Αυτό δήλωσε στην ομιλία του στην ΚΕ της ΝΔ ο Γ.Γ. Πολιτικού σχεδιασμού Μάξιμος Χαρακόπουλος και είναι το κομβικό σημείο της δυσάρεστης πραγματικότητας που όλοι βιώνουμε. Αν όλες οι θυσίες του ελληνικού λαού πηγαίνουν στην αποπληρωμή τόκων, τότε πώς θα ξεφύγουμε από τις συμπληγάδες; "Όλοι γνωρίζουμε ότι οι τόκοι για την αποπληρωμή των δανείων του 1ου τριμήνου του 2010 εξανέμισαν στην πραγματικότητα το όφελος από...
το τελευταίο πακέτο εισπρακτικών μέτρων", είπε στην πράγματι ενδιαφέρουσα ομιλία του ο κ.Χαρακόπουλος.
Και συνέχισε: "Δισεκατομμύρια ευρώ μεταφέρονται εκτός Ελλάδας. Η ανεργία σύμφωνα με τον κύριο Λοβέρδο, τον αρμόδιο Υπουργό θα ξεπεράσει το 20%, πάνω από 1.200.000 συνάνθρωποί μας θα βρεθούν χωρίς εργασία.
Χιλιάδες επιχειρήσεις βάζουν λουκέτο. Ολόκληροι κύκλοι εργασίας, κομβικοί για την ελληνική οικονομία, όπως η οικοδομή, έχουν βουλιάξει.
Η ύφεση υπολογίζεται ότι θα κυμανθεί στο μείον 2 ή ακόμη και στο μείον 4. Χωρίς φως στην άκρη του τούνελ, χωρίς προοπτική. Ακούμε μόνο λόγια από τα κυβερνητικά στελέχη.
Μία ακατάσχετη ρητορεία, που έχει προκαλέσει φοβερή ζημιά στη χώρα. Φήμες για δανεισμό από την Κίνα που διαψεύδονται, φήμες για δανεισμό από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, που επίσης διαψεύδονται.
Θριαμβολογία για τα αποτελέσματα της Συνόδου στις Βρυξέλλες, δηλώσεις για προσπάθεια αλλαγής της απόφασης, διάψευση αυτών των προθέσεων.
Αυτή η αλλοπρόσαλλη τακτική έχει εξελιχθεί σε επαναλαμβανόμενο μπούμερανγκ. Είναι μάλλον η πρώτη φορά στα μεταπολιτευτικά χρονικά που μία Κυβέρνηση αποδεικνύει τόσο γρήγορα την ανικανότητα στην άσκηση της εξουσίας.
Σε όλο αυτό το διάστημα η Νέα Δημοκρατία με τις παρεμβάσεις της επιτέλεσε στο ακέραιο το χρέος της ως αξιωματική αντιπολίτευση. Επαληθευτήκαμε σε όλες τις εκτιμήσεις που κάναμε στα ζητήματα της οικονομίας.
Οι θέσεις μας για την αναγκαιότητα έγκαιρων αναπτυξιακών μέτρων είναι πλέον κοινός τόπος για όλους τους αναλυτές. Τα συμπεράσματα που ανακοίνωσε ο Πρόεδρός μας Αντώνης Σαμαράς ήδη από τις Βρυξέλλες, σχετικά με το περιεχόμενο της συμφωνίας για τον μηχανισμό βοήθειας της Ελλάδας, τα αποδέχτηκε στην ουσία η Κυβέρνηση μετά από λίγες μέρες, όταν προφανώς τα κατανόησε και κατακάθισε ο κουρνιαχτός του θριάμβου, που τεχνηέντως σήκωσε για επικοινωνιακούς λόγους.
Αλλά και στις επί μέρους παρεμβάσεις μας για το πρόγραμμα σταθερότητας και το φορολογικό νομοσχέδιο. Οι απόψεις μας ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας και της αγοράς. "
Χιλιάδες επιχειρήσεις βάζουν λουκέτο. Ολόκληροι κύκλοι εργασίας, κομβικοί για την ελληνική οικονομία, όπως η οικοδομή, έχουν βουλιάξει.
Η ύφεση υπολογίζεται ότι θα κυμανθεί στο μείον 2 ή ακόμη και στο μείον 4. Χωρίς φως στην άκρη του τούνελ, χωρίς προοπτική. Ακούμε μόνο λόγια από τα κυβερνητικά στελέχη.
Μία ακατάσχετη ρητορεία, που έχει προκαλέσει φοβερή ζημιά στη χώρα. Φήμες για δανεισμό από την Κίνα που διαψεύδονται, φήμες για δανεισμό από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, που επίσης διαψεύδονται.
Θριαμβολογία για τα αποτελέσματα της Συνόδου στις Βρυξέλλες, δηλώσεις για προσπάθεια αλλαγής της απόφασης, διάψευση αυτών των προθέσεων.
Αυτή η αλλοπρόσαλλη τακτική έχει εξελιχθεί σε επαναλαμβανόμενο μπούμερανγκ. Είναι μάλλον η πρώτη φορά στα μεταπολιτευτικά χρονικά που μία Κυβέρνηση αποδεικνύει τόσο γρήγορα την ανικανότητα στην άσκηση της εξουσίας.
Σε όλο αυτό το διάστημα η Νέα Δημοκρατία με τις παρεμβάσεις της επιτέλεσε στο ακέραιο το χρέος της ως αξιωματική αντιπολίτευση. Επαληθευτήκαμε σε όλες τις εκτιμήσεις που κάναμε στα ζητήματα της οικονομίας.
Οι θέσεις μας για την αναγκαιότητα έγκαιρων αναπτυξιακών μέτρων είναι πλέον κοινός τόπος για όλους τους αναλυτές. Τα συμπεράσματα που ανακοίνωσε ο Πρόεδρός μας Αντώνης Σαμαράς ήδη από τις Βρυξέλλες, σχετικά με το περιεχόμενο της συμφωνίας για τον μηχανισμό βοήθειας της Ελλάδας, τα αποδέχτηκε στην ουσία η Κυβέρνηση μετά από λίγες μέρες, όταν προφανώς τα κατανόησε και κατακάθισε ο κουρνιαχτός του θριάμβου, που τεχνηέντως σήκωσε για επικοινωνιακούς λόγους.
Αλλά και στις επί μέρους παρεμβάσεις μας για το πρόγραμμα σταθερότητας και το φορολογικό νομοσχέδιο. Οι απόψεις μας ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας και της αγοράς. "
