Πάνε σχεδόν τρεις μήνες που έκανε την εμφάνιση του στις θάλασσες μας ένα «σύνηθες» κατά πολλούς φαινόμενο.
Το «πλαγκτόν»!
Φαινόμενο το οποίο δεν είναι η πρώτη φορά που το συναντάμε και διαρκεί για ένα χρονικό διάστημα άλλες φορές μεγάλο, άλλες φορές μικρό.
Φέτος το ξεκίνημα του έγινε από το την...
Το «πλαγκτόν»!
Φαινόμενο το οποίο δεν είναι η πρώτη φορά που το συναντάμε και διαρκεί για ένα χρονικό διάστημα άλλες φορές μεγάλο, άλλες φορές μικρό.
Φέτος το ξεκίνημα του έγινε από το την...
Αλεξανδρούπολη, το Πόρτο Λάγος, εκείνες τις περιοχές «Ανατολικά» και από τότε εξαπλώθηκε παντού!
Παράκτιοι αλιείς, μηχανότρατες και γρι – γρι βρήκαν το μπελά τους.
Οι ψαράδες μάζευαν τα δίχτυα τους και έπαιρναν στα σκάφη όχι τα δίχτυα που έριξαν, αλλά μια γλίτσα η οποία ουσιαστικά ηταν σκέτη καταστροφή.
Απριλης μήνας, και το πλαγκτόν έχει εξαπλωθεί παντού!
Στη Χαλκιδική, στα Μουδανιά, που κάθε χρόνο μαζεύεται ο στόλος των γρι – γρι το λιμάνι είναι άδειο!
Τέσσερα – πέντε σκάφη έχουν μείνει στην περιοχή, και λίγα ακόμα στην Ποτιδεα στο κανάλι.
Που άλλες χρονιές που το λιμάνι ηταν γεμάτο αλιευτικά!
Το 90% έφυγαν μακριά…
Βόλο, Χαλκίδα, Νησιά…
Να βρουν καθαρά (όσο γίνεται) χωρίς πλαγκτόν νερά, να βρουν ψάρια…
Κάθε «καλάδα» με το ζόρι να δώσει καμιά πενηνταριά φελιζόλ ψάρια, δηλαδή γύρω στα 450 κιλά!
Τα έξοδα τεράστια, και το μεροκάματο δεν βγαίνει.
Το δίχτυ με το που θα πέσει στη θάλασσα γίνεται ασήκωτο με αποτέλεσμα να ζορίζονται τα μηχανήματα να το ανεβάσουν στο σκάφος.
Κάποιοι καπετάνιοι «έκοψαν» τα δίχτυα για να ελευθερώσουν το σκάφος και να πάρουν επάνω ότι μπορούσαν.
Μεγάλος αριθμός σκαφών δεν βγαίνει πλέον στη δουλειά.
Τι να βγουν να κάνουν;
Μόνο έξοδα, και μηδέν έσοδα.
Πολλές φορές και ζημιές στον εξοπλισμό, από το πλαγκτόν.
Σχεδόν τρεις μήνες, και οι ψαράδες μας είτε βγάζουν «λειψό» μεροκάματο είτε καθόλου.
Από την μια η γενικότερη οικονομική κρίση, από την άλλη το πλαγκτόν, «ήρθε και έδεσε» που λέει και ο λαός.
Σε κάθε αλιευτικό συγκρότημα (γρι-γρι), εργάζονται από 9 μέχρι και 15 άτομα!
Αν πολλαπλασιάσουμε ένα μέσο όρο 10 ατόμων με το 250 (το λιγότερο), όπου 250 είναι ο αριθμός των σκαφών που εργάζονται στο Βόρειο Αιγαίο, διαπιστώνουμε ότι μιλάμε για έναν τεράστιο αριθμό ψαράδων που είναι σε «άνευ αποδοχών» εργασία, αφού το να γυρίσει το σκάφος «ακαλάριστο» στο λιμάνι σημαίνει άδειες τσέπες.
Και στον πιο πάνω αριθμό δεν έχω βάλει τους παράκτιους…
Οι επιστήμονες λένε πολλά για το φαινόμενο αυτό.
Οι ψαράδες περιμένουν!
Περιμένουν να καθαρίσουν τα νερά, για να μπορέσουν να δουλέψουν, για να δώσουν ψάρια στην αγορά, να βγάλουν μεροκάματο αυτοί, αλλά να μπορέσουμε και εμείς να φάμε φθηνό ψάρι.
Βασίλης Τσούγκαρης
tsougarisgnomi@gmail.com
Παράκτιοι αλιείς, μηχανότρατες και γρι – γρι βρήκαν το μπελά τους.
Οι ψαράδες μάζευαν τα δίχτυα τους και έπαιρναν στα σκάφη όχι τα δίχτυα που έριξαν, αλλά μια γλίτσα η οποία ουσιαστικά ηταν σκέτη καταστροφή.
Απριλης μήνας, και το πλαγκτόν έχει εξαπλωθεί παντού!
Στη Χαλκιδική, στα Μουδανιά, που κάθε χρόνο μαζεύεται ο στόλος των γρι – γρι το λιμάνι είναι άδειο!
Τέσσερα – πέντε σκάφη έχουν μείνει στην περιοχή, και λίγα ακόμα στην Ποτιδεα στο κανάλι.
Που άλλες χρονιές που το λιμάνι ηταν γεμάτο αλιευτικά!
Το 90% έφυγαν μακριά…
Βόλο, Χαλκίδα, Νησιά…
Να βρουν καθαρά (όσο γίνεται) χωρίς πλαγκτόν νερά, να βρουν ψάρια…
Κάθε «καλάδα» με το ζόρι να δώσει καμιά πενηνταριά φελιζόλ ψάρια, δηλαδή γύρω στα 450 κιλά!
Τα έξοδα τεράστια, και το μεροκάματο δεν βγαίνει.
Το δίχτυ με το που θα πέσει στη θάλασσα γίνεται ασήκωτο με αποτέλεσμα να ζορίζονται τα μηχανήματα να το ανεβάσουν στο σκάφος.
Κάποιοι καπετάνιοι «έκοψαν» τα δίχτυα για να ελευθερώσουν το σκάφος και να πάρουν επάνω ότι μπορούσαν.
Μεγάλος αριθμός σκαφών δεν βγαίνει πλέον στη δουλειά.
Τι να βγουν να κάνουν;
Μόνο έξοδα, και μηδέν έσοδα.
Πολλές φορές και ζημιές στον εξοπλισμό, από το πλαγκτόν.
Σχεδόν τρεις μήνες, και οι ψαράδες μας είτε βγάζουν «λειψό» μεροκάματο είτε καθόλου.
Από την μια η γενικότερη οικονομική κρίση, από την άλλη το πλαγκτόν, «ήρθε και έδεσε» που λέει και ο λαός.
Σε κάθε αλιευτικό συγκρότημα (γρι-γρι), εργάζονται από 9 μέχρι και 15 άτομα!
Αν πολλαπλασιάσουμε ένα μέσο όρο 10 ατόμων με το 250 (το λιγότερο), όπου 250 είναι ο αριθμός των σκαφών που εργάζονται στο Βόρειο Αιγαίο, διαπιστώνουμε ότι μιλάμε για έναν τεράστιο αριθμό ψαράδων που είναι σε «άνευ αποδοχών» εργασία, αφού το να γυρίσει το σκάφος «ακαλάριστο» στο λιμάνι σημαίνει άδειες τσέπες.
Και στον πιο πάνω αριθμό δεν έχω βάλει τους παράκτιους…
Οι επιστήμονες λένε πολλά για το φαινόμενο αυτό.
Οι ψαράδες περιμένουν!
Περιμένουν να καθαρίσουν τα νερά, για να μπορέσουν να δουλέψουν, για να δώσουν ψάρια στην αγορά, να βγάλουν μεροκάματο αυτοί, αλλά να μπορέσουμε και εμείς να φάμε φθηνό ψάρι.
Βασίλης Τσούγκαρης
tsougarisgnomi@gmail.com