Αναρωτιέται –πολύ σωστά- η elli-seasons.blogspot.com/Ένα πολύ ανθρώπινο, ποστ-ερώτημα.
Φίλους πάντα είχα στη ζωή μου.....όταν με χρειάζονταν και όταν τους χρειαζόμουν ήταν πάντα εκει.....online.....ξέρω τα καλά τους και τα στραβά τους...κι αυτοί ξέρουν τα δικά μου....αναγνωρίζουν τη φωνή μου από μακρυά , το γέλιο μου, το περπάτημα μου....ξέρουν πότε έχω κέφια και πότε δεν είμαι καλά.....γελάμε και κλαίμε μαζί......κάνουμε σχέδια ....ονειρευόμαστε
κι άλλες φορές μαλώνουμε και τα ξαναβρίσκουμε.....ξέρουμε ο ένας την μυρωδιά του άλλου......
τα μάτια του...τις ρυτίδες του όταν γελάει.....κι όταν έχουμε ανάγκη για κουβέντα μιλάμε...
...
..ότι ώρα κι αν είναι.....χωρίς δισταγμό......χωρίς να πούμε.....<ενοχλώ?>....
τώρα τελευταία έκανα κι άλλους φίλους...πολλούς...... στο διαδίκτυο......δεν ξέρω τις φωνές τους.....αυτό μου φαίνεται τόσο περίεργο.....εμφανίζονται μόνο στον υπολογιστή κι αν κοπεί το ρεύμα χάνονται......δεν μπορώ να τους βρω όποτε θέλω.....μιλάμε μόνο με σχόλια και με τραγούδια.......δεν τους βρίζω όταν έχω νεύρα.....δεν με βλέπουν ....δεν τους βλέπω.....γνωρίζουμε ο ένας τον άλλο στο περίπου.....δεν ξέρω τι κάνουν όταν σβήνει η οθόνη.....μπορεί και να μη θέλω.....δεν ξέρω....νομίζω δε με νοιάζει....μαζευόμαστε μόνο όταν δεν έχουμε κάτι καλύτερο να κάνουμε νομίζω..... ένας χαβαλές γίνεται .....ένα παιχνίδι που μπαίνεις και παίζεις.....προσπάθησα πολλές φορές να τους καταλάβω......να τους φανταστώ στο δρόμο.....στη δουλειά.....στο σπίτι.....εκεί κάπου χάνονται.....αν θέλω τους διαγράφω και με διαγράφουν μ' ένα κλικ......δεν χρειάζονται εξηγήσεις......ποιος νοιάζεται.....σίγουρα δεν μ έχουν ανάγκη.....πίνουμε μαζί εικονικούς καφέδες και λέμε ζωγραφιστές καλημέρες.....
μπαινοβγαίνουμε στην οθόνη .....πάμε από τοίχο σε τοίχο .......πολλές φορές γελάω μόνη μου μπροστά στην οθόνη.....άλλες φορές νιώθω μια θλίψη.....είδα πολύ μοναξιά.....η οθόνη μου τρεμούλιασε πολλές φορές....κι άλλες φορές πάλι ....θόλωσε.....τι περίεργο .....για μερικούς με νοιάζει στ΄αλήθεια......να ξέρω ότι είναι καλά.....ίσως να γινόμασταν και πραγματικοί φίλοι έξω απ΄την οθόνη.....το γέλιο τους όμως δεν φτάνει μέχρι εδώ.....κι εμένα θέλω οι φίλοι να με βλέπουν όταν γελάω....να νιώθω τη ματιά τους.....να ακουμπάμε ο ένας τον άλλον.....μπορεί να υπάρχουν φίλοι μέσα στις οθόνες?????......μπορεί ένα καλώδιο και ένα μόντεμ να αντικαταστήσει ένα τυχαίο άγγιγμα, ένα σκούντημα, μια ματιά..????
στη φιλία υπάρχει online και offline.....?
Διαβάστε το ποστ και άλλα πολλά στο... http://elli-seasons.blogspot.com/
κι άλλες φορές μαλώνουμε και τα ξαναβρίσκουμε.....ξέρουμε ο ένας την μυρωδιά του άλλου......
τα μάτια του...τις ρυτίδες του όταν γελάει.....κι όταν έχουμε ανάγκη για κουβέντα μιλάμε...
...
..ότι ώρα κι αν είναι.....χωρίς δισταγμό......χωρίς να πούμε.....<ενοχλώ?>....
τώρα τελευταία έκανα κι άλλους φίλους...πολλούς...... στο διαδίκτυο......δεν ξέρω τις φωνές τους.....αυτό μου φαίνεται τόσο περίεργο.....εμφανίζονται μόνο στον υπολογιστή κι αν κοπεί το ρεύμα χάνονται......δεν μπορώ να τους βρω όποτε θέλω.....μιλάμε μόνο με σχόλια και με τραγούδια.......δεν τους βρίζω όταν έχω νεύρα.....δεν με βλέπουν ....δεν τους βλέπω.....γνωρίζουμε ο ένας τον άλλο στο περίπου.....δεν ξέρω τι κάνουν όταν σβήνει η οθόνη.....μπορεί και να μη θέλω.....δεν ξέρω....νομίζω δε με νοιάζει....μαζευόμαστε μόνο όταν δεν έχουμε κάτι καλύτερο να κάνουμε νομίζω..... ένας χαβαλές γίνεται .....ένα παιχνίδι που μπαίνεις και παίζεις.....προσπάθησα πολλές φορές να τους καταλάβω......να τους φανταστώ στο δρόμο.....στη δουλειά.....στο σπίτι.....εκεί κάπου χάνονται.....αν θέλω τους διαγράφω και με διαγράφουν μ' ένα κλικ......δεν χρειάζονται εξηγήσεις......ποιος νοιάζεται.....σίγουρα δεν μ έχουν ανάγκη.....πίνουμε μαζί εικονικούς καφέδες και λέμε ζωγραφιστές καλημέρες.....
μπαινοβγαίνουμε στην οθόνη .....πάμε από τοίχο σε τοίχο .......πολλές φορές γελάω μόνη μου μπροστά στην οθόνη.....άλλες φορές νιώθω μια θλίψη.....είδα πολύ μοναξιά.....η οθόνη μου τρεμούλιασε πολλές φορές....κι άλλες φορές πάλι ....θόλωσε.....τι περίεργο .....για μερικούς με νοιάζει στ΄αλήθεια......να ξέρω ότι είναι καλά.....ίσως να γινόμασταν και πραγματικοί φίλοι έξω απ΄την οθόνη.....το γέλιο τους όμως δεν φτάνει μέχρι εδώ.....κι εμένα θέλω οι φίλοι να με βλέπουν όταν γελάω....να νιώθω τη ματιά τους.....να ακουμπάμε ο ένας τον άλλον.....μπορεί να υπάρχουν φίλοι μέσα στις οθόνες?????......μπορεί ένα καλώδιο και ένα μόντεμ να αντικαταστήσει ένα τυχαίο άγγιγμα, ένα σκούντημα, μια ματιά..????
στη φιλία υπάρχει online και offline.....?
Διαβάστε το ποστ και άλλα πολλά στο... http://elli-seasons.blogspot.com/
