ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΗΣ ΧΡΥΣΑΣ ΑΡΑΠΟΓΛΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ, ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΤΤΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ.
ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Πολιτική και προσωπική δικαίωση για την βουλευτή Α’ Θεσσαλονίκης και επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Θεσσαλονίκη Πρωταγωνίστρια» Χρύσα Αράπογλου αποτελεί η απόφαση του Εφετείου Θεσσαλονίκης που...
ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ, ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΤΤΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ.
ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Πολιτική και προσωπική δικαίωση για την βουλευτή Α’ Θεσσαλονίκης και επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Θεσσαλονίκη Πρωταγωνίστρια» Χρύσα Αράπογλου αποτελεί η απόφαση του Εφετείου Θεσσαλονίκης που...
απορρίπτει την αγωγή που είχε καταθέσει εναντίον της για συκοφαντική δυσφήμιση ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης Βασίλης Παπαγεωργόπουλος.
Κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα της ΕΣΗΕΜΘ η κυρία Αράπογλου μεταξύ άλλων ανέφερε τα παρακάτω:
«Με την 453/2010 απόφαση του Εφετείου Θεσσαλονίκης απορρίφθηκε και η έφεση του Δημάρχου Θεσσαλονίκης, συνακόλουθα απορρίφθηκε τελεσίδικα και η γνωστή αγωγή του εναντίον μου, με την οποία επεδίωξε την καταδίκη μου σε αποζημίωση ενός εκατομμυρίου ευρώ για δήθεν από μέρους μου συκοφαντική δυσφήμιση του προσώπου του και προσβολή της προσωπικότητας του.
Η Δικαιοσύνη της πόλης μας έκρινε στην ουσία τους ισχυρισμούς του Δημάρχου και με πανηγυρικό τρόπο τους απέρριψε. Έτσι, κατά τη νομική ορολογία ως «νικήσας διάδικος», καλώ τον Δήμαρχο Θεσσαλονίκης -ηττηθέντα διάδικο, νομικά- να συνειδητοποιήσει όχι μόνον την κατά κράτος και ολοκληρωτική δικαστική του ήττα αλλά και το προσωπικό πολιτικό του αδιέξοδο, μετά την απόρριψη της έφεσης και της αγωγής του και την καταδίκη του στην καταβολή της δικαστικής δαπάνης. (21.000 ευρώ πρωτοδίκως και 10.000 ευρώ κατ΄ έφεση).
Εάν η απόφαση του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης υπήρξε καταπέλτης για τον Δήμαρχο Θεσσαλονίκης αλλά και γενικότερα για το σύστημα που διοικεί τον Δήμο τα τελευταία 24 χρόνια, η απόφαση του Εφετείου Θεσσαλονίκης ισοδυναμεί με κόλαφο.
Θα εξηγήσω παρακάτω γιατί αυτή η απόφαση είναι πολύ περισσότερο επιβαρυντική για τον επικεφαλής της διοίκησης του Δήμου σε σχέση με την πρωτόδικη η οποία έτσι κι αλλιώς ήταν εξόχως αποκαλυπτική.
Οι δύο αυτές δικαστικές αποφάσεις σηματοδοτούν ουσιαστικά το «τέλος εποχής» στον Δήμο Θεσσαλονίκης.
Δείχνουν με τον πλέον ανάγλυφο τρόπο την κακοδιοίκηση και την ανομία που κυριαρχεί στον δεύτερο μεγαλύτερο Δήμο της χώρας.
Σε κάθε ευνομούμενη Πολιτεία, κάθε τέτοια απόφαση σηματοδοτεί μοιραία και το τέλος των συστημάτων που λειτουργούν εκτός των κανόνων της χρηστής διοίκησης.
Είμαι βέβαιη ότι το οριστικό τέλος, η αμετάκλητη καταδίκη τους θα επέλθει τον προσεχή Νοέμβριο με τη ψήφο και την σφραγίδα των Θεσσαλονικέων.
Οι πάντες γνωρίζουν πλέον ποιοι διοικούν τον Δήμο Θεσσαλονίκης εδώ και 24 χρόνια. Το ξέρουν καλύτερα απ’ όλους οι ίδιοι οι πολίτες οι οποίοι θα είναι εκείνοι που με την ψήφο τους θα δώσουν τη δική τους ετυμηγορία, νωρίτερα ενδεχομένως και από την ετυμηγορία της Δικαιοσύνης που ερευνά όλα τα γνωστά σκάνδαλα.
Η απόφαση των Θεσσαλονικέων στις 14 Νοεμβρίου θα είναι μια αμετάκλητη απόφαση αλλαγής. Αλλαγής στα πρόσωπα, αλλά κυρίως, αλλαγής στον τρόπο διοίκησης και λειτουργίας , αλλαγής στις πολιτικές, αλλαγής ελπίδας και προοπτικής.
Επισημαίνω ορισμένα χαρακτηριστικά σημεία της απόφασης του Εφετείου:
Αποδείχθηκε ότι πράγματι καθυστέρησε ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης να προβεί στις επιβεβλημένες ενέργειες για την αντιμετώπιση του μεγαλύτερου αυτοδοικητικού σκανδάλου της χώρας, δηλ. του σκανδάλου υπεξαίρεσης των ασφαλιστικών και φορολογικών εισφορών των εργαζομένων και ότι στην συνέντευξη μου ανέφερα πραγματικά γεγονότα που ήταν αληθινά γι’ αυτό και δεν συκοφάντησα δυσφημιστικά τον Δήμαρχο. Οι ενέργειες του Δημάρχου χαρακτηρίζονται από την απόφαση ατελείς και καθυστερημένες. Όλα δε όσα αντίθετα υποστήριξε ο Δήμαρχος με τον πρώτο λόγο της έφεσής του είναι αβάσιμα και απορριπτέα.
Οι φράσεις που περιέχονταν στη συνέντευξη μου, όπως «συνώνυμο της διοίκησης Παπαγεωργόπουλου με τη διαφθορά, την συγκάλυψη και την κακοδιοίκηση» και ο χαρακτηρισμός των διενεργηθεισών ΕΔΕ «ως διάτρητων και στημένων» κρίθηκε ότι αποτελούν προσωπικό μου συμπέρασμα και αξιολογική κρίση μου σχετιζόμενη με το αληθινό γεγονός της υπεξαίρεσης ιδιαίτερα μεγάλων χρηματικών ποσών από δημοτικούς υπαλλήλους και συνδεόμενο με το γεγονός ότι οι προκλητικές ενέργειες και οι πράξεις του υπαλλήλου που φέρεται ως αυτουργός του σκανδάλου (όπως π.χ η κατ’ εξακολούθηση χρήση πλαστών παραστατικών της Εθνικής Τράπεζας, η ιδιοκτησία νυχτερινών κέντρων και ομάδων, κλπ.) ήταν γνωστές στους δημοτικούς κύκλους όχι μόνο λόγω της διαπραγμάτευσης αυτού με τους υπευθύνους της TV100 αλλά κυρίως από το γεγονός της παραμονής του υπαλλήλου αυτού στην ταμειακή υπηρεσία του Δήμου επί 17 συναπτά έτη ( 1991-2008)!!!
Πιο χαρακτηριστικό όμως είναι το γεγονός της αναφοράς της απόφασης για τον τρόπο της παράνομης διακίνησης χρημάτων του Δήμου που προορίζονταν για την πληρωμή των ασφαλιστικών εισφορών. Η απόφαση δέχεται ότι τα χρήματα των ασφαλιστικών εισφορών διακινούνταν κατά παράβαση του νόμου σε μετρητά η με απλές επιταγές ( και όχι δίγραμμες όπως επιβάλλει ο νόμος) και ότι υπήρχαν παράνομες εντολές του εκάστοτε αντιδημάρχου οικονομικών προς τον προϊστάμενο της διεύθυνσης ταμειακής υπηρεσίας για την μη καταβολή των εισφορών αυτών προς τα Ασφαλιστικά Ταμεία. Και όλα αυτά ήταν σε γνώση του Δημάρχου Θεσσαλονίκης αφού, όπως δέχεται η απόφαση, ο προϊστάμενος της διεύθυνσης ταμειακής υπηρεσίας γνωστοποίησε στον ίδιο τον Δήμαρχο εγγράφως την αντίθεση του προς την παραπάνω εντολή του αντιδημάρχου οικονομικών με υπόμνηση του παράνομου χαρακτήρα της.
Η απόφαση δέχεται ότι ενέργειες που αφορούν στη διαχείριση του δημοτικού χρήματος και κινούνται στα όρια της νομιμότητας και ενίοτε εκτός αυτής καταγράφηκαν στο πόρισμα του οικονομικού επιθεωρητή Απόστολου Γιωτάκη (μεταξύ των άλλων συστηματική και διαχρονική πληρωμή δαπανών χωρίς έκδοση χρηματικών ενταλμάτων πληρωμής) που γνώριζε ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης.
Ο Δήμαρχος έλαβε επανειλημμένα γνώση του μη σύννομου τρόπου πληρωμής δαπανών αφού ο προϊστάμενος της διεύθυνσης ταμειακής υπηρεσίας του Δήμου εναντιώθηκε πολλές φορές στη μη νόμιμη πληρωμή δαπανών γνωστοποιώντας στον Δήμαρχο την άρνηση εκτέλεσης της σχετικής εντολής του εκάστοτε αντιδημάρχου οικονομικών ο οποίος (αντιδήμαρχος) παρά την υπόδειξη του προδήλως παρανόμου χαρακτήρα της εντολής, επέμενε σε αυτές.
Κατά την απόφαση του Εφετείου δημιουργούνται εύλογα ερωτηματικά για τον τρόπο της οικονομικής διαχείρισης από τα αναφερόμενα στην Έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη της 4ης Φεβρουαρίου 2008. Στην έκθεση αυτή, δέχεται η απόφαση, ότι γίνεται λόγος για σωρεία παραβάσεων εκ μέρους της διεύθυνσης προσόδων του Δήμου.
Ακόμη, η απόφαση με χαρακτηριστικό τρόπο δέχεται ότι η κατάθεση του μάρτυρα του Δημάρχου-Πρόεδρου του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Σωτήρη Καπετανόπουλου- ανέλυσε διεξοδικά τη μέθοδο και τους τρόπους με τους οποίους ο Δήμος Θεσσαλονίκης δημιούργησε τεχνητό έλλειμμα με σκοπό τον δανεισμό του Δήμου από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων.
Με βάση λοιπόν τα παραπάνω πραγματικά περιστατικά η απόφαση δέχεται ότι οι χαρακτηρισμοί και οι κρίσεις μου για τον Δήμο Θεσσαλονίκης που σχετίζονται με τα παραπάνω αληθινά γεγονότα δεν αποτελούν συκοφαντικές φράσεις και όλα όσα υποστηρίζει ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης με τον δεύτερο και τρίτο λόγο της έφεσης του είναι αβάσιμα και απορριπτέα.
Γίνεται ιδιαίτερη μνεία στην απόφαση για το γεγονός ότι ο Δήμαρχος δεν άσκησε έγκληση για συκοφαντική η απλή δυσφήμιση η εξύβριση, ούτε αγωγή για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης για προσβολή της προσωπικότητας του για τα δημοσιεύματα εφημερίδων που έφερναν στο φως της δημοσιότητας τις πληροφορίες που ανέφερα στην επίμαχη συνέντευξη μου. Και παρακάτω δέχεται και σημειώνει χαρακτηριστικά ότι υπήρξε από πλευράς του Δήμου Θεσσαλονίκης παρεμπόδιση της εξέλιξης των επιθεωρήσεων και των ενεργειών των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους, σημειώνοντας ιδιαίτερα το έγγραφο του Προϊσταμένου της Εισαγγελίας Θεσσαλονίκης προς τον Δήμαρχο.
Όσον αφορά στη δωρεά προς τον Γενικό Γραμματέα του Δήμου η απόφαση δέχεται ότι:
-υπήρξε δωρεά δημότη της Θεσσαλονίκης προς αυτόν και
-οι επίμαχες ενέργειες του Γενικού Γραμματέα του Δήμου, για τις οποίες επικρίθηκε σφοδρά από τα ΜΜΕ ( πρόσληψη στον Δήμο συγγενικών του προσώπων, μεσολάβηση στην ανάθεση ανοικοδόμησης οικοπέδων του Δήμου σε εταιρίες επιλογής του, δωρεά από δημότη της Θεσσαλονίκης) όχι μόνον δεν συνάδουν στην ιδιότητα του αλλά σε συνδυασμό με πολλά αρνητικά σχόλια από μερίδα του Τύπου και κατηγορίες εναντίον του με επικλήσεις προς τον Δήμαρχο να τον αποπέμψει, δικαιολογούν τις αναφορές μου για αυτόν στην επίμαχη συνέντευξη μου. Για αυτό και όσα αντίθετα υποστηρίζει ο Δήμαρχος με τον πέμπτο λόγο της έφεσης του είναι αβάσιμα και απορριπτέα.
Τέλος η απόφαση του Εφετείου δέχεται ότι αποδείχθηκε πως η παράθεση στη συνέντευξη μου όρων όπως «θερμοκήπιο σκανδάλων», «πέπλο μυστικότητας» κ.α αποτελούν χαρακτηρισμούς και αξιολογικές κρίσεις σχετιζόμενες με αληθινά κατά βάση γεγονότα της συστηματικής παραβατικής συμπεριφοράς ορισμένων υπαλλήλων και ανωτέρων στελεχών του Δήμου, σε κάποια από τα οποία δεν αποδόθηκαν οι ευθύνες που τους αναλογούν, της δυσπραγίας των ελεγκτικών μηχανισμών του Δήμου που οδηγούσε έστω και εξ’ αποτελέσματος σε συγκάλυψη, των προσλήψεων και εργολαβιών με εν μέρει μη αξιοκρατικά κριτήρια και της διατήρησης προσώπων στον Δήμο Θεσσαλονίκης σε βάρος των οποίων δημιουργήθηκαν υπόνοιες διαφθοράς σε καίριες θέσεις εξουσίας.
Συμπερασματικά, η απόφαση δέχεται ότι οι περικοπές της συνέντευξής μου, που ο Δήμαρχος θεώρησε συκοφαντικές και προσβλητικές της προσωπικότητας του, αποτελούν εκδηλώσεις που έγιναν στο πλαίσιο άσκησης εκ μέρους μου πολιτικής κριτικής που επιτάσσει ο αντιπολιτευτικός ρόλος μου και η διττή ιδιότητα μου (της βουλευτού και της επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης) οι δε αναφορές μου αυτές εκπορεύονταν από το δικαιολογημένο ενδιαφέρον μου για τη χρηστή διοίκηση των δημοτικών υποθέσεων και την ανάδειξη των προβλημάτων που χρήζουν επίλυσης. Η απόφαση δέχεται ότι είμαι το κατεξοχήν νομιμοποιούμενο πρόσωπο να θίξω ζητήματα που άπτονται της διαχείρισης των υποθέσεων του Δήμου τα οποία κατά την επίδικη περίοδο αποδείχθηκε ότι απασχολούσαν τόσο τον Τύπο όσο και την τοπική κοινή γνώμη και ότι ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης ως εκ του νόμου προϊστάμενες όλων των υπηρεσιών του Δήμου είναι ο κατεξοχήν φορέας της πολιτικής ευθύνης και για τον λόγο αυτό αποδέκτης της πολιτικής κριτικής.
Αυτά τα χαρακτηριστικά σημεία της απόφασης του Εφετείου Θεσσαλονίκης προσδιορίζουν το μέγεθος της προσωπικής ήττας, δικαστικής και πολιτικής, του Δημάρχου Θεσσαλονίκης.
Πριν κλείσω, αναφέρομαι στο τυπικό σημείο της απόρριψης της έφεσης του Δημάρχου αποκλειστικά για λόγους ιστορικής καταγραφής του στα πράγματα της πόλης μας.
Όπως επί λέξει αναφέρεται στην απόφαση:
«… Μετά ταύτα και μη υπάρχοντος άλλου λόγου προς διερεύνηση , πρέπει να απορριφθεί η έφεση ως ουσιαστική αβάσιμη. Ο ενάγων- εκκαλών, που ηττήθηκε στη δίκη αυτή, πρέπει να καταδικασθεί στα εν μέρει δικαστικά έξοδα της εναγομένης – εφεσίβλητης του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, ύψους 10.000 ευρώ»
« … Κρίθηκε και αποφασίστηκε στη Θεσσαλονίκη στις 22 Φεβρουαρίου 2010 και δημοσιεύτηκε , σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, το ακροατήριο του, στις 4 Μαρτίου 2010»
Η απόφαση αυτή αποτελεί μια δικαίωση για όλους όσοι εργάστηκαν σκληρά, με βαρύτατο προσωπικό κόστος πολλές φορές, με μεγάλο ρίσκο, οικονομικό αλλά και πολιτικό, αλλά κυρίως με πείσμα, πάθος και επιμονή και κυρίως βαθιά πεποίθηση ότι εκπλήρωναν ένα βαθύ χρέος προς την πόλη και προς τους Θεσσαλονικείς. Η σημερινή απόφαση αποτελεί και μια δικαίωση για την παράταξή μας, τα στελέχη της, τους συνεργάτες μου, όλους όσοι στάθηκαν στο πλευρό μου σ’ αυτή την ιδιότυπη και δύσκολη αναμέτρηση με ένα ισχυρότατο κατεστημένο.
1.Δεν σας κρύβω ότι πολλές στιγμές σε αυτήν την πορεία με κατέκλυσε η απογοήτευση. Βλέπετε, στην προσπάθεια να σηκώσουμε το πέπλο προστασίας που κάλυπτε την αδιαφάνεια και την κακοδιοίκηση στον Δήμο Θεσσαλονίκης, ήμασταν απελπιστικά μόνοι.
Ακόμη και ορισμένοι «δικοί μας», για «δικούς τους» λόγους, προσπάθησαν να πριονίσουν τις θέσεις μας προσφέροντας αφορμές αντιπερισπασμού στους αντιπάλους μας.
Από την άλλη, δεν θα πρέπει να λησμονούμε, ότι κάποιοι ήταν μαζί μας στην εκκίνηση αλλά στον δρόμο εγκατέλειψαν και υπαναχωρώντας ζήτησαν συγνώμη, τονίζοντας το πόσο σέβονται και υπολήπτονται τον Δήμαρχο.
2.Σπιλωμένοι διαρκώς από έναν πανίσχυρο μηχανισμό που διέθετε υπεροπλία μέσων και οικονομική άνεση, αντέξαμε, αντλώντας κουράγιο και δύναμη από τους ενεργούς πολίτες. Τους μαχόμενους πολίτες αυτής της πόλης, που δεν βολεύονται, που δεν υποτάσσονται, που δεν εξαγοράζονται, που ονειρεύονται και διεκδικούν…
3. Από δω και πέρα είναι υπόθεση της Δικαιοσύνης να διαλευκάνει μέχρι τέλους όλες τις ανομίες που αναδείχθηκαν. Να αποκαλύψει όλη την αλήθεια, να τιμωρήσει όλους όσοι πρέπει να τιμωρηθούν, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται.
Πέρα από τη Δικαιοσύνη ευθύνη έχουν και τα υπόλοιπα αρμόδια όργανα της Πολιτείας να προστατέψουν το δημόσιο συμφέρον, να υποχρεώσουν επιτέλους τη διοίκηση του Δήμου να λειτουργήσει σε καθεστώς νομιμότητας και διαφάνειας.
Εμείς, ό,τι είχαμε να κάνουμε προς αυτή την κατεύθυνση, το κάναμε. Δώσαμε μάχες μέσα κι έξω από το Δημοτικό Συμβούλιο, μέσα κι έξω από τις δικαστικές αίθουσες, στο κέντρο και στις γειτονιές, συχνά κόντρα στο ρεύμα και μερικές φορές και σε αντίθεση με το κοινώς εννοούμενο πολιτικό συμφέρον, με μεγάλο προσωπικό και πολιτικό κόστος.
Στο εξής, σε ό,τι μας αφορά, εκείνο που θα κάνουμε είναι να εργαστούμε με συνέπεια και αποφασιστικότητα για την τελική αναμέτρηση. Να ετοιμαστούμε για την ημέρα της μεγάλης ανατροπής, της μεγάλης αλλαγής.
4. Για την επιτυχία αυτής της προσπάθειας απαιτείται συστράτευση. Ένα γενικό και καθολικό προσκλητήριο αλλαγής το οποίο θα απευθύνεται σε όλες τις δυνάμεις της δημοτικής αντιπολίτευσης, σε όλους τους ενεργούς πολίτες που δραστηριοποιούνται μέσα από τα κινήματα της πόλης, σε όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες.
ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ. Μια Συμφωνία που να λέει πως ό,τι και να γίνει, όπως και εάν βαδίσουμε στις εκλογές, την κρίσιμη ώρα θα πρέπει όλοι να συστρατευθούμε στον κοινό στόχο που είναι η αλλαγή στη διοίκηση του Δήμου.
Είναι η ώρα της μεγάλης ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ η οποία θα στηριχθεί πάνω στους παρακάτω άξονες:
Α).Σε ένα κοινό πλαίσιο αρχών για δημοκρατική και προπάντων διαφανή λειτουργία και διοίκηση στον Δήμο Θεσσαλονίκης
Β.) Σε ένα αναπτυξιακό σχέδιο για την Θεσσαλονίκη, με συγκεκριμένες προτεραιότητες που θα προσδίδουν στην πόλη την δική της σύγχρονη ταυτότητα
Δ). Σε ένα ξεκάθαρο δεσμευτικό πρόγραμμα άμεσων προτεραιοτήτων και πολιτικών οι οποίες θα ξεδιπλωθούν κατά της πρώτη διετία της νέας δημαρχιακής θητείας.
Εμείς, ως «Θεσσαλονίκη Πρωταγωνίστρια» προς αυτή την κατεύθυνση θα εργαστούμε από δω και πέρα και είμαι βέβαιη πως στο ρεύμα της αλλαγής θα συναντηθούμε στην πορεία και με πολλούς άλλους που ξεκινούν ίσως από διαφορετικές αφετηρίες αλλά που έχουν τον ίδιο στόχο με μας.»
ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΗΣ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ
Επίσης η κυρία Αράπογλου αποκάλυψε την ύπαρξη γενικευμένου ελέγχου στον Δήμο Θεσσαλονίκης από τις υπηρεσίες του Ελεγκτικού Συνεδρίου, τα αποτελέσματα του οποίου θα έχουν ολοκληρωθεί μέχρι τις 31 Μαΐου 2010. Ο συγκεκριμένος έλεγχος εξελίσσεται παράλληλα με τους ελέγχους της Δικαιοσύνης και των αρμοδίων ελεγκτικών μηχανισμών. Αναφερόμενη στο θέμα δήλωσε:
«Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι τον Ιούλιο του 2009 επισκεφθήκαμε μαζί με συναδέλφους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, τον Πρόεδρο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, επισημαίνοντας την απουσία ελέγχου στον Δήμο Θεσσαλονίκης τα τελευταία δέκα χρόνια και την ανάγκη διενέργειας έκτακτου ελέγχου στα οικονομικά του Δήμου, σε βάθος χρόνου, προκειμένου να εντοπιστούν οι μηχανισμοί αδιαφάνειας και κατασπατάλησης των δημοτικών χρημάτων.
Σήμερα λοιπόν θέλω να σας ενημερώσω ότι και σε αυτό το μέτωπο έχουμε εξελίξεις.
Έχουμε την δέσμευση του Προέδρου του Ελεγκτικού Συνεδρίου κ Κούρτη - τον οποίο και ευχαριστούμε για την άμεση ανταπόκρισή του- ότι μέχρι την 31η Μαΐου 2010 θα έχει ολοκληρωθεί ο έκτακτος έλεγχος στον Δήμο Θεσσαλονίκης. Για την εξέλιξη αυτή μας ενημέρωσε πριν λίγες μέρες ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κ. Χάρης Καστανίδης, από τον οποίο και ζήτησα με επιστολή σχετική ενημέρωση. Ο Υπουργός ενεργοποιήθηκε άμεσα και τον ευχαριστούμε, γιατί θεωρούμε ότι με την παρέμβαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου θα επικρατήσουν και πάλι οι κανόνες διαφάνειας στον Δήμο Θεσσαλονίκης και ταυτοχρόνως θα αναδειχθούν πλήρως τα κρούσματα κακοδιοίκησης των προηγούμενων ετών».
Κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα της ΕΣΗΕΜΘ η κυρία Αράπογλου μεταξύ άλλων ανέφερε τα παρακάτω:
«Με την 453/2010 απόφαση του Εφετείου Θεσσαλονίκης απορρίφθηκε και η έφεση του Δημάρχου Θεσσαλονίκης, συνακόλουθα απορρίφθηκε τελεσίδικα και η γνωστή αγωγή του εναντίον μου, με την οποία επεδίωξε την καταδίκη μου σε αποζημίωση ενός εκατομμυρίου ευρώ για δήθεν από μέρους μου συκοφαντική δυσφήμιση του προσώπου του και προσβολή της προσωπικότητας του.
Η Δικαιοσύνη της πόλης μας έκρινε στην ουσία τους ισχυρισμούς του Δημάρχου και με πανηγυρικό τρόπο τους απέρριψε. Έτσι, κατά τη νομική ορολογία ως «νικήσας διάδικος», καλώ τον Δήμαρχο Θεσσαλονίκης -ηττηθέντα διάδικο, νομικά- να συνειδητοποιήσει όχι μόνον την κατά κράτος και ολοκληρωτική δικαστική του ήττα αλλά και το προσωπικό πολιτικό του αδιέξοδο, μετά την απόρριψη της έφεσης και της αγωγής του και την καταδίκη του στην καταβολή της δικαστικής δαπάνης. (21.000 ευρώ πρωτοδίκως και 10.000 ευρώ κατ΄ έφεση).
Εάν η απόφαση του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης υπήρξε καταπέλτης για τον Δήμαρχο Θεσσαλονίκης αλλά και γενικότερα για το σύστημα που διοικεί τον Δήμο τα τελευταία 24 χρόνια, η απόφαση του Εφετείου Θεσσαλονίκης ισοδυναμεί με κόλαφο.
Θα εξηγήσω παρακάτω γιατί αυτή η απόφαση είναι πολύ περισσότερο επιβαρυντική για τον επικεφαλής της διοίκησης του Δήμου σε σχέση με την πρωτόδικη η οποία έτσι κι αλλιώς ήταν εξόχως αποκαλυπτική.
Οι δύο αυτές δικαστικές αποφάσεις σηματοδοτούν ουσιαστικά το «τέλος εποχής» στον Δήμο Θεσσαλονίκης.
Δείχνουν με τον πλέον ανάγλυφο τρόπο την κακοδιοίκηση και την ανομία που κυριαρχεί στον δεύτερο μεγαλύτερο Δήμο της χώρας.
Σε κάθε ευνομούμενη Πολιτεία, κάθε τέτοια απόφαση σηματοδοτεί μοιραία και το τέλος των συστημάτων που λειτουργούν εκτός των κανόνων της χρηστής διοίκησης.
Είμαι βέβαιη ότι το οριστικό τέλος, η αμετάκλητη καταδίκη τους θα επέλθει τον προσεχή Νοέμβριο με τη ψήφο και την σφραγίδα των Θεσσαλονικέων.
Οι πάντες γνωρίζουν πλέον ποιοι διοικούν τον Δήμο Θεσσαλονίκης εδώ και 24 χρόνια. Το ξέρουν καλύτερα απ’ όλους οι ίδιοι οι πολίτες οι οποίοι θα είναι εκείνοι που με την ψήφο τους θα δώσουν τη δική τους ετυμηγορία, νωρίτερα ενδεχομένως και από την ετυμηγορία της Δικαιοσύνης που ερευνά όλα τα γνωστά σκάνδαλα.
Η απόφαση των Θεσσαλονικέων στις 14 Νοεμβρίου θα είναι μια αμετάκλητη απόφαση αλλαγής. Αλλαγής στα πρόσωπα, αλλά κυρίως, αλλαγής στον τρόπο διοίκησης και λειτουργίας , αλλαγής στις πολιτικές, αλλαγής ελπίδας και προοπτικής.
Επισημαίνω ορισμένα χαρακτηριστικά σημεία της απόφασης του Εφετείου:
Αποδείχθηκε ότι πράγματι καθυστέρησε ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης να προβεί στις επιβεβλημένες ενέργειες για την αντιμετώπιση του μεγαλύτερου αυτοδοικητικού σκανδάλου της χώρας, δηλ. του σκανδάλου υπεξαίρεσης των ασφαλιστικών και φορολογικών εισφορών των εργαζομένων και ότι στην συνέντευξη μου ανέφερα πραγματικά γεγονότα που ήταν αληθινά γι’ αυτό και δεν συκοφάντησα δυσφημιστικά τον Δήμαρχο. Οι ενέργειες του Δημάρχου χαρακτηρίζονται από την απόφαση ατελείς και καθυστερημένες. Όλα δε όσα αντίθετα υποστήριξε ο Δήμαρχος με τον πρώτο λόγο της έφεσής του είναι αβάσιμα και απορριπτέα.
Οι φράσεις που περιέχονταν στη συνέντευξη μου, όπως «συνώνυμο της διοίκησης Παπαγεωργόπουλου με τη διαφθορά, την συγκάλυψη και την κακοδιοίκηση» και ο χαρακτηρισμός των διενεργηθεισών ΕΔΕ «ως διάτρητων και στημένων» κρίθηκε ότι αποτελούν προσωπικό μου συμπέρασμα και αξιολογική κρίση μου σχετιζόμενη με το αληθινό γεγονός της υπεξαίρεσης ιδιαίτερα μεγάλων χρηματικών ποσών από δημοτικούς υπαλλήλους και συνδεόμενο με το γεγονός ότι οι προκλητικές ενέργειες και οι πράξεις του υπαλλήλου που φέρεται ως αυτουργός του σκανδάλου (όπως π.χ η κατ’ εξακολούθηση χρήση πλαστών παραστατικών της Εθνικής Τράπεζας, η ιδιοκτησία νυχτερινών κέντρων και ομάδων, κλπ.) ήταν γνωστές στους δημοτικούς κύκλους όχι μόνο λόγω της διαπραγμάτευσης αυτού με τους υπευθύνους της TV100 αλλά κυρίως από το γεγονός της παραμονής του υπαλλήλου αυτού στην ταμειακή υπηρεσία του Δήμου επί 17 συναπτά έτη ( 1991-2008)!!!
Πιο χαρακτηριστικό όμως είναι το γεγονός της αναφοράς της απόφασης για τον τρόπο της παράνομης διακίνησης χρημάτων του Δήμου που προορίζονταν για την πληρωμή των ασφαλιστικών εισφορών. Η απόφαση δέχεται ότι τα χρήματα των ασφαλιστικών εισφορών διακινούνταν κατά παράβαση του νόμου σε μετρητά η με απλές επιταγές ( και όχι δίγραμμες όπως επιβάλλει ο νόμος) και ότι υπήρχαν παράνομες εντολές του εκάστοτε αντιδημάρχου οικονομικών προς τον προϊστάμενο της διεύθυνσης ταμειακής υπηρεσίας για την μη καταβολή των εισφορών αυτών προς τα Ασφαλιστικά Ταμεία. Και όλα αυτά ήταν σε γνώση του Δημάρχου Θεσσαλονίκης αφού, όπως δέχεται η απόφαση, ο προϊστάμενος της διεύθυνσης ταμειακής υπηρεσίας γνωστοποίησε στον ίδιο τον Δήμαρχο εγγράφως την αντίθεση του προς την παραπάνω εντολή του αντιδημάρχου οικονομικών με υπόμνηση του παράνομου χαρακτήρα της.
Η απόφαση δέχεται ότι ενέργειες που αφορούν στη διαχείριση του δημοτικού χρήματος και κινούνται στα όρια της νομιμότητας και ενίοτε εκτός αυτής καταγράφηκαν στο πόρισμα του οικονομικού επιθεωρητή Απόστολου Γιωτάκη (μεταξύ των άλλων συστηματική και διαχρονική πληρωμή δαπανών χωρίς έκδοση χρηματικών ενταλμάτων πληρωμής) που γνώριζε ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης.
Ο Δήμαρχος έλαβε επανειλημμένα γνώση του μη σύννομου τρόπου πληρωμής δαπανών αφού ο προϊστάμενος της διεύθυνσης ταμειακής υπηρεσίας του Δήμου εναντιώθηκε πολλές φορές στη μη νόμιμη πληρωμή δαπανών γνωστοποιώντας στον Δήμαρχο την άρνηση εκτέλεσης της σχετικής εντολής του εκάστοτε αντιδημάρχου οικονομικών ο οποίος (αντιδήμαρχος) παρά την υπόδειξη του προδήλως παρανόμου χαρακτήρα της εντολής, επέμενε σε αυτές.
Κατά την απόφαση του Εφετείου δημιουργούνται εύλογα ερωτηματικά για τον τρόπο της οικονομικής διαχείρισης από τα αναφερόμενα στην Έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη της 4ης Φεβρουαρίου 2008. Στην έκθεση αυτή, δέχεται η απόφαση, ότι γίνεται λόγος για σωρεία παραβάσεων εκ μέρους της διεύθυνσης προσόδων του Δήμου.
Ακόμη, η απόφαση με χαρακτηριστικό τρόπο δέχεται ότι η κατάθεση του μάρτυρα του Δημάρχου-Πρόεδρου του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Σωτήρη Καπετανόπουλου- ανέλυσε διεξοδικά τη μέθοδο και τους τρόπους με τους οποίους ο Δήμος Θεσσαλονίκης δημιούργησε τεχνητό έλλειμμα με σκοπό τον δανεισμό του Δήμου από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων.
Με βάση λοιπόν τα παραπάνω πραγματικά περιστατικά η απόφαση δέχεται ότι οι χαρακτηρισμοί και οι κρίσεις μου για τον Δήμο Θεσσαλονίκης που σχετίζονται με τα παραπάνω αληθινά γεγονότα δεν αποτελούν συκοφαντικές φράσεις και όλα όσα υποστηρίζει ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης με τον δεύτερο και τρίτο λόγο της έφεσης του είναι αβάσιμα και απορριπτέα.
Γίνεται ιδιαίτερη μνεία στην απόφαση για το γεγονός ότι ο Δήμαρχος δεν άσκησε έγκληση για συκοφαντική η απλή δυσφήμιση η εξύβριση, ούτε αγωγή για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης για προσβολή της προσωπικότητας του για τα δημοσιεύματα εφημερίδων που έφερναν στο φως της δημοσιότητας τις πληροφορίες που ανέφερα στην επίμαχη συνέντευξη μου. Και παρακάτω δέχεται και σημειώνει χαρακτηριστικά ότι υπήρξε από πλευράς του Δήμου Θεσσαλονίκης παρεμπόδιση της εξέλιξης των επιθεωρήσεων και των ενεργειών των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους, σημειώνοντας ιδιαίτερα το έγγραφο του Προϊσταμένου της Εισαγγελίας Θεσσαλονίκης προς τον Δήμαρχο.
Όσον αφορά στη δωρεά προς τον Γενικό Γραμματέα του Δήμου η απόφαση δέχεται ότι:
-υπήρξε δωρεά δημότη της Θεσσαλονίκης προς αυτόν και
-οι επίμαχες ενέργειες του Γενικού Γραμματέα του Δήμου, για τις οποίες επικρίθηκε σφοδρά από τα ΜΜΕ ( πρόσληψη στον Δήμο συγγενικών του προσώπων, μεσολάβηση στην ανάθεση ανοικοδόμησης οικοπέδων του Δήμου σε εταιρίες επιλογής του, δωρεά από δημότη της Θεσσαλονίκης) όχι μόνον δεν συνάδουν στην ιδιότητα του αλλά σε συνδυασμό με πολλά αρνητικά σχόλια από μερίδα του Τύπου και κατηγορίες εναντίον του με επικλήσεις προς τον Δήμαρχο να τον αποπέμψει, δικαιολογούν τις αναφορές μου για αυτόν στην επίμαχη συνέντευξη μου. Για αυτό και όσα αντίθετα υποστηρίζει ο Δήμαρχος με τον πέμπτο λόγο της έφεσης του είναι αβάσιμα και απορριπτέα.
Τέλος η απόφαση του Εφετείου δέχεται ότι αποδείχθηκε πως η παράθεση στη συνέντευξη μου όρων όπως «θερμοκήπιο σκανδάλων», «πέπλο μυστικότητας» κ.α αποτελούν χαρακτηρισμούς και αξιολογικές κρίσεις σχετιζόμενες με αληθινά κατά βάση γεγονότα της συστηματικής παραβατικής συμπεριφοράς ορισμένων υπαλλήλων και ανωτέρων στελεχών του Δήμου, σε κάποια από τα οποία δεν αποδόθηκαν οι ευθύνες που τους αναλογούν, της δυσπραγίας των ελεγκτικών μηχανισμών του Δήμου που οδηγούσε έστω και εξ’ αποτελέσματος σε συγκάλυψη, των προσλήψεων και εργολαβιών με εν μέρει μη αξιοκρατικά κριτήρια και της διατήρησης προσώπων στον Δήμο Θεσσαλονίκης σε βάρος των οποίων δημιουργήθηκαν υπόνοιες διαφθοράς σε καίριες θέσεις εξουσίας.
Συμπερασματικά, η απόφαση δέχεται ότι οι περικοπές της συνέντευξής μου, που ο Δήμαρχος θεώρησε συκοφαντικές και προσβλητικές της προσωπικότητας του, αποτελούν εκδηλώσεις που έγιναν στο πλαίσιο άσκησης εκ μέρους μου πολιτικής κριτικής που επιτάσσει ο αντιπολιτευτικός ρόλος μου και η διττή ιδιότητα μου (της βουλευτού και της επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης) οι δε αναφορές μου αυτές εκπορεύονταν από το δικαιολογημένο ενδιαφέρον μου για τη χρηστή διοίκηση των δημοτικών υποθέσεων και την ανάδειξη των προβλημάτων που χρήζουν επίλυσης. Η απόφαση δέχεται ότι είμαι το κατεξοχήν νομιμοποιούμενο πρόσωπο να θίξω ζητήματα που άπτονται της διαχείρισης των υποθέσεων του Δήμου τα οποία κατά την επίδικη περίοδο αποδείχθηκε ότι απασχολούσαν τόσο τον Τύπο όσο και την τοπική κοινή γνώμη και ότι ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης ως εκ του νόμου προϊστάμενες όλων των υπηρεσιών του Δήμου είναι ο κατεξοχήν φορέας της πολιτικής ευθύνης και για τον λόγο αυτό αποδέκτης της πολιτικής κριτικής.
Αυτά τα χαρακτηριστικά σημεία της απόφασης του Εφετείου Θεσσαλονίκης προσδιορίζουν το μέγεθος της προσωπικής ήττας, δικαστικής και πολιτικής, του Δημάρχου Θεσσαλονίκης.
Πριν κλείσω, αναφέρομαι στο τυπικό σημείο της απόρριψης της έφεσης του Δημάρχου αποκλειστικά για λόγους ιστορικής καταγραφής του στα πράγματα της πόλης μας.
Όπως επί λέξει αναφέρεται στην απόφαση:
«… Μετά ταύτα και μη υπάρχοντος άλλου λόγου προς διερεύνηση , πρέπει να απορριφθεί η έφεση ως ουσιαστική αβάσιμη. Ο ενάγων- εκκαλών, που ηττήθηκε στη δίκη αυτή, πρέπει να καταδικασθεί στα εν μέρει δικαστικά έξοδα της εναγομένης – εφεσίβλητης του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, ύψους 10.000 ευρώ»
« … Κρίθηκε και αποφασίστηκε στη Θεσσαλονίκη στις 22 Φεβρουαρίου 2010 και δημοσιεύτηκε , σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, το ακροατήριο του, στις 4 Μαρτίου 2010»
Η απόφαση αυτή αποτελεί μια δικαίωση για όλους όσοι εργάστηκαν σκληρά, με βαρύτατο προσωπικό κόστος πολλές φορές, με μεγάλο ρίσκο, οικονομικό αλλά και πολιτικό, αλλά κυρίως με πείσμα, πάθος και επιμονή και κυρίως βαθιά πεποίθηση ότι εκπλήρωναν ένα βαθύ χρέος προς την πόλη και προς τους Θεσσαλονικείς. Η σημερινή απόφαση αποτελεί και μια δικαίωση για την παράταξή μας, τα στελέχη της, τους συνεργάτες μου, όλους όσοι στάθηκαν στο πλευρό μου σ’ αυτή την ιδιότυπη και δύσκολη αναμέτρηση με ένα ισχυρότατο κατεστημένο.
1.Δεν σας κρύβω ότι πολλές στιγμές σε αυτήν την πορεία με κατέκλυσε η απογοήτευση. Βλέπετε, στην προσπάθεια να σηκώσουμε το πέπλο προστασίας που κάλυπτε την αδιαφάνεια και την κακοδιοίκηση στον Δήμο Θεσσαλονίκης, ήμασταν απελπιστικά μόνοι.
Ακόμη και ορισμένοι «δικοί μας», για «δικούς τους» λόγους, προσπάθησαν να πριονίσουν τις θέσεις μας προσφέροντας αφορμές αντιπερισπασμού στους αντιπάλους μας.
Από την άλλη, δεν θα πρέπει να λησμονούμε, ότι κάποιοι ήταν μαζί μας στην εκκίνηση αλλά στον δρόμο εγκατέλειψαν και υπαναχωρώντας ζήτησαν συγνώμη, τονίζοντας το πόσο σέβονται και υπολήπτονται τον Δήμαρχο.
2.Σπιλωμένοι διαρκώς από έναν πανίσχυρο μηχανισμό που διέθετε υπεροπλία μέσων και οικονομική άνεση, αντέξαμε, αντλώντας κουράγιο και δύναμη από τους ενεργούς πολίτες. Τους μαχόμενους πολίτες αυτής της πόλης, που δεν βολεύονται, που δεν υποτάσσονται, που δεν εξαγοράζονται, που ονειρεύονται και διεκδικούν…
3. Από δω και πέρα είναι υπόθεση της Δικαιοσύνης να διαλευκάνει μέχρι τέλους όλες τις ανομίες που αναδείχθηκαν. Να αποκαλύψει όλη την αλήθεια, να τιμωρήσει όλους όσοι πρέπει να τιμωρηθούν, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται.
Πέρα από τη Δικαιοσύνη ευθύνη έχουν και τα υπόλοιπα αρμόδια όργανα της Πολιτείας να προστατέψουν το δημόσιο συμφέρον, να υποχρεώσουν επιτέλους τη διοίκηση του Δήμου να λειτουργήσει σε καθεστώς νομιμότητας και διαφάνειας.
Εμείς, ό,τι είχαμε να κάνουμε προς αυτή την κατεύθυνση, το κάναμε. Δώσαμε μάχες μέσα κι έξω από το Δημοτικό Συμβούλιο, μέσα κι έξω από τις δικαστικές αίθουσες, στο κέντρο και στις γειτονιές, συχνά κόντρα στο ρεύμα και μερικές φορές και σε αντίθεση με το κοινώς εννοούμενο πολιτικό συμφέρον, με μεγάλο προσωπικό και πολιτικό κόστος.
Στο εξής, σε ό,τι μας αφορά, εκείνο που θα κάνουμε είναι να εργαστούμε με συνέπεια και αποφασιστικότητα για την τελική αναμέτρηση. Να ετοιμαστούμε για την ημέρα της μεγάλης ανατροπής, της μεγάλης αλλαγής.
4. Για την επιτυχία αυτής της προσπάθειας απαιτείται συστράτευση. Ένα γενικό και καθολικό προσκλητήριο αλλαγής το οποίο θα απευθύνεται σε όλες τις δυνάμεις της δημοτικής αντιπολίτευσης, σε όλους τους ενεργούς πολίτες που δραστηριοποιούνται μέσα από τα κινήματα της πόλης, σε όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες.
ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ. Μια Συμφωνία που να λέει πως ό,τι και να γίνει, όπως και εάν βαδίσουμε στις εκλογές, την κρίσιμη ώρα θα πρέπει όλοι να συστρατευθούμε στον κοινό στόχο που είναι η αλλαγή στη διοίκηση του Δήμου.
Είναι η ώρα της μεγάλης ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ η οποία θα στηριχθεί πάνω στους παρακάτω άξονες:
Α).Σε ένα κοινό πλαίσιο αρχών για δημοκρατική και προπάντων διαφανή λειτουργία και διοίκηση στον Δήμο Θεσσαλονίκης
Β.) Σε ένα αναπτυξιακό σχέδιο για την Θεσσαλονίκη, με συγκεκριμένες προτεραιότητες που θα προσδίδουν στην πόλη την δική της σύγχρονη ταυτότητα
Δ). Σε ένα ξεκάθαρο δεσμευτικό πρόγραμμα άμεσων προτεραιοτήτων και πολιτικών οι οποίες θα ξεδιπλωθούν κατά της πρώτη διετία της νέας δημαρχιακής θητείας.
Εμείς, ως «Θεσσαλονίκη Πρωταγωνίστρια» προς αυτή την κατεύθυνση θα εργαστούμε από δω και πέρα και είμαι βέβαιη πως στο ρεύμα της αλλαγής θα συναντηθούμε στην πορεία και με πολλούς άλλους που ξεκινούν ίσως από διαφορετικές αφετηρίες αλλά που έχουν τον ίδιο στόχο με μας.»
ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΗΣ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ
Επίσης η κυρία Αράπογλου αποκάλυψε την ύπαρξη γενικευμένου ελέγχου στον Δήμο Θεσσαλονίκης από τις υπηρεσίες του Ελεγκτικού Συνεδρίου, τα αποτελέσματα του οποίου θα έχουν ολοκληρωθεί μέχρι τις 31 Μαΐου 2010. Ο συγκεκριμένος έλεγχος εξελίσσεται παράλληλα με τους ελέγχους της Δικαιοσύνης και των αρμοδίων ελεγκτικών μηχανισμών. Αναφερόμενη στο θέμα δήλωσε:
«Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι τον Ιούλιο του 2009 επισκεφθήκαμε μαζί με συναδέλφους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, τον Πρόεδρο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, επισημαίνοντας την απουσία ελέγχου στον Δήμο Θεσσαλονίκης τα τελευταία δέκα χρόνια και την ανάγκη διενέργειας έκτακτου ελέγχου στα οικονομικά του Δήμου, σε βάθος χρόνου, προκειμένου να εντοπιστούν οι μηχανισμοί αδιαφάνειας και κατασπατάλησης των δημοτικών χρημάτων.
Σήμερα λοιπόν θέλω να σας ενημερώσω ότι και σε αυτό το μέτωπο έχουμε εξελίξεις.
Έχουμε την δέσμευση του Προέδρου του Ελεγκτικού Συνεδρίου κ Κούρτη - τον οποίο και ευχαριστούμε για την άμεση ανταπόκρισή του- ότι μέχρι την 31η Μαΐου 2010 θα έχει ολοκληρωθεί ο έκτακτος έλεγχος στον Δήμο Θεσσαλονίκης. Για την εξέλιξη αυτή μας ενημέρωσε πριν λίγες μέρες ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κ. Χάρης Καστανίδης, από τον οποίο και ζήτησα με επιστολή σχετική ενημέρωση. Ο Υπουργός ενεργοποιήθηκε άμεσα και τον ευχαριστούμε, γιατί θεωρούμε ότι με την παρέμβαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου θα επικρατήσουν και πάλι οι κανόνες διαφάνειας στον Δήμο Θεσσαλονίκης και ταυτοχρόνως θα αναδειχθούν πλήρως τα κρούσματα κακοδιοίκησης των προηγούμενων ετών».
