Ο δασύτριχος θαμώνας με το κόκκινο πουκάμισο

Το καφενείο ήταν γεμάτο. «Βγάλε κάρτα ρε αρχίδα». Το κυριακάτικο ντέρμπι είχε δεν είχε ξεκινήσει 90 δευτερόλεπτα και ο παππούς από δεξιά, που προφανώς όχι τον Πούσκας είχε δει να παίζει αλλά πιθανώς και τον Λεονίντας, είχε μπει στο τρυπάκι. Ο Δαλούκας μπήκε για να καθαρίσει στεγνά τον Ολυμπιακό.
«Είναι κίτρινη αυτό; Αντρικό είναι το άθλημα» η...

απάντηση από 40χρονο που καθόταν δίπλα του, μόλις είχε ξεφορτώσει κλούβες και η ιδρωτίλα ήταν πιο έντονη κι από τον διπλό ελληνικό που μόλις του είχε σερβίρει η 16χρονη Ουκρανή σερβιτόρα. Χωρίς φυσικά να αφήσει απόδειξη.
«Ρε κοπελιά, λίγο άκρη, δεν βλέπουμε. Και πιάσε και μια μπύρα» η άμεση απάντηση νεαρού, λίγο κάτω από 20, στο πίσω τραπέζι. «Μα καλά, ο μαλάκας δεν έβαλε μέσα τον Σαρέγκι;» η απορία, προφανώς δεν είχε διαβάσει πρωινή εφημερίδα αφού ο Βάσκος είχε μείνει εκτός αποστολής.
«Αντε γαμήσου μωρή κοντίλω» το πρώτο σχόλιο για το δοκάρι του Σαλπιγγίδη, από τον ίδιο 60άρη γύφτο, που πρέπει να είναι από τους πιο πλούσιους στην περιοχή. «Τράβα πίσω στον ΠΑΟΚ να τελειώνουμε» η συμπλήρωση στην πρώτη πολύ καλή φάση του Παναθηναϊκού για την ατυχία του «Σάλπι».
Αναβρασμός και χαβαλές στην ανάπαυλα. Κατόπιν; «Σας έχουμε πατήσει ρε, δεν το βλέπετε;», «ρε μπαμπά, κουτσάθηκε ο Μέλμπερκ (σ.σ. χωρίς «γ» στο «γκ»), τρικυμία θα είμαστε πίσω» ο φόβος του 15χρονου γιου, που προφανώς βλέπει μπάλα. «Μην σε νοιάζει, θα μπει ο Ντερμπισχάιρ και θα το βάλει το γκολάκι» ο καθησυχασμός και η σιγουριά.
Σηκώνεται για ζέσταμα ο Νίνης. «Αντε με τον μαλέα τον Καραγκούνη, τον κωλοτούμπα, να βγει να τελειώνουμε» η τεκμηριωμένη εκτίμηση. «Ρε, κοιμάται ο δικός σας στον πάγκο, που πάτε με τον Νιόμπλια (σ.σ. με «μπ» και όχι με «π» λόγω βουλωμένης μύτης)» η τοποθέτηση. «Δεν κάνει μωρέ, δεν κάνει ο άνθρωπος, δεν έχει βάλει μέσα τον Νίνη» έτερο σχόλιο, από έναν δασύτριχο με ξεκούμπωτο κόκκινο πουκάμισο.
«Γιατί δεν του βγάζει κόκκινη, τελευταίος παίκτης δεν ήταν;» η διαμαρτυρία σε φάουλ του Αβραάμ Παπαδόπουλου. Αντε να του εξηγήσεις τι θα πει «προφανή θέση για γκολ».
Ο Ντάρμπισιρ, κόντρα στη ροή του ματς, ανοίγει το σκορ, χύνεται ο καφές του παππού στα πανηγύρια, ο «εχθρός» του Καραγκούνη κατεβάζει καντήλια, άλλοι μουντζώνουν, άλλη πανηγυρίζουν κι άλλοι βρίζουν.
Νέοι καφέδες κάτω, μετά την ασίστ του Νίνη και το δοκάρι του Σισέ: «Οφσάιντ ήταν ο μαύρος, δεν το είδε;».
Με τα ρούχα να μυρίζουν τσιγαρίλα και όχι Old Navy, νομίζω πρέπει να αισθάνθηκα ανεπαίσθητα και το άρωμα από Κορτίνα, μπήκα στο αυτοκίνητο για τον δρόμο της επιστροφής, συντροφιά με το ραδιόφωνο.
Το πρώτο σχόλιο, αφού εκθειάζει τον Δαλούκα και τη διαιτησία γενικότερα, αφού εγκωμιάζει και χαρακτηρίζει άτυχο τον Παναθηναϊκό, σε μια αποστροφή του λόγου στέκεται και στο «δεύτερο γκολ που πήγε να βάλει ο Μήτρογλου αφού έφυγε πίσω από τη σέντρα αλλά δόθηκε οφσάιντ». Κατά τα λοιπά, ο Δαλούκας ήταν άτεγκτος.
Διαφημίσεις, αλλάζω σταθμό. «Από την Παρασκευή φωνάζω ο Νιόμπλιας (σ.σ. με «μπ» και όχι με «π» λόγω αμπαλοσύνης) να βάλει μέσα τον Νίνη». Πραγματικά ο τεχνικός του Παναθηναϊκού οφείλει να παραιτηθεί: δεν ακούει ραδιόφωνο. Ισως και ο ραδιοφωνικός παραγωγός, για να αντικατασταθεί από τον δασύτριχο θαμώνα του καφενείου με το ξεκούμπωτο κόκκινο πουκάμισο.
Αλλάζω, και πάλι, σταθμό. «Για δεύτερη φορά φέτος ο Ολυμπιακός έπαιξε μισός και πήρε το ντέρμπι» άλλη μια εμπεριστατωμένη τοποθέτηση ‘αντικειμενικού’, που βγήκε τηλεφωνικά. «Μα, και ο Παναθηναϊκός δεν έπαιξε με τελείως νέα άμυνα;» η εύλογη απορία του παραγωγού, με τη συζήτηση να καταλήξει εντέλει στο πόσο λείπει από τον φετινό Παναθηναϊκό ένας Ιβανσιτς (!) και πόσο μεγάλη ήταν η κίνηση του Μπάντοβιτς να βάλει τον Οσκαρ Γκονζάλες στο ματς. Ο ίδιος, ο Μπαντοβιτσικός, μια ημέρα πριν εκτιμούσε πως τη Δευτέρα ο Ολυμπιακός θα έχει νέο προπονητή ανεξαρτήτως αποτελέσματος στο ντέρμπι.
Η μεγαλύτερη ήττα του Παναθηναϊκού φέτος είναι πως δεν έχει αποκτήσει την απαιτούμενη, για κάθε ισχυρό, δύναμη εκτός γηπέδων. Οι παίκτες του κρίνονται λες και προέρχονται από πέντε σερί πρωταθλήματα και ίσως χάσουν το έκτο, τα πρωτοσέλιδα τους θυμούνται μόνο αν νικήσουν καμιά Ρόμα (!) αλλά όταν άλλοι νικήσουν τη Σταντάρ Λιέγης βλέπουν κόκκινα εξώφυλλα και τη λέξη «πρέσβης» (!), ο Σισέ επικρίνεται επειδή δεν σκόραρε σε τρία-τέσσερα συνεχόμενα ματς (!) και ο Βύντρα αποθεώνεται μετά το γκολ στην Τρίπολη και τα ακούει άλλες 364 ημέρες.
Η μεγαλύτερη νίκη του Ολυμπιακού δεν είναι πως βγήκε θριαμβευτής από ένα ντέρμπι όπου ήταν σε άκρως παθητικό ρόλο μέχρι το γκολ (μετά τον Ντάρμπισιρ όλα τα δεδομένα αλλάζουν άρδην) αλλά πως θυμίζει παππού σε εντατική, τον κλαίνε αλλά αυτός τραβάει τα καλώδια και αναπνέει. Μέχρι το επόμενο εγκεφαλικό επεισόδιο.

Πηγή: http://koubanezos.blogs.sportnet.gr/archives/350