του Στράτου ΣιμόπουλουΠολλοί εντός του ΠΑΣΟΚ επικαλούνται την ανάγκη να βρει το κόμμα την ψυχή του, εννοώντας ότι τα μέτρα που παίρνει σήμερα δεν αποτελούν πολιτική ΠΑΣΟΚ, αλλά κάτι άλλο το οποίο κόβει τις γέφυρές του με τις λαϊκές μάζες. Αγνοούν όμως, αυτό που πολύ εύστοχα, ο Άγγλος συγγραφέας Μάλκομ Μπράντμπερι αναφέρει: «Μην ξεχνάς ποτέ το παρελθόν. Μπορεί να το ξαναχρειαστείς στο μέλλον».
Έτσι, ξεχνούν ότι η ψυχή του ΠΑΣΟΚ περικλείει και τα περίφημα εποπτικά...
συμβούλια για τη βιομηχανία, τον αλήστου μνήμης επενδυτικό νόμο 1262 που γέμισε την Ελλάδα με κουφάρια βιομηχανικών κτιρίων, την περιβόητη «μάχη της ντομάτας» εναντίον των μεσαζόντων, το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου και τη διαπλοκή η οποία δημιούργησε μεγάλες εταιρίες σε πλήρη εξάρτηση από τις δημόσιες προμήθειες. Ξεχνούν επίσης ότι ψυχή του ΠΑΣΟΚ είναι το περιβόητο «Τσοβόλα δώστα όλα», οι αμαρτωλοί αγροτικοί συνεταιρισμοί, το καθεστώς των συμβασιούχων, οι πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, οι μίζες για τις προμήθειες οπλικών συστημάτων και η γιγάντωση των συντεχνιών του δημοσίου τομέα με τους επικεφαλής τους να έχουν περίοπτη θέση στα κομματικά του όργανα. Ηθελημένα αποκρύπτουν, βέβαια, ότι όλα αυτά απαίτησαν τεράστια ποσά που φορτώθηκαν με δανεικά στις πλάτες του ελληνικού λαού εκτοξεύοντας το δημόσιο χρέος. Εκεί, λοιπόν, πήγε ένα μέρος από τα λεφτά που πολύ παραστατικά αναζητά ο Πρόεδρος της Κυβέρνησης.
Θα πει κανείς βέβαια τώρα ότι όλα αυτά αποτελούν «περσινά ξινά σταφύλια». Δεν είναι όμως έτσι, διότι δυστυχώς έχοντας το άγχος να είναι αρεστή στο τμήμα αυτό του ΠΑΣΟΚ, η κυβέρνηση παλινωδεί επί μήνες, προσπαθώντας να αποφύγει τη λήψη μέτρων που θα περιορίσουν το δημόσιο τομέα, δίνοντας λάθος μηνύματα στις αγορές και εκτοξεύοντας τα περιβόητα spreads. Να μη γελιόμαστε άλλωστε, τα spreads, παρά την υποχώρησή τους, παραμένουν πολύ υψηλά.
Κάνει όμως λάθος η Κυβέρνηση και ενώ η κοινωνία είναι ώριμη για πολιτικές που δεν είναι στην ψυχή του ΠΑΣΟΚ, μόλις το κύμα της οικονομικής πίεσης περάσει πρόσκαιρα, μέσω του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης, φοβάμαι ότι υπάρχει κίνδυνος να «αναζητήσει την ψυχή της», να αποφύγει τις συγκρούσεις με τις συντεχνίες, να συνεχίσει να φορολογεί άγρια τους μικρομεσαίους και να μην προχωρήσει σε μείωση του μη μισθολογικού κόστους του δημοσίου.
Θα πάμε όμως έτσι πάλι πίσω, πολύ πίσω, διότι οι κυβερνώντες θα αγνοήσουν τη ρήση του Αισώπου για τους ανθρώπους εκείνους που φοβούμενοι μικρούς κινδύνους, παθαίνουν μεγαλύτερες συμφορές.
Ας βοηθήσει λοιπόν ο Θεός, να μην θελήσει το ΠΑΣΟΚ να ξαναβρεί την ψυχή του, διότι τότε δεν μας σώνουν ούτε δέκα προγράμματα ευρωπαϊκής στήριξης και το μεγαλύτερο ανακουφιστικό συναίσθημα, η ελπίδα, δεν θα επιστρέψει σύντομα.
Τέλος, εμείς στη ΝΔ στο πρόσφατο κυβερνητικό παρελθόν, ενώ αρχικά είχαμε μεγάλη λαϊκή νομιμοποίηση, ξεχάσαμε, σε σημαντικό βαθμό, ότι αντικείμενο της πολιτικής είναι οι ανάγκες του πολίτη και όχι η επικοινωνία και ταυτόχρονα, μάλλον μεταφράσαμε λάθος μια συνταγή επιτυχίας για τον κόσμο των επιχειρήσεων που λέει ότι: «Ο πιο πετυχημένος επιχειρηματίας είναι εκείνος που κρατάει το παλιό για όσο καιρό είναι καλό και αρπάζει το καινούργιο, μόλις εκείνο γίνει καλύτερο».
Στράτος Σιμόπουλος
