Πού είσαι νιότη μου που μού έλεγες πως θα γίνω άλλος

Χθες βράδυ ταξίδευα με την πτήση 130 της Aegean από Αθήνα-Θεσσαλονίκη. Μαζί μας ταξίδευε και ένας...

"αιώνιος" ρόκερ της Ελληνικής μουσικής σκηνής, με πολλούς αριστερούς αγώνες και συναυλίες, ο υπέρμαχος των ταξικών διαφορών. Ο άνθρωπος που φοράει t-shirt , jean και θέλει να το παίζει καθημερινός άνθρωπος, παιδί του λαού κ.λ.π. Ο κύριος αυτός λοιπόν, στους δύσκολους καιρούς που ζούμε επέλεξε την business class για να ταξιδέψει μισή ώρα ταξίδι. Φυσικά τα λεφτά είναι δικά του και τα έχει βγάλει τίμια.

Αλλά σκεφτόμουνα σε όλη την διαδρομή: Γιατί ρε φίλε δεν έκατσες με τον λαουτζίκο που τόσο είχες υμνήσει και ταυτιστεί ειδικά την δεκαετία του 70 και 80 ? Πόσο αριστερός είσαι όταν θες να ξεχωρίζεις στο πλήθος?

Αν έβλεπε το '70 που θα κατέληγε το 2010 δεν θα αυτο-φτύνονταν;

Ή τελικά ο στόχος του ήταν αυτός? Φυσικά, έχω δει και άλλους με τα ίδια (και χειρότερα) χούγια όπως δημοσιογράφοι, πολιτικοί αθλητές. Αλλά αυτός μου χτύπησε πολύ άσχημα...
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ