ΟΧΙ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ, ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ

Του Ευάγγελου Δ. Νιάνιου, Δημοσιογράφου

Πολύ αργά και ελαχίστη η αντίδρασή σας - στο βαθμό που εκπροσωπείτε την ελληνική πολιτική τάξη – αξιότιμε Πρόεδρε της Βουλής των Ελλήνων να διαμαρτυρηθείτε για τα επαίσχυντα δημοσιεύματα του γερμανικού Τύπου σε βάρος της χώρας μας.. Και για σας «περινούστατοι» πατριώτες δημοσιογράφοι: φτάνει το θέατρο. Η ανεπάρκειά σας βγάζει μάτι. Φρόνιμο είναι να κάνουμε την αυτοκριτική μας για την όλη στάση μας έναντι των Γερμανών από τη λήξη τουλάχιστο του αιματηρού Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και μετά. Εχουμε λοιπόν και λέμε:

1) Δύο υψικάμινοι που είχαν επιδικασθεί να δοθούν στην Ελλάδα από την Ομοσπονδιακή Γερμανία ως πολεμικές αποζημιώσεις, και οι οποίες θα μας επέτρεπαν να στήσουμε βαρειά βιομηχανία, δεν έφτασαν ποτέ στη χώρα μας (Κ. Τσουκαλάς: Ελληνική τραγωδία). Για τον πολύ απλό λόγο ότι δεν τις ζητήσαμε. Και δεν τις ζητήσαμε γιατί οι πολιτικοί που κυβέρνησαν την Ελλάδα μεταπολεμικά, ευπειθή προσκοπάκια στις εντολές της οικονομικής νομενκλατούρας των Αθηνών, έθεσαν τα συμφέροντα της υπεράνω των συμφερόντων της χώρας.
2) Η ελληνική πολιτεία δεν προσεκόμισε κανένα φάκελο εγκληματία πολέμου εναντίον Γερμανών στρατιωτικών. Ενας μόνο εγκληματίας πολέμου, ο Λιστ, παραμέμφθηκε, καταδικάστηκε και εκτελέστηκε και αυτό γιατί έκανε την αποκοτιά να επιστρέψει στη χώρα μας μεταπολεμικά με πολιτκά και ευτυχώς αναγνωρίστηκε από πολίτες!!! Το ελληνικό κράτος δεν άσκησε καμμία δίωξη. (Στράτος Ν. Δορδανάς: Το αίμα των αθώων). Και όμως οι καταστροφές και οι ομαδικές εκτελέσεις πατριωτών από του Γερμανούς μόνο με την τουρκική κατοχή μπορούν να συγκριθούν. Χωριά ολόκληρα εξαφανίστηκαν είτε με την πυρπόληση είτε με την εκτέλεση όλων των εφήβων και των ανδρών.
3) Όταν εκλιπαρείς τους Γερμανούς να σου δώσουν δουλειά στο πλεονάζον εργατικό δυναμικό γιατί δεν έχεις αναπτυξιακό πρόγραμμα για τη χώρα σου και περιμένεις να πάρεις τα ψιχία που θα σου αφήσει ο καλπάζων καπιταλισμός, τότε δεν έχεις το ανάστημα να απαιτήσεις να σου επιστρέψουν οι Γερμανοί το κατοχικό δάνειο. Απλά τα πράγματα.
4) Το άκουγα και δεν πίστευα στα αυτιά μου. Ο επίτιμος αρχηγός της ΝΔ, ως πρωθυπουργός της χώρας φιλοξενούσε στην Κρήτη τον Γερμανό καγκελάριο και ανερυθρίαστα δήλωνε ότι κάλεσε τον κ. Κολ να συνεορτάσουν από κοινού τη «Μάχη της Κρήτης». Δηλαδή ο θύτης μαζί με το θύμα! (Τέτοια κοτσάνα πέταξε και νυν υπουργός του ΠΑΣΟΚ, ως υπουργός και τότε, να γιορτάσουμε μαζί με τους Πέρσες τη μάχη του Μαραθώνα!...). Η εκμαυλισμένη, γι’ αυτό και υπνώτουσσα κυρίαρχη ελληνική δημοσιογραφία, ούτε που πήρε χαμπάρι τι ακριβώς είπε ο κ. επίτιμος. Και όμως είχε προηγηθεί ο Γερμανός καγκελάριος Βίλυ Μπραντ, ο οποίος γονάτισε στο μνημείο του Ολοκαυτώματος όταν επισκέφθηκε το Ισραήλ. Αυτό κάνουν χώρες που σέβονται και τιμούν τους νεκρούς τους και την παράδοσή τους. Αλλά αυτά για τους μεταπράτες των Αθηνών είναι ανούσια, και σίγουρα … γραφικά!

Για να τελειώνουμε: δεν μας φταίνε οι Γερμανοί, παρά τα όσα επαίσχυντα δημοσιεύουν κατά της χώρας μας. Οι απάτριδες πολιτικοί μας που κλήθηκαν να κυβερνήσουν μια χώρα που είχε αποσπάσει τον διεθνή θαυμασμό με το έπος της Αλβανίας – είναι γεγονός ότι οι Αμερικανοί που είχαν τους Ελληνες μετανάστες του κλώτσου και του μπάτσου μόνο τότε άρχισαν να τους σέβονται - και της Αντίστασης, μια χώρα που ήταν νικήτρια του πολέμου, πολιτεύθηκαν ως ηττημένοι… Αν εμείς σκύψαμε, σε τι μπορεί να φταίνε αυτοί που ανέβηκαν στην πλάτη μας;