«Δεν είμαι εγώ που στρώνω του Σαμαρά τον δρόμο»

Όταν ξεκίνησε αυτή η κυβέρνηση με 10% διαφορά υπήρχε η αίσθηση ότι αρχίζει μια νέα εποχή ΠΑΣΟΚ που θα κρατούσε τουλάχιστον δυο τετραετίες. Τώρα η αίσθηση αυτή έχει χαθεί και ουδείς γνωρίζει τι...

μπορεί να γίνει σε λίγους μήνες.

Είδα σήμερα στο ευρωκοινοβούλιο τον οίκτο τους. Είδα ξένους ευρωβουλευτές να εκλιπαρούν τον Μπαρόζο να μας βοηθήσει. Είδα και βίωσα την μικρή Ελλάδα θύμα των κερδοσκόπων. Όπως ακριβώς την παρουσίασε…

Είδα σιωπή γύρω μου και ευθυμία γιατί έστω και έτσι, γονυπετείς και ανυπόληπτοι η ΕΕ θα μας σώσει. Είδα και μια γυαλάδα στο μάτι, μια αποφασιστικότητα να παταχτεί η εγκληματική κάστα των μισθοσυντήρητων των Δημοσίων Υπάλληλων. Μιλούσαν λες και πατούσαν στο κεφάλι το οργανωμένο έγκλημα. Ανόητοι όλα αυτά τραγικά το ξέρετε καλά οδηγούν την κοινωνία στον Σαμαρά.

Τώρα όλοι οι έλληνες και το ΠΑΣΟΚ θα πληρώσουμε και θα φωνάξουμε για την αδικία που συμβαίνει ναι, και στο τέλος θα παραδώσουμε την χώρα τον Σαμαρά που προφανώς συναινεί.

Ανάμεσα στην κρίση και τον Σαμαρά λοιπόν προτιμώ ένα άλλο ΠΑΣΟΚ, πιο αποφασιστικό, πιο επίκαιρο, πιο ξεκάθαρο, με σαφείς στόχους, με ισχυρή φωνή και επιρροή στην Ευρώπη και στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Ένα ΠΑΣΟΚ που θα σχεδιάζει και θα προτείνει στην παγκόσμια και ευρωπαϊκή κοινή γνώμη θέσεις εφικτές και όχι απλά πράσινες. Θέσεις που θα αλλάζουν τον κόσμο. Ένα ΠΑΣΟΚ που μες τα χαλάσματα θα υψώνει τις σημαίες.

Αν τα αυτού μας έκαστε κάτι σε forest.. Gap, ο οποίος αν θυμάμαι καλά στην ομώνυμη ταινία έτρεξε από άκρη σε άκρη την Αμερική χωρίς λόγο και προφανώς χωρίς αποτέλεσμα. Roadsows!!

Αρνούμαι λοιπόν να πληρώσω για να έρθει τελικά ο συναινετικά καιροσκοπικός Σαμαράς. Υιοθετώ εφεξής το σύνθημα «δεν είμαι εγώ που στρώνω του Σαμαρά τον δρόμο» και πορεύομαι.

Γιάννης Παπαϊωάννου