Από το Ultras PAOK
Ο Π.Α.Ο.Κ. των προηγούμενων χρόνων είχε πτωχεύσει ηθικά, πνευματικά και οικονομικά. Το πλιάτσικο και τα ιδιοτελή συμφέροντα, κάποιοι παράγοντες του Τύπου και η δική μας κακή νοοτροπία, κληροδότημα των διοικήσεων που είχαμε, οδήγησαν τον σύλλογο σε εκείνη την κατάσταση. Επαίτη να ζητιανεύει για καμιά χορηγία και να
παρακαλεί τον κάθε πολιτικάντη.
Φτάσαμε, όμως, σε ένα σημείο που είτε θα αλλάζαμε εντελώς το τοπίο είτε θα το κλείναμε το «μαγαζί». Όλοι μαζί, όμως, αποφασίσαμε πως θα αλλάξουμε, πως στηρίζοντας έναν άνθρωπο και τους συνεργάτες του θα προχωρήσουμε μπροστά, υπογράφοντας ένα συμβόλαιο εμπιστοσύνης.
Ο Π.Α.Ο.Κ. εξυγιαίνεται καθημερινά σε όλα τα επίπεδα-χρωστά μόνο στο δημόσιο όπου περιμένει και απαιτεί την ρύθμιση- και αυτό γίνεται ΧΩΡΙΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ, χωρίς έξωθεν παρεμβάσεις και συνεισφορά ή συμμετοχή του πολιτικού, οικονομικού και δημοσιογραφικού συστήματος. Ο Π.Α.Ο.Κ. για να εξυγιανθεί δεν μείωσε τις δαπάνες. Ίσα ίσα τις αύξησε. Αυτό που έκανε ήταν να μηδενίσει τις σπατάλες και να μην υπάρχει διαρροή κεφαλαίων σε τσέπες ή κότερα. Το σημαντικότερο βήμα, όμως, ήταν ότι ο Π.Α.Ο.Κ. επένδυσε στην διαφάνεια. Ότι έκανε όλους πλέον να πιστεύουν και να διαπιστώνουν πως δεν τον κοροϊδεύουν, ότι δεν εκμεταλλεύονται την αγάπη του καθενός για τον σύλλογο ώστε να κερδίζουν.
Ο Π.Α.Ο.Κ. είχε χάσει την αξιοπιστία του και η μεγαλύτερη επένδυση που έκανε ο σύλλογος δεν είναι το προπονητικό κέντρο αλλά η προσπάθεια για να κερδίσει και πάλι την αξιοπιστία του. Να κερδίσει την αξιοπιστία όχι τόσα και πρώτιστα στους τρίτους, αλλά στον κόσμο του. Γιατί όταν ένας υπάλληλος τις ΠΑΕ πριν 1,5 χρόνο καταχράστηκε λίγες χιλιάδες ευρώ από τα ταμεία της ΠΑΕ, βγήκε από το σύστημα και γύρισε τα χρήματα πίσω. Δεν τον συγκάλυψαν. Τα αποτελέσματα πλέον μιλάνε από μόνα τους.
Και ερχόμαστε τώρα στο ελληνικό κράτος. Όταν κανείς αναφέρεται στο κράτος, οι πρώτες λέξεις που του έρχονται είναι...
φόροι, κοροϊδία , εξαπάτηση, μπάχαλο, αδικία, αναξιοκρατία και συμφέροντα. Αυτή είναι η δομή του σάπιου ελληνικού κράτους. Η απληστία, τα κομματικά συμφέροντα, οι εκδότες και καναλάρχες, η απάθεια και ο ωχαδερφισμός του κόσμου, η βλακεία και ο συντηρητισμός που προωθούν τα Μ.Μ.Ε.-εξού και το πανελλήνιο τηλεοπτικό ζεύγος Μανωλίδου-Άδωνη- η αδικία, το ότι φαγώθηκαν ολόκληροι προϋπολογισμοί και κοινοτικά κονδύλια και κατέληξαν σε τσέπες οδήγησαν την Ελλάδα στην πτώχευση.
Γιατί πτωχεύσαμε πνευματικά και ηθικά, γίναμε ένας λαός μικροαπατεώνων μιμούμενοι τους πολιτικούς και τους δημοσιογράφους, και μετά η χώρα πτώχευσε οικονομικά. Για την κατάντια μας δεν μας φταίνε ούτε οι Αμερικάνοι, ούτε οι Γερμανοί ούτε κανένας. Ναι, παίξανε και αυτοί τον ρόλο τους, εκπροσωπώντας τα συμφέροντά τους. Αλλά πάνω από όλα μας φταίει ο εαυτός μας, μας φταίμε «εμείς» ή μάλλον μας φταίμε «εγώ», γιατί ποτέ δεν μάθαμε να μιλάμε για το εμείς, μόνο για το εγώ. Το να καταλάβει κανείς, όμως, ότι του φταίει ο ίδιος του εαυτός είναι πολύ δύσκολο. 2,5 χρόνια κάναμε να το μάθουμε στον Π.Α.Ο.Κ. και ακόμη έχουμε δρόμο.
Πριν από τις εκλογές, ο σημερινός Πρωθυπουργός είχε κάνει την ερώτηση: «Που πήγαν τα λεφτά;». Κοιτώντας τον εαυτό του, τον περίγυρό του, τους συναδέρφους του στην Βουλή και τους συμμάχους του δημοσιογράφους και κομματικά στελέχη-όλα τα κόμματα- μπορεί να δώσε την απάντηση ή μάλλον την ξέρει αλλά δεν έχει τα κότσια να το παραδεχτεί. Αυτά τα 350 δις που χρωστά σήμερα η Ελλάδα αντιστοιχούν στους τραπεζικούς λογαριασμούς στην Ελβετία από όλους όσους καταλήστευσαν αχόρταγα το δημόσιο χρήμα, αντιστοιχούν στις βίλλες-αναψυκτήρια του Μαγγίνα, αντιστοιχούν στις offshore εταιρείες των πολιτικών οικογενειών και των συγγενών τους, των επιχειρηματιών και κάθε είδους απατεώνα. Αντιστοιχούν στα κότερα και στην μεγάλη ζωή που κάνουν. Αντιστοιχούν στα μαύρες συναλλαγές του Βατοπεδίου, του Χρηματιστηρίου και του ΟΤΕ, στις υπερτιμολογήσεις 10 φορές πάνω όλων των δημοσίων έργων και των Ολυμπιακών αγώνων, αντιστοιχούν στους κουμπάρους, αντιστοιχούν στις προμήθειες από τις SIEMENS και όλες τις άλλες πολυεθνικές εταιρείες, αντιστοιχούν στις τεράστιες περιουσίες των μεγάλων πολιτικών οικογενειών της χώρας και ολόκληρης της πολιτικής, οικονομικής και δημοσιογραφικής ελίτ, αντιστοιχούν στα υπερκέρδη των δεκάδων δις των τραπεζών και των "golden boys", αντιστοιχούν στις προμήθειες των δεκάδων δις από τα εξοπλιστικά συστήματα με τα υποβρύχια που γέρνουν του Τσοχατζόπουλου, αντιστοιχούν στα φακελάκια των γιατρών και τις προμήθειες της συντριπτικής πλειοψηφίας των δημόσιων υπηρεσιών και των ΔΕΚΟ. Γιατί τόσα χρόνια το ΑΕΠ αυξανόταν, όπως και τα κέρδη των επιχειρηματιών, ενώ του απλού εργαζομένου συρρικνώνεται!
Όταν σκέφτεσαι όλα αυτά, όλα αυτά που σου στέρησαν και σε στερούν, ότι όταν εσύ κοιτώντας το μέλλον βλέπεις μπροστά σου μόνο την ανεργία ή την αμιαπασχόληση-αμιανεργία των 350 ευρώ ενώ οι κλέφτες και απατεώνες ζουν πλουσιοπάροχα αισθάνεσαι τόσο κουρασμένος και αηδιασμένος, αισθάνεσαι μαλάκας. Για όλη αυτήν την κοροϊδία που δέχεσαι αμάσητη και αδιαμαρτύρητα, για το ότι δεν αντιδράς, για το ότι δεν διεκδικείς.
Το παρόν είναι πολύ δύσκολο. Εκεί μας οδήγησαν όλα τα παραπάνω, σε μια χώρα που γέννησε και δίδαξε τον πολιτισμό, αλλά κατέληξε να έχει ως μόνο πολιτισμό σήμερα την Eurovision και την τσόντα της Αλεξανδράτου. Το μέλλον, όμως, είναι ακόμη πιο δύσκολο. Γιατί το ελληνικό κράτος μπορεί να χρωστά 350 δις, αλλά φτάνοντας στο σημείο να δανείζεται με επιτόκια 7 και 8%, δεν πρόκειται να ξεχρεώσει ποτέ.
Γιατί η άλλη εναλλακτική του πολιτικού συστήματος να διατηρήσουν και να σώσουν το ίδιο διεφθαρμένο πολιτικό και οικονομικό σύστημα είναι το ΔΝΤ, κάτι που σημαίνει δανεισμό με χαμηλά επιτόκια από την μία αλλά πολύ σκληρούς όρους από την άλλη, δηλαδή πλήρη περικοπή επιδομάτων, δώρων και μισθών και κυρίως δεκάδες έως και εκατοντάδες χιλιάδες απολύσεις!
Από την άλλη η έξοδος της χώρας από την ΟΝΕ και την ζώνη του ευρώ είναι πρακτικά μη εφαρμόσιμη, μιας και απαιτεί τεράστιο κόστος και χρόνο!
Γιατί το περίφημο σχέδιο της Κυβέρνησης για έξοδο της χώρας από την κρίση δεν υπάρχει.
Αυτό που γίνεται είναι να βγάλουμε τον μήνα και έχει ο Θεός. Γιατί όσο η χώρα δανείζεται με υψηλότερα επιτόκια τόσο περισσότερο θα κόβονται οι συντάξεις και οι μισθοί. Γιατί πλέον η Ελλάδα έχει γίνει θύμα όχι μόνο των απατεώνων που κυβερνούσαν και κυβερνούν τον κράτος, αλλά και πιόνι των κερδοσκόπων να χτυπηθεί το ευρώ. Σε μια αγορά-αγορά ομολόγων- όπου τα ποσά που κερδίζουν ο κερδοσκόποι και τα golden boys υπερβαίνουν κατά πολύ τους προϋπολογισμούς των κρατών και δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν από κανέναν, ούτε τις ΗΠΑ, ούτε την Κίνα, πόσο μάλλον την Ελλάδα.
Επόμενα θύματα-πιόνια είναι η Ιταλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία. Ένα παγκόσμιο παιχνίδι από τους ισχυρούς και μεγαλοαπατεώνες του πλανήτη. Για αυτό και τα δυσφημιστικά πληρωμένα δημοσιεύματα κατά της Ελλάδος όπως του γερμανικού περιοδικού Focus. Έτσι ανεβαίνουν τα λεγόμενα spread (διαφορά των επιτοκίων που δανείζεται η Ελλάδα με μια άλλη χώρα π.χ. Γερμανία) και η χώρα υποθηκεύει το μέλλον της. Μια χώρα που πλέον δεν έχει κυριαρχικά δικαιώματα, που δεν έχει Πρωθυπουργό αλλά delivery boy από το εξωτερικό, που δεν έχει Κυβέρνηση αλλά πιόνια της ευρωπαϊκής ένωσης και του ΔΝΤ. Μια χώρα που έχει μόνο χρέη, ανθρώπους σε απόγνωση και λίγες προσωπικότητες σαν τον Μίκη Θεοδωράκη, Θύμιο Καρακατσάνη, Θανάση Βέγγο, τον Μανώλη Μητσιά, τον Θάνο Μικρούτσικο τον Μανώλη Γλέζο-που ψεκάστηκε με χημικά όπως τόσοι και τόσοι ακόμη- να μας θυμίζουν ποια ήταν κάποτε η Ελλάδα και ποια μπορεί να γίνει.
Αυτή η χώρα βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι, όπως πριν 2,5 χρόνια βρισκόταν και ο Π.Α.Ο.Κ. Καλό είναι να ξέρουμε την κατάσταση, ακόμη καλύτερο είναι, όμως, το να προτείνουμε και λύσεις, κάτι που δεν κάνει το σημερινό σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, όπου όλοι μάθαμε να γκρινιάζουμε και να κλαιγόμαστε, χωρίς να κάνουμε τίποτε. Ένα σύστημα που χαρακτηρίζεται αποτυχημένο, κάτι, όμως, που είναι λάθος. Γιατί αποτυγχάνει αυτός που προσπαθεί.
Αντίθετα, αυτό το σύστημα έχει παράγει ένα έργο που είναι άκρως επιτυχημένο, γιατί το μόνο που έκανε είναι να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των χρηματοδοτών του και να αυξάνει τα κέρδη των επιχειρηματιών. Γι αυτό και τώρα, που η πολιτική αυτή οδήγησε την Ελλάδα στην πτώχευση, το μόνο που κάνουν είναι να συνεχίζουν να δουλεύουν για αυτούς που εξυπηρετούν τόσα χρόνια, καλώντας τον απλό κόσμο που πλήρωνε τόσα χρόνια ώστε να κερδίζουν οι άλλοι και ο ίδιος να φτωχαίνει. Αυτόν τον κόσμο που τόσα χρόνια με τα ψέματα και τα φτηνά επικοινωνιακά τρικ τον εξαπατούσαν, τον λήστευαν και τώρα τον καλούν να συνεχίσει να πληρώνει για ένα σύστημα που δεν λειτουργεί, για ένα σύστημα διεφθαρμένο και βρώμικο. Γιατί τα 25 δις στις Τράπεζες δεν δόθηκαν λόγω της κρίσης αλλά με αφορμή την παγκόσμια οικονομική κρίση για να κάνουν επενδύσεις στα Βαλκάνια. Η εγχώρια κρίση δεν προήλθε από την παγκόσμια κρίση. Προήλθε από τις ελληνικές παθογένειες και απλά επιδεινώθηκε με την παγκόσμια οικονομική κρίση. Γιατί για την κρίση που οι ίδιοι δημιούργησαν καλούνται να πληρώσουν μόνο οι άνθρωποι του μόχθου που δήθεν χτυπάνε την πλάτη του Πρωθυπουργού και του λένε ότι θα στηρίξουν και ποτέ κανένας τραπεζίτης ή επιχειρηματίας δεν το κάνει;
Η χώρα για να προχωρήσει πρέπει να κερδίσει την αξιοπιστία της από τους πολίτες, όχι από τις αγορές. Γιατί η σωτηρία θα έρθει από την Ελλάδα, όχι από έξω. Γιατί η Ελλάδα οδηγείται στην πτώχευση, μέχρι να αναγκαστεί και χάσει κάθε κυριαρχικό δικαίωμα ή ακόμη και ξεπουλήσει την περιουσία της, είτε είναι επιχειρήσεις, είτε νησιά. Η σωτηρία θα έρθει από μέσα, όχι από την Ευρώπη ή το ΔΝΤ που σημαίνει οικονομικός και κοινωνικός θάνατος για 30 χρόνια και άνω. Γιατί η Ελλάδα τα λεφτά που χρωστά μπορεί να τα βρει από την παύση των εξοπλιστικών προγραμμάτων για μια πενταετία, κάτι που ανέφερε ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας, κανένας, όμως, από την χώρα μας. Γιατί η Ελλάδα είναι μέσα στην πεντάδα με τις περισσότερες δαπάνες για τα εξοπλιστικά-και άρα και περισσότερες προμήθειες- στον κόσμο! Κανείς, όμως, από την Ευρώπη δεν το προτείνει ή το επιβάλλει, αφού αυτοί είναι έμποροι όπλων και εμείς πολύ καλοί πελάτες. Γιατί τα χρήματα η Ελλάδα μπορεί να τα βρει από την εφαρμογή διαφανών διαδικασιών στα δημόσια έργα που κοστολογούνται 10 φορές πάνω από την πραγματική τους αξία. Γιατί η Ελλάδα μπορεί να βρει τα χρήματα από την τιμωρία και φυλάκιση όλων όσων λήστευαν το δημόσιο χρήμα και αυτό τώρα υπάρχει σε τραπεζικούς λογαριασμούς και ακίνητα ή offshore εταιρείες που πρέπει να πάνε στο κράτος, όπως γίνεται στην Ιταλία με την δήμευση περιουσιών μελών της μαφίας! Χρήματα μπορεί να βρει η χώρα από την πολύ υψηλή φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας. Άλλο η Εκκλησία και η πίστη που δεν φορολογούνται, δεν μετρούνται, και άλλο τα ακίνητα, τα κτήματα και οι αμοιβές τους που αντιστοιχούν σε αστρονομικά ποσά. Γιατί τα χρήματα μπορεί να τα βρει το κράτος από την φορολόγηση των offshore, των υπερκερδών των τραπεζών και των εταιρειών, από την φορολόγηση όλων όσων φοροδιαφεύγουν-επιχειρηματίες, κέντρα διασκέδασης, γιατροί και λοιποί ελεύθεροι επαγγελματίες- κάτι που είναι πολύ απλό με την εφαρμογή ενός ελάχιστου ποσού που πρέπει να δίνουν στο κράτος ως φόρο (π.χ. γιατροί του Κολωνακίου που δηλώνουν εισοδήματα 5.000 το χρόνο ενώ τα πραγματικά τους είναι πάνω από μισό εκατομμύριο ετησίως)! Αλλά αυτό δεν πρόκειται να γίνει, γιατί το πολιτικό σύστημα ποτέ δεν θα φορολογήσει και ποτέ δεν θα τιμωρήσει τον εαυτό του και τους φίλους του. Ποτέ.
Η Ελλάδα είναι μια χώρα που δεν παράγει σχεδόν τίποτε, εξού και το τεράστιο εμπορικό έλλειμμα ανάμεσα σε εισαγωγές και εξαγωγές. Η χώρα για να βγει από την κρίση οφείλει να χρησιμοποιήσει το εργατικό της δυναμικό, τους νέους της, που τώρα ταλαιπωρούνται στην ανεργία ή τα stage. Η μοναδική λύση είναι να πεταχτεί ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ και να στηριχτούν νέοι άνθρωποι, με νέες ιδέες. Και αυτό μπορεί να ξεκινήσει από εμάς, κοντά στα σπίτια, στους δήμους, στις νομαρχίες, στα σχολεία, στις δουλειές. Γιατί πρέπει να ξαναβρούμε τους εαυτούς μας, την μπέσα, την ντομπροσύνη και των πολιτισμό, λέξεις που χρησιμοποιούνται κατά κόρων από τους πολιτικούς αλλά στην πράξη τους είναι άγνωστες. Η χώρα χρειάζεται ανθρώπους με όραμα και ιδέες, με ήθος και ικανότητες, όχι άλλους ψεύτες και απατεώνες, όχι άλλους ανθρώπους που θα έρθουν να γεμίσουν με λεφτά του κόσμου τις τσέπες και το στομάχι τους.
http://atithasos.blogspot.com/2010/04/blog-post_16.html
