"Σημασία έχει πως δεν θα βρείτε πουθενά μια δήλωση του Κώστα Σημίτη ή του Κώστα Καραμανλή. Την ώρα που η χώρα καίγεται, δεν θα βρείτε μια κουβέντα ή μια πράξη ευθύνης των δύο πολιτικών που υπήρξαν ηγέτες της.Ο Κώστας Σημίτης, αφού διαβεβαίωσε πως ζούμε μέρες εκσυγχρονισμού και μεγάλων έργων, εξαφανίστηκε μόλις ήρθε ο λογαριασμός και... εξαργύρωσε αρνητικά την πολλαπλή πολιτική του ήττα. Να κρατήσει δηλαδή την εξουσία ή να εξαφανίσει έστω τον Γιώργο Παπανδρέου. Η οραματική του πολιτική ρήμαξε ταυτόχρονα με τα ολυμπιακά έργα που συμβόλιζαν μια άλλη Ελλάδα. Αφήνοντας οσμή και αναμνήσεις από έντεχνη διαπλοκή και διακομματικά σκάνδαλα.
Ο Κώστας Καραμανλής αφού θεώρησε πως η ανάδειξή του στην εξουσία μέσα από την συγκυριακή πολιτική του «δεν κάνω τίποτα» είναι η χρυσή συνταγή επιτυχίας, κατάφερε να ταυτιστεί όχι με την συνταγή αλλά με το «τίποτα». Κυβέρνησε με μια παρέα κουλτούρας μαγαζιών εθνικής οδού, κουμπάρους και θρησκόληπτους. Ανέθεσε την πραγματική εξουσία σε έναν αγράμματο απόφοιτο Γυμνασίου που τον έριξε τελικά στον λάκκο που άνοιξε η συνεχής υπόγεια δραστηριότητά του και οι συνωμοσίες του. Μέθυσε με την τεχνητή δημοσκοπική του εικόνα ξεχνώντας πως δεν ήταν η αληθινή. Έζησε σε εικονική πραγματικότητα σαν να έπαιζε playstation και θέλησε να δημιουργήσει μια τέτοια πραγματικότητα για τη χώρα. Με ψεύτικα οικονομικά στοιχεία. Στη συνέχεια εγκατέλειψε το ίδιο του το κόμμα την ώρα της καταστροφής για να επιστρέψει στο προφίλ του πλακατζή και γλεντζέ.
Αυτοί οι δύο άνθρωποι υπήρξαν ηγέτες της χώρας και οπαδοί της σιωπής την ώρα που η χώρα βουλιάζει. "
