Αὐτὸ τὸ e-mail εἶναι γιὰ τὸ μέλος σας ΤaΧalia/c ὁ ὁποῖος ἔγραψε σὲ ΥΓ γιὰ ἕνα σχόλιό μου γιὰ τὴν ὀμορφιὰ τοῦ πολυτονικοῦ.
Δὲν θέλω νὰ κάνω μάθημα (ποτὲ δὲν κάνω), γιὰ τὴν χρησιμότητα.
Μοῦ θυμίσατε ὅμως κάποια λόγια τοῦ Ἐλύτη. Θέλησα λοιπὸν νὰ σᾶς τὰ στείλω. Καθὼς δὲν ἔχω πρόσβαση στὸ θεωρητικὸ μέρος τῆς βιβλιοθήκης μου, (ἐξακολουθεῖ νὰ μὲ περιμένει στὴν Μακεδονία), σᾶς γράφω ἀπὸ μνήμης μόνο αὐτὸ ποὺ θυμᾶμαι ἐπακριβῶς ἀπὸ τὴν πρώτη “παραπομπή”, ἐκ τῆς ὁμιλίας του γιὰ τὴν βράβευσή του μὲ τὸ Nobel.
Ἡ γλῶσσα εἶναι “ἐργαλεῖο μαγείας καὶ φορέας ἠθικῶν ἀξιῶν”.
Ἡ δεύτερη εἶναι ἀπὸ τὰ “δημόσια καὶ ἰδιωτικὰ” στὸ “Ἐν λευκῷ”.
Ἐδῶ συνέβη τὸ ἑξῆς. Πρὸ διμήνου κτύπησαν ἐντὸς τεσσαρακονθημέρου τρεῖς σκληροὶ δίσκοι μὲ ἀποτέλεσμα ... νὰ χαθεῖ ὅ,τι δημιούργησα ἢ ἀποθήκευσα τὰ τελευταῖα δέκα χρόνια, προσωπικά καὶ ἐπαγγελματικά (σχόλιο TaXalia: είναι σχεδόν αδύνατον -πλέον- να χαθούν για πάντα δεδομένα από σκληρούς δίσκους, δώστε τους σε κάποιον καλό τεχνικό, θα σώσει τα δεδομένα σας).
Μέσα στὰ ψήγματα ποὺ μοῦ ἀπομείνανε εἶναι καὶ αὐτὸ τὸ κείμενο ποὺ εἶχα “σκανάρει” καὶ στείλει σὲ φίλο μου χρόνια πρίν. Ὅπως λοιπὸν τὸ διάβαζα γιὰ νὰ βρῶ τὰ τμήματα ποὺ ἤθελα διαπίστωσα πὼς ὁλόκληρο τὸ διασωθὲν ἤτανε σημαντικό ὄχι μόνο γιὰ τὴν ὀμορφιὰ τῆς γλῶσσης καὶ τὴν συνάφεια μὲ τὸ ὑστερόγραφό σας ἀλλὰ καὶ γιατὶ ἐμπεριέχει καὶ συνάδει μὲ τὸ γενικότερο περιεχόμενο καὶ φιλοσοφία τοῦ “taxalia” ὅπως ἐγὼ τουλάχιστον τὸ συλλαμβάνω. Πιστεύω λοιπὸν πὼς ἀκόμη καὶ ἐὰν τὸ ἔχετε διαβάσει ἀξίζει ὁ κόπος ἄλλης μίας ἀναγνώσεως.
Συγγνώμη γιὰ τὸν κόπο,
Ἀπόστολος.
Μετά από αυτά -δεν ξέρω γιατί- μου ήρθαν στο μυαλό οι ερωτήσεις...
Ποια θα ήταν η γνώμη του Ἐλύτη για την κατάσταση της παιδείας σήμερα;...Ποια θα ήταν η άποψή του για την κατάργηση της βάσης του δέκα στις σχολές της ανώτατης εκπαίδευσης άραγε;
