Γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελάει, πατέρα, γιατί λάμπει ο ήλιος έτσι γιατί φέγγει έτσι η μέρα;
Γιατί σαν αυτή, παιδί μου, την ημέρα τη χρυσή που τη χαίρεσαι και συ στέρεψε το μαύρο δάκρυ κλείσανε πολλές πληγές, αψηλώσανε τα στάχυα κι ένα γύρω όλα τα βράχια εγινήκαν ανθοβούνια και χρυσοπηγές.
Μιαν ημέρα σαν ετούτη την ολόφωτη κι ωραία ξεδιπλώθηκε και πάλι η Ευρωπαϊκή μας η Σημαία που ’χει του φτωχού το χρώμα και σκεπάζει τ’ άγιο χώμα που ακόμα για λίγο ελεύθερος πατάς.
Κι έτσι με χαρά κι ελπίδα για μιαν ένδοξη Πατρίδα η Σημαία κυματίζει αφού πάλι απο σένα θα γλεντάει ο τραπεζίτης και ο κάθε κερατάς!
http://klassikoperiptosi.blogspot.com/2010/02/blog-post_9382.html
Γιατί σαν αυτή, παιδί μου, την ημέρα τη χρυσή που τη χαίρεσαι και συ στέρεψε το μαύρο δάκρυ κλείσανε πολλές πληγές, αψηλώσανε τα στάχυα κι ένα γύρω όλα τα βράχια εγινήκαν ανθοβούνια και χρυσοπηγές.
Μιαν ημέρα σαν ετούτη την ολόφωτη κι ωραία ξεδιπλώθηκε και πάλι η Ευρωπαϊκή μας η Σημαία που ’χει του φτωχού το χρώμα και σκεπάζει τ’ άγιο χώμα που ακόμα για λίγο ελεύθερος πατάς.
Κι έτσι με χαρά κι ελπίδα για μιαν ένδοξη Πατρίδα η Σημαία κυματίζει αφού πάλι απο σένα θα γλεντάει ο τραπεζίτης και ο κάθε κερατάς!
http://klassikoperiptosi.blogspot.com/2010/02/blog-post_9382.html
.jpg)
.png)
.jpeg)
.jpg)
