ΒΑΡΕΛΙ ΔΙΧΩΣ ΠΑΤΟ

του Δημήτρη Γκολέμη,
Δικηγόρου
Ομολογουμένως άργησε η κυβέρνηση να λάβει οικονομικά μέτρα. Και λοιπόν; Τώρα που τα πήρε, λύθηκε η βαρύτατη δομική κρίση της χώρας; Οι αγορές που συνεχίζουν να μας δανείζουν με εξωφρενικά επιτόκια δεν αντιδρούν μόνο στη δημοσιονομική εκτροπή, που..

άλλωστε προϋπήρχε. Αντιδρούν κυρίως στη σαπίλα, που καθιστά τα δημόσια οικονομικά μας αλλά και το πολιτικό μας σύστημα, βαρέλι δίχως πάτο. Διότι δεν έχει νόημα να γεμίσουμε τα ταμεία «στραγγίζοντας» την αγορά, όταν το αδηφάγο πολιτικό σύστημα της χώρας την επομένη θα τα αδειάσει σε μια νύχτα. Αυτή είναι η απάντηση των υψηλών spreads στη φοροεπιδρομή της κυβέρνησης. Το πρόβλημα, δηλαδή, είναι παρεμπιπτόντως οικονομικό και προεχόντως πολιτικό - ιδεολογικό. Και αυτό διότι ως λαός δεν έχουμε κοινωνική ιδεολογία, δεν ξέρουμε δηλαδή «σε ποια Ελλάδα θέλουμε να ζήσουμε». Έφτασε, λοιπόν, έστω και καθυστερημένα η ώρα να αυτοπροσδιοριστούμε καθώς η δραματική δημοσιονομική κατάσταση μας αναγκάζει να κοιτάξουμε στον καθρέφτη και τρομάζουμε με την ασχήμια μας. Τα φτιασιδώματα τέλος. Ή θα συμβιβαστούμε για άλλη μια φορά με τις σκοπιμότητες, που θυμίζουν καμαρίλα και θα καταστραφούμε υφιστάμενοι μια σύγχρονη εθνική καταστροφή (έξοδος από την ευρωζώνη, δραματική μείωση της πολιτικής μας επιρροής κλπ) ή θα προχωρήσουμε σε θεσμικές ρήξεις, ξεβράζοντας όλα τα απόνερα του διεφθαρμένου πολιτικού μας συστήματος στις ξέρες της διαφάνειας και της αξιοκρατίας.

Το καλοζωισμένο μας πολιτικό προσωπικό θα έπρεπε από χρόνια να έχει περιοριστεί στο πολιτικό του έργο και να έχει απομακρυνθεί από το καπέλωμα της Δημόσιας Διοίκησης και της Δικαιοσύνης, των οποίων η ηγεσία επιβάλλεται να εκλέγεται με εσωτερικές και διαφανείς διαδικασίες. Ο διαγωνισμός μέσω ΑΣΕΠ ανάμεσα σε ανθρώπους με τα ίδια τυπικά προσόντα για την κατάληψη διευθυντικών θέσεων στο Δημόσιο θα απέτρεπε τις γελοιότητες της δήθεν opengov και παράλληλα θα αποθάρρυνε όλες αυτές τις στρατιές ανεπάγγελτων κομματαρχών που αλώνουν κάθε φορά τη δημόσια διοίκηση απολαμβάνοντας έμμισθες θέσεις χωρίς να εισφέρουν το παραμικρό στο δημόσιο συμφέρον. Η δραστική μείωση της γραφειοκρατίας σε συνδυασμό με την εκτεταμένη μηχανοργάνωση των Υπηρεσιών, μπορεί να επιταχύνει την εξυπηρέτηση του πολίτη, ενώ ταυτόχρονα θα δώσει τη δυνατότητα να τηρείται αυστηρή σειρά προτεραιότητας σε όλα τα αιτήματα. Την ίδια στιγμή η ενίσχυση των Ανεξάρτητων Αρχών με θεσμικά όπλα (εισαγγελικές αρμοδιότητες κλπ), η ταχεία απονομή της Δικαιοσύνης και η εκ βάθρων τροποποίηση του Νόμου περί ευθύνης των πολιτικών προσώπων θα άρει το δικαιολογημένο κοινό αίσθημα της ατιμωρησίας. Τέλος, η κατάργηση όλων εκείνων των διατάξεων που εισάγουν εξαιρέσεις στη διαδικασία προσλήψεων μέσω ΑΣΕΠ, θα αποτελέσει τη χαριστική βολή στο πελατειακό σύστημα.

Δεν αρκούν μόνο αυτά, υπάρχουν και πολλά άλλα που θα μπορούσαν να γίνουν. Είναι όμως σαφές ότι σε ένα τέτοιο πολιτικό πλαίσιο, το διακηρυκτικό αίτημα για «αυτοκάθαρση» φαντάζει και είναι περιττό. Το ίδιο το σύστημα ξεπετά τους «νταβατζήδες», τους νάρκισσους, τους κενούς, τους καλοπερασάκηδες και τα λαμόγια. Και εδώ είναι ο ρόλος των ηγετών να διαμορφώσουν την κυρίαρχη κοινωνική ιδεολογία, όχι με ταχυδακτυλουργίες μαθητευομένων μάγων, αλλά απλά λέγοντας ευθαρσώς τη γνώμη τη δική τους, όχι των συμβούλων τους. Και η γνώμη ενός πραγματικού ηγέτη στις δύσκολες ώρες μετράει, διότι απ’ αυτήν αλλά και τις πράξεις του κρίνεται ο ηγέτης και όχι από ιδεολογήματα διακηρυκτικού χαρακτήρα, όπως «αλλαγή», «εκσυγχρονισμός», «επανίδρυση του κράτους» και διάφορες άλλες ανακαλύψεις του «κομματικού σωλήνα», που καταλήγουν μετά από χρόνια, κενά περιεχομένου, να τα αναφέρουμε περίπου ως ανέκδοτα…

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΚΟΛΕΜΗΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ - ΣΕΡΡΕΣ