Η Ελλάδα προσπαθεί να δημιουργήσει τα τελευταία 20-30 χρόνια μια ισχυρή ευρωπαϊκή ταυτότητα.. Στόχος να καθιερωθεί στον σκληρό πυρήνα της Ευρώπης. Για να το καταφέρει ήταν πρωτοπόρος στην υιοθέτηση των οιοδήποτε νέων μέτρων της Ένωσης πχ. Ευρωπαϊκό Σύνταγμα και ο πιο σκληρός επικριτής των ευρωφοβικών και...
ευρωσκεπτικιστών πολιτικών.
Ήταν τόση η εμπιστοσύνη του ελληνικού πολιτικού συστήματος στην Ευρώπη όπου η χώρα «δια πασά νόσο και δια πάσα μαλακίαν »προέτρεπε τους γείτονες της να βρουν λύση στα προβλήματα τους με την ένταξη τους στην ευρωπαϊκή ένωση. Έσχατο σημείο αυτού του παραλογισμού ήταν η ανάδειξη της τούρκικης ευρωπαϊκής πορείας σε κύριο θέμα συζήτησης των διμερών μας σχέσεων. Όπως όμως αποδεικνύεται σήμερα η ΕΟΚ δεν έγινε ποτέ Ευρωπαϊκή Ένωση. Από τους στόχους της οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής ολοκλήρωσης μόνο ο πρώτος εκπληρώθηκε.
Η κοινή πολιτική είναι τόσο ανεμική σε μεγάλα ζητήματα π.χ. πόλεμος Αφγανισταν, σχέσεις με Ρωσία και ΗΠΑ ώστε καθορίζεται ανάλογα με το ποιος εθνικός ηγέτης βρίσκεται στον Κολοφώνα της δύναμης του στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Όσο για την κοινωνική ολοκλήρωση αποτέλεσμα μηδέν εις το πηλίκο. Ακόμα και μέτρα όπως αυτά της ελεύθερης μετακίνησης των ευρωπαίων πολιτών (συνθήκη Σεγκεν) είχαν ορμητήριο οικονομικά κίνητρα. Η οικονομική ένωση ήταν ήδη στο στάδιο της πραγμάτωσης αλλά με την Ευρωπαϊκή Ένωση έλαβε πιο προωθημένη μορφή με αποτέλεσμα την κοινή νομισματική πολιτική (δημιουργία ευρω). Επί της ουσίας ο οικονομικός τομέας είναι αυτός ο οποίος ενδιαφέρει την γραφειοκρατία των Βρυξελλών και ο μοναδικός στον οποίο επιδεικνύουν ζήλο οι ηγέτες των ισχυρών κρατών Γερμανία , Γαλλία ( Η Αγγλία έχει μια πιο συνεπή στάση διαχρονικά, της μειωμένης συμμετοχής).
Οι παραπάνω πληροφορίες παρουσιάστηκαν για να κατανοηθούν καλύτερα τα γεγονότα των τελευταίων ημερών. CARREFOUR, ALDI , LIDL. IKEA , PRAKTIKER, και άλλες εταιρίες ξένων συμφερόντων πήραν τον έλεγχο ενός από τους μεγαλύτερους κλάδους της οικονομίας μας. Το λιανικό εμπόριο και την κατανάλωση. Έναν κλάδο που μαζί με τον τουρισμό, τις κατασκευές και την ναυτιλία αποτελούν την ραχοκοκαλιά των εσόδων του εθνικού προϋπολογισμού. Η εγχώρια αυτή αγορά όχι πριν από πολλά χρόνια αποτελούσε αποκλειστική υπόθεση των Ελλήνων. Σήμερα τα κέρδη προωθούνται στις μητρικές χώρες των επιχειρήσεων CARREFOUR-Γαλλία , LIDL- Γερμανία, ΙΚΕΑ-Σουηδία κ.ο.κ. με αποτέλεσμα να αιμοδοτούν αδιαλείπτως τις κατά τόπους εθνικές οικονομίες. Για να διασφαλιστεί η επιτυχία δημιουργήθηκαν υποδομές, τόσο τεχνικά έργα σύγχρονο μεταφορικό δίκτυο κτλ. όσο και οικονομικές με την τεχνητή αύξηση της αγοραστικής δύναμης των πολιτών. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δάνειζε χρήματα τα οποία έπαιρνε στο πολλαπλάσιο και φυσικά όχι μόνο από αυτόν τον τομέα της οικονομίας. Αυτό για το οποίο πρέπει να κατηγορήσουμε τους εταίρους μας είναι πως μας οδήγησαν σε ένα αδιέξοδο το οποίο γνώριζαν σε ποια «παγίδα» μας καταλήγει .Από την άλλη πλευρά οι ευθύνες οι δικές μας έγκεινται στο γεγονός πως πιστέψαμε για μια ακόμη φορά πως είμαστε πιο έξυπνοι από τους «κουτόφραγκους» που σπαταλούν αλόγιστα τα χρήματα τους προς δική μας τέρψη. Έτσι παραδώσαμε άνευ όρων μια από τις σταθερές πήγες εσόδων που προερχόταν από την εγχώρια κατανάλωση και στηριχτήκαμε σε δανεικά χρήματα.
Αντί για επίλογο θα καταλήξω σε μια διαπίστωση. Ως φοιτητής διδάχθηκα την πίστη στο ευρωπαϊκό όραμα, στην μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια, η ακραιφνής καταδίκη των ευρωσκεπτικιστών ήταν πρόκριμα ορθής κατανόησης του νέου οικοδομήματος. Συγκεκριμένοι Έλληνες συγγραφείς και πολιτικοί μας καλούσαν να αγωνιστούμε για την δημιουργία των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης κατά τα πρότυπα της Αμερικής. Σήμερα με την πρώτη σημαντική δυσκολία όπου η χώρα περνάει την πιο κρίσιμη φάση της σύγχρονης ιστορίας της, όλοι τρέχουν να αποτινάξουν τις ευθύνες τους και αφήνουν την Ελλάδα αβοήθητη στην μάχη με τα δημοσιονομικά της. Αυτή είναι η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη; Για αυτόν τον σκοπό θα πρέπει να εγκαταλείψουμε τα «ξεπερασμένα έθνη-κράτη» ; Ας σταματήσουμε λοιπόν να παραχωρούμε αφειδώς δικαιώματα μας και να επικεντρωθούμε στα του οίκου μας και την ανακαίνιση του με ίδιες δυνάμεις.
http://political-challenge.blogspot.com/