Δηλώσεις Κρίτωνα Αρσένη για την "αυριανή ημέρα της γης"

«Το τελευταίο διάστημα φαίνεται να έχουμε εξαπολύσει έναν πόλεμο εναντίον της Γης» τονίζει ο ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ Κρίτων Αρσένης με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Γης. «Μολύνουμε τα νερά και το έδαφος, εξαντλούμε τα ψάρια και...

τα θαλασσινά, γεμίζουμε την ατμόσφαιρά μας με επικίνδυνα αέρια, καταστρέφουμε είδη ζωής κάθε χρόνο. 2 εκατομμύρια τόνους αστικών λυμάτων ρίχνουμε σε ρέματα, ποτάμια, λίμνες και θάλασσες της Γης κάθε μέρα. Στις αναπτυσσόμενες χώρες, το 70% των βιομηχανικών λυμάτων απελευθερώνεται ανεπεξέργαστα στο περιβάλλον μολύνοντας πόσιμο ή αρδεύσιμο νερό. Πάνω από 10.000 είδη ζωής εξαφανίζονται κάθε χρόνο. Το 88% των ευρωπαϊκών αλιευτικών αποθεμάτων αλιεύεται πέρα από το μέγιστο βιώσιμο επίπεδο. Το 30% των αλιευτικών αποθεμάτων βρίσκεται εκτός ασφαλών βιολογικών ορίων, που σημαίνει ότι πιθανά δεν θα καταφέρουν να αποκατασταθούν. Από το 1960 έως σήμερα το 1/3 της παγκόσμιας αγροτικής γης καταστράφηκε λόγω διάβρωσης και υποβάθμισης. Χάνουμε τουλάχιστον 100 εκατομμύρια στρέμματα αγροτικής γης κάθε χρόνο. Λόγω της καταστροφής των τροπικών δασών για την καλλιέργεια μεταλλαγμένης σόγιας και καλαμποκιού αλλά και για την εκτροφή βοοειδών, χάνουμε 55 εκατομμύρια τόνους επιφανειακού εδάφους στη Βραζιλία ετησίως. Σε 7 μόλις χρόνια χάθηκε περισσότερο από “μια Ελλάδα δέντρα” στον Αμαζόνιο -150 εκατομμύρια στρέμματα. Αν συνεχίσουμε έτσι, το 55% του Αμαζονίου θα έχει χαθεί έως το 2030. Στην Αφρική χάνουμε ετησίως μία Ελβετία δάσος - 40 εκατομμύρια στρέμματα- και λίγο παραπάνω στην Λατινική Αμερική. Στην Ινδονησία κάτι λιγότερο από την έκταση της Σλοβενίας– 18 εκατομμύρια στρέμματα.
Με την Κλιματική Αλλαγή κάνουμε τη Γη αφιλόξενη. Τα παγόβουνα στους πόλους και οι παγετώνες στις κορυφές του πλανήτη λιώνουν γρηγορότερα από ότι προέβλεπαν οι επιστήμονες. Όταν λιώσουν οι πάγοι των Ιμαλαΐων, θα απειληθεί η πρόσβαση σε νερό του 22% του παγκόσμιου πληθυσμού. Αντίστοιχες επιπτώσεις αναμένονται από το ταχύτατο λιώσιμο των πάγων στο Κιλιμάντζαρο, στις Άνδεις και άλλες τροπικές οροσειρές. 20 εκατομμύρια είναι ήδη οι περιβαλλοντικοί πρόσφυγες. Έως το 2050 αναμένεται να φτάσουν τουλάχιστον τα 500 εκατ. οι άνθρωποι που θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους για να αναζητήσουν μια καλύτερη ζωή.

Αλλά δεν υπάρχουν μόνο άσχημα νέα. Σε κάθε γωνιά της Γης, άνθρωποι μαζεύονται σε ομάδες και αλλάζουν τις νοοτροπίες, τις πρακτικές και τον τρόπο ζωής τους. Πολλές φορές στην παγκόσμια αλλαγή αυτή συμβάλλουν και χώρες. Τέσσερις φορές την έκταση της Ελλάδας έχει δεντροφυτέψει η Κίνα, με εντυπωσιακές επιπτώσεις. Αντίστοιχα προγράμματα δάσωσης στην Ρουάντα, είχαν σαν αποτέλεσμα να αυξηθεί τόσο η ροή των ποταμών προς την πρωτεύουσα της χώρας, Κιγκάλι, ώστε να μπορεί να ηλεκτροδοτείται πλέον αποκλειστικά από το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο. Αντίστοιχα παραδείγματα μπορούμε να βρούμε σε κάθε τομέα της καθημερινότητας σε κάθε μέρος της Γης.
Όπως λέει ο περιβαλλοντολόγος και ερευνητής Πολ Χόκεν, αν κοιτάξει κανείς τα δεδομένα θα πρέπει να είναι χαζός για να είναι αισιόδοξος. Αν κοιτάξει όμως τα εκατομμύρια κινήματα πολιτών σε όλο τον κόσμο που παλεύουν για να σταματήσει η καταστροφή του πλανήτη, θα πρέπει να μην έχει καρδιά για να είναι απαισιόδοξος».