερικά χρόνια η ΕΣΗΕΑ το έπραξε. Ενδιαφερόμενοι προσέφυγαν στην Αρχή Προστασίας προσωπικών Δεδομένων η οποία τιμώρησε με πρόστιμο την Ένωση και ... απαγόρευσε κάθε περαιτέρω δημοσιοποίηση.
Οι αποφάσεις της Αρχής ως γνωστόν είναι νόμος!
Προφανώς η απόφαση δεν ήταν ορθή. Αλλά ελήφθη. Το θέμα είναι ποιος θα μπορούσε μετά την απαγόρευση να δημοσιοποιήσει τέτοιες καταστάσεις. Εδώ η απάντηση είναι απλή και ο Ρίζος κάνει ότι δεν την γνωρίζει: οποιοσδήποτε βουλευτής!
Κι αυτό γιατί κατ' έτος ο αρμόδιος υπουργός δίνει τις σχετικές καταστάσεις σε όλους τους βουλευτές. Αυτοί -που έχουν ασυλία- θα μπορούσαν αν ήθελαν να τις δημοσιοποιήσουν.
Τότε πάντως οι λίστες δεν περιελάμβαναν περισσότερους από 1500 και η συντριπτική πλειοψηφία τους δεν ήταν αργόμισθοι. Οι διπλοθεσίτες ήταν αρκετοί κατά τη γνώμη μου αλλά ελάχιστοι αριθμητικά. Περί τους 100. Ένας ή δύο αναφέρονταν τρεις φορές.
Στις λίστες περιλαμβάνονταν όλοι οι συντάκτες της ΕΡΤ και του ΑΠΕ/ΜΠΕ και όχι όλοι οι απασχολούμενοι σε γραφεία τύπου του δημοσίου και αργόμισθες ή διαπλεκόμενες δραστηριότητες.
Ένα παράδειγμα: μια απαράδεκτη κατάσταση ήταν οι "απασχολούμενοι" στο "αγροτικό κανάλι" του υπουργείου Γεωργίας (περί τα 60 άτομα), Αυτοί δεν αναφέρθηκαν!
Αντίθετα αναφέρθηκαν ως απασχολούμενοι σε κάποια υπουργεία άνθρωποι που είχαν κάποτε μια απασχόληση κάποιων μηνών και η οποία προ πολλού είχε λήξει.
Έτσι έμειναν στο σκοτάδι καραμπινάτες αργομισθίες και οι ενιστάμενοι στην Αρχή "κέρδισαν" επιχειρήματα για την προσφυγή τους.
Είναι σαφές ότι είμαι δημοσιογράφος. Δεν έχω όμως κρατική αργομισθία ή έστω θέση εργασίας. Εργάζομαι σε ΜΙΑ θέση του ιδιωτικού τομέα. Είμαι υπέρ της δημοσιοποίησης αλλά και υπέρ του να γνωρίζουν όλοι πάντα όλα τα στοιχεία για ένα θέμα.
Μια απλή παρατήρηση λοιπόν: Εγώ και να είχα τα στοιχεία -που δεν τα έχω- δεν θα μπορούσα να τα δημοσιοποιήσω. Είτε για το φόβο του προστίμου από την Αρχή, που αδυνατώ να πληρώσω, έίτε γιατί το μέσο όπου εργάζομαι θα διαφωνούσε, λόγω των πιέσεων κάποιων που θα περιλαμβάνονταν στις λίστες ή των φίλων τους.
Και στους φίλους τους περιλαμβάνω αυτούς που τους διόρισαν και όλους όσους διαχρονικά τους χρησιμοποιούν .
Ο Ρίζος γιατί δεν το κάνει; Η εφημερίδα του του... ανήκει. Και δεν θα ήταν η πρώτη φορά που θα έτρωγε πρόστιμο.Άλλωστε έχει καταδικαστεί για (εξ αντικειμένου) λιβελλογραφήματα. Θέλησε όμως να το κάνει και ανέλαβε το κόστος. Εν προκειμένω -προφανώς- θέλει και την πίτα ολόκληρη -να κάνει τον αδέκαστο και να στέλνει μήνυμα σε κάποιους ότι μπορεί να τους αποκαλύψει- και τον σκύλο χορτάτο, να μην πράττει αυτό που θεωρητικώς ζητεί.
Αλλά μακρυγόρησα. Η λύση είναι απλή: όποιο κόμμα -ή έστω όποιος βουλευτής- θέλει διαφάνεια ή δηλώνει κατά της αργομισθίας και της διαπλοκής να δημοσιοποιήσει τις λίστες.
Προς ενημέρωση σας οι λίστες του 2008 -βάσει του νόμου- έχουν δοθεί στα κόμματα από την περσινή άνοιξη ενώ οι λίστες του 2009 πρέπει να δοθούν έως τον Μάρτιο.
Είναι δεδομένο ότι σας έγραψα επειδή εκτιμώ τη δουλειά σας και την προσπάθεια σας να είστε πάντοτε ακριβείς και απροκατάληπτοι.
Πριν από μερικά χρόνια η ΕΣΗΕΑ το έπραξε. Ενδιαφερόμενοι προσέφυγαν στην Αρχή Προστασίας προσωπικών Δεδομένων η οποία τιμώρησε με πρόστιμο την Ένωση και ... απαγόρευσε κάθε περαιτέρω δημοσιοποίηση.
Οι αποφάσεις της Αρχής ως γνωστόν είναι νόμος!
Προφανώς η απόφαση δεν ήταν ορθή. Αλλά ελήφθη. Το θέμα είναι ποιος θα μπορούσε μετά την απαγόρευση να δημοσιοποιήσει τέτοιες καταστάσεις. Εδώ η απάντηση είναι απλή και ο Ρίζος κάνει ότι δεν την γνωρίζει: οποιοσδήποτε βουλευτής!
Κι αυτό γιατί κατ' έτος ο αρμόδιος υπουργός δίνει τις σχετικές καταστάσεις σε όλους τους βουλευτές. Αυτοί -που έχουν ασυλία- θα μπορούσαν αν ήθελαν να τις δημοσιοποιήσουν.
Τότε πάντως οι λίστες δεν περιελάμβαναν περισσότερους από 1500 και η συντριπτική πλειοψηφία τους δεν ήταν αργόμισθοι. Οι διπλοθεσίτες ήταν αρκετοί κατά τη γνώμη μου αλλά ελάχιστοι αριθμητικά. Περί τους 100. Ένας ή δύο αναφέρονταν τρεις φορές.
Στις λίστες περιλαμβάνονταν όλοι οι συντάκτες της ΕΡΤ και του ΑΠΕ/ΜΠΕ και όχι όλοι οι απασχολούμενοι σε γραφεία τύπου του δημοσίου και αργόμισθες ή διαπλεκόμενες δραστηριότητες.
Ένα παράδειγμα: μια απαράδεκτη κατάσταση ήταν οι "απασχολούμενοι" στο "αγροτικό κανάλι" του υπουργείου Γεωργίας (περί τα 60 άτομα), Αυτοί δεν αναφέρθηκαν!
Αντίθετα αναφέρθηκαν ως απασχολούμενοι σε κάποια υπουργεία άνθρωποι που είχαν κάποτε μια απασχόληση κάποιων μηνών και η οποία προ πολλού είχε λήξει.
Έτσι έμειναν στο σκοτάδι καραμπινάτες αργομισθίες και οι ενιστάμενοι στην Αρχή "κέρδισαν" επιχειρήματα για την προσφυγή τους.
Είναι σαφές ότι είμαι δημοσιογράφος. Δεν έχω όμως κρατική αργομισθία ή έστω θέση εργασίας. Εργάζομαι σε ΜΙΑ θέση του ιδιωτικού τομέα. Είμαι υπέρ της δημοσιοποίησης αλλά και υπέρ του να γνωρίζουν όλοι πάντα όλα τα στοιχεία για ένα θέμα.
Μια απλή παρατήρηση λοιπόν: Εγώ και να είχα τα στοιχεία -που δεν τα έχω- δεν θα μπορούσα να τα δημοσιοποιήσω. Είτε για το φόβο του προστίμου από την Αρχή, που αδυνατώ να πληρώσω, έίτε γιατί το μέσο όπου εργάζομαι θα διαφωνούσε, λόγω των πιέσεων κάποιων που θα περιλαμβάνονταν στις λίστες ή των φίλων τους.
Και στους φίλους τους περιλαμβάνω αυτούς που τους διόρισαν και όλους όσους διαχρονικά τους χρησιμοποιούν .
Ο Ρίζος γιατί δεν το κάνει; Η εφημερίδα του του... ανήκει. Και δεν θα ήταν η πρώτη φορά που θα έτρωγε πρόστιμο.Άλλωστε έχει καταδικαστεί για (εξ αντικειμένου) λιβελλογραφήματα. Θέλησε όμως να το κάνει και ανέλαβε το κόστος. Εν προκειμένω -προφανώς- θέλει και την πίτα ολόκληρη -να κάνει τον αδέκαστο και να στέλνει μήνυμα σε κάποιους ότι μπορεί να τους αποκαλύψει- και τον σκύλο χορτάτο, να μην πράττει αυτό που θεωρητικώς ζητεί.
Αλλά μακρυγόρησα. Η λύση είναι απλή: όποιο κόμμα -ή έστω όποιος βουλευτής- θέλει διαφάνεια ή δηλώνει κατά της αργομισθίας και της διαπλοκής να δημοσιοποιήσει τις λίστες.
Προς ενημέρωση σας οι λίστες του 2008 -βάσει του νόμου- έχουν δοθεί στα κόμματα από την περσινή άνοιξη ενώ οι λίστες του 2009 πρέπει να δοθούν έως τον Μάρτιο.
Είναι δεδομένο ότι σας έγραψα επειδή εκτιμώ τη δουλειά σας και την προσπάθεια σας να είστε πάντοτε ακριβείς και απροκατάληπτοι.
