Η έλευση της μεταπολιτικής

του Αργύρη Αργυριάδη

Ιούνιος 2010. Η Ελλάδα ζει ιστορικές στιγμές. Η νέα μεταπολίτευση είναι πλέον γεγονός. Οι δρόμοι των πόλεων τραντάζονται. Εκεί που άλλοτε τα βαριεστημένα βήματα επαγγελματιών διαδηλωτών ταλαιπωρούσαν την άσφαλτο, νεανικά αθλητικά και τρακτερωτά παπούτσια «ξεσηκώνουν» τη σκόνη από τις λεωφόρους του παρελθόντος. Στους δρόμους

βρίσκονται όλες οι τάξεις. Διακρίνεις από «πράσινα» σταράκια μέχρι Louboutin και Prada. Τι ζητούν όλοι αυτοί στους δρόμους;

Τίποτα και τα πάντα. Ζητούν την υποδειγματική τιμωρία όλων εκείνων που τους οδήγησαν στην καταστροφή. Οι μικρές τράπεζες έχουν πτωχεύσει. Έχουμε βγει από τη ζώνη του ευρώ και η δραχμούλα έχει επανακάμψει «δριμύτερη». Έχει ήδη υποτιμηθεί κατά 35% προς δόξαν του ιστορικού παρελθόντος της. Οι πολίτες είναι έξαλλοι. Οι περισσότεροι έχασαν αποταμιεύσεις μιας ζωής. Ξύπνησαν και είδαν τις καταθέσεις τους σε ευρώ να έχουν μετατραπεί σε δραχμές. Κάποιοι εξυπνότεροι τα είχαν στις θυρίδες και σε τράπεζες του εξωτερικού. Αυτοί κινούνται τώρα στη χώρα με «σκληρό νόμισμα». Είναι οι διαχρονικοί προνομιούχοι.

Στη βουλή ο Τσίπρας με τον Παπακωνσταντίνου εξακολουθούν να μαλώνουν για το εάν ο Τιτανικός ήταν «ταξικό ατύχημα». Μιμούνται την ορχήστρα του ιστορικού πλοίου που έπαιζε μέχρι το τέλος…

Στην πλατεία Συντάγματος οι τσολιάδες κυνηγούν τις Γερμανίδες τουρίστριες. Κάποιοι πρέπει να πάρουν … εκδίκηση για την καταστροφή της χώρας. Ο Πρόεδρος της Βουλής έχει φωνάξει τον Άγγλο πρέσβη για να διαμαρτυρηθεί για ένα δημοσίευμα της “Sun”. Το είχε κάνει και πριν τέσσερις μήνες με τον Γερμανό, αλλά κανείς δεν του είπε ότι ήταν αναρμόδιος να κάνει διαβήματα. Άλλωστε, το Υπουργείο Εξωτερικών εξακολουθεί να «λάμπει δια της απουσίας του», καθώς ο «αναπληρωτής» περιμένει να γίνει υπουργός. Στο Μαξίμου οι «αρμόδιοι» εξακολουθούν να διαφωνούν για το ποιόν θα ορίσουν πρόεδρο στο Νοσοκομείο Καλαμάτας…

Ιούνιος 2010. Η Ελλάδα έχει πτωχεύσει οικονομικά, πολιτικά και ηθικά. Κανένα δάνειο δεν εξυπηρετείται κανένα σχέδιο δεν εφαρμόζεται. Στην κρίση δημιουργήθηκαν νέα κόμματα. Το Κινεζικό, το Ρωσικό και το κόμμα του ΔΝΤ. Ζούμε τη «νέα παλιγγενεσία». Το κάθε κόμμα μας υπόσχεται φθηνότερα δάνεια και έξοδο από την κρίση. Το κόμμα των επιχειρηματιών μόλις ιδρύθηκε. Η νέα μεταπολίτευση ασπάζεται λύσεις μεταπολιτικής. Και τα αλαλάζοντα απεγνωσμένα πλήθη ακολουθούν…

* Το ανωτέρω άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Αγγελιοφόρος» την Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010.