Γράφει (για ta xalia) ο Χρήστος Νικολαΐδης
Μία προσεκτική ματιά σε όλες τις εξελίξεις γύρω από τα δημοσιονομικά μας αποδεικνύει ότι μάλλον η κοινή γνώμη υιοθετεί παντελώς αβάσιμες απόψεις. Για παράδειγμα: Είδατε ότι προχτές δανειστήκαμε με 5,9% επιτόκιο. Την προηγούμενη φορά είχαμε δανειστεί με 6,3%. Την ίδια μέρα η Ισπανία είχε δανειστεί με...
Μία προσεκτική ματιά σε όλες τις εξελίξεις γύρω από τα δημοσιονομικά μας αποδεικνύει ότι μάλλον η κοινή γνώμη υιοθετεί παντελώς αβάσιμες απόψεις. Για παράδειγμα: Είδατε ότι προχτές δανειστήκαμε με 5,9% επιτόκιο. Την προηγούμενη φορά είχαμε δανειστεί με 6,3%. Την ίδια μέρα η Ισπανία είχε δανειστεί με...
4% και με 3% η Γερμανία.
Εάν κάποιος κάνει τους υπολογισμούς θα αντιληφθεί ότι εμείς επειδή ακριβώς δεν μπορούμε να πετύχουμε τα επιτόκια των Γερμανών επιβαρυνόμαστε ουσιαστικά με περίπου 150 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο! Εάν υπολογίσουμε τη διαφορά των επιτοκίων σε σχέση με την περίοδο του δανεισμού προκύπτει ότι κατά την αποπληρωμή οι Έλληνες επιβαρυνόμαστε με ένα τόσο υψηλό ποσό σε σχέση με τους Γερμανούς!
Για να αντιληφθεί δε κανείς το μέγεθος της επιπλέον χρέωσης μας θα πρέπει να σκεφθεί ότι με το μέτρο της περικοπής των επιδομάτων των Δημοσίων Υπαλλήλων εξοικονομούμε 160 εκ. ευρώ ετησίως. Δηλαδή, εάν κατορθώναμε να δανειστούμε από άλλες πηγές, με επιτόκια αντίστοιχα της Γερμανίας τότε θα γλιτώναμε μία σειρά από επώδυνα μέτρα λιτότητας…
Και δυστυχώς η φαρσοκωμωδία δεν σταματά εδώ: Την ώρα που η καταχρεωμένη ελληνική οικονομία παλεύει με τα θηρία για να απομακρυνθεί από την καταστροφή ακόμη δεν έχουμε αντιληφθεί ότι το κράτος εξακολουθεί να δανείζεται τεράστια ποσά χωρίς απολύτως κανέναν έλεγχο. Η ανεπίτρεπτη αυτή κατάσταση αφορά τα δημόσια νοσοκομεία τα οποία χρεώνονται κάθε χρόνο με το ποσό του 1 δισ. Ευρώ, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της κυβέρνησης. Συνεπώς, το έλλειμμα δεν είναι αυτό που νομίζουμε. Ούτε το Ελληνικό Δημόσιο δανείζεται μόνο από τις αγορές. Δανείζεται και από τους προμηθευτές νοσοκομειακών υλικών, τα γνωστά (κατά τον Αλέκο Παπαδόπουλο) «Πιράνχας της υγείας», μέσω της παράδοσης προμηθειών οι οποίες ενώ χρεώνονται παχυλά, ουσιαστικά δεν ελέγχονται!
Συγκεκριμένα: Η τελευταία ρύθμιση των χρεών των νοσοκομείων έγινε επί υπουργείας Νικήτα Κακλαμάνη, το τέλος του 2005. Το έλλειμμα των νοσοκομείων, κατά την υπουργό Υγείας Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου έφτασε τον προηγούμενο μήνα τα 5,5 δισ. Ευρώ. Μάλιστα σχεδόν το 1 δις. προστέθηκε στα ελλείμματα από την ημέρα που το ΠΑΣΟΚ έγινε κυβέρνηση. Και αυτό επειδή τους τελευταίες πέντε μήνες τα δημόσια νοσοκομεία δεν διαθέτουν διοικήσεις, λόγω της παροιμιώδους καθυστέρησης της κυβέρνησης να τις ορίσει, με αποτέλεσμα τα «πιράνχας» να αποθρασυνθούν πλήρως.
Τα δημόσια νοσοκομεία προμηθεύονται υλικά με απίθανες τιμές, σε σχέση με όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, οι απ’ ευθείας αναθέσεις είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση ενώ οι μίζες αποτελούν πάγια πρακτική. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με την έλλειψη εποπτείας οδηγούν σε τεράστια ελλείμματα.
Συμπέρασμα: Όσο κι αν προωθηθούν τα μέτρα λιτότητας εάν δεν νοικοκυρευτεί το Ελληνικό Δημόσιο η χώρα δεν πρόκειται να ξεπεράσει την κρίση. Όσο το σημερινό μπάχαλο συνεχίζεται τόσο τα μέτρα λιτότητας θα αποδεικνύονται ανεπαρκή…
Εάν κάποιος κάνει τους υπολογισμούς θα αντιληφθεί ότι εμείς επειδή ακριβώς δεν μπορούμε να πετύχουμε τα επιτόκια των Γερμανών επιβαρυνόμαστε ουσιαστικά με περίπου 150 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο! Εάν υπολογίσουμε τη διαφορά των επιτοκίων σε σχέση με την περίοδο του δανεισμού προκύπτει ότι κατά την αποπληρωμή οι Έλληνες επιβαρυνόμαστε με ένα τόσο υψηλό ποσό σε σχέση με τους Γερμανούς!
Για να αντιληφθεί δε κανείς το μέγεθος της επιπλέον χρέωσης μας θα πρέπει να σκεφθεί ότι με το μέτρο της περικοπής των επιδομάτων των Δημοσίων Υπαλλήλων εξοικονομούμε 160 εκ. ευρώ ετησίως. Δηλαδή, εάν κατορθώναμε να δανειστούμε από άλλες πηγές, με επιτόκια αντίστοιχα της Γερμανίας τότε θα γλιτώναμε μία σειρά από επώδυνα μέτρα λιτότητας…
Και δυστυχώς η φαρσοκωμωδία δεν σταματά εδώ: Την ώρα που η καταχρεωμένη ελληνική οικονομία παλεύει με τα θηρία για να απομακρυνθεί από την καταστροφή ακόμη δεν έχουμε αντιληφθεί ότι το κράτος εξακολουθεί να δανείζεται τεράστια ποσά χωρίς απολύτως κανέναν έλεγχο. Η ανεπίτρεπτη αυτή κατάσταση αφορά τα δημόσια νοσοκομεία τα οποία χρεώνονται κάθε χρόνο με το ποσό του 1 δισ. Ευρώ, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της κυβέρνησης. Συνεπώς, το έλλειμμα δεν είναι αυτό που νομίζουμε. Ούτε το Ελληνικό Δημόσιο δανείζεται μόνο από τις αγορές. Δανείζεται και από τους προμηθευτές νοσοκομειακών υλικών, τα γνωστά (κατά τον Αλέκο Παπαδόπουλο) «Πιράνχας της υγείας», μέσω της παράδοσης προμηθειών οι οποίες ενώ χρεώνονται παχυλά, ουσιαστικά δεν ελέγχονται!
Συγκεκριμένα: Η τελευταία ρύθμιση των χρεών των νοσοκομείων έγινε επί υπουργείας Νικήτα Κακλαμάνη, το τέλος του 2005. Το έλλειμμα των νοσοκομείων, κατά την υπουργό Υγείας Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου έφτασε τον προηγούμενο μήνα τα 5,5 δισ. Ευρώ. Μάλιστα σχεδόν το 1 δις. προστέθηκε στα ελλείμματα από την ημέρα που το ΠΑΣΟΚ έγινε κυβέρνηση. Και αυτό επειδή τους τελευταίες πέντε μήνες τα δημόσια νοσοκομεία δεν διαθέτουν διοικήσεις, λόγω της παροιμιώδους καθυστέρησης της κυβέρνησης να τις ορίσει, με αποτέλεσμα τα «πιράνχας» να αποθρασυνθούν πλήρως.
Τα δημόσια νοσοκομεία προμηθεύονται υλικά με απίθανες τιμές, σε σχέση με όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, οι απ’ ευθείας αναθέσεις είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση ενώ οι μίζες αποτελούν πάγια πρακτική. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με την έλλειψη εποπτείας οδηγούν σε τεράστια ελλείμματα.
Συμπέρασμα: Όσο κι αν προωθηθούν τα μέτρα λιτότητας εάν δεν νοικοκυρευτεί το Ελληνικό Δημόσιο η χώρα δεν πρόκειται να ξεπεράσει την κρίση. Όσο το σημερινό μπάχαλο συνεχίζεται τόσο τα μέτρα λιτότητας θα αποδεικνύονται ανεπαρκή…
