Λέγεται Banquet και είναι εστιατόριο στη Θεσσαλονίκη. Υπάλληλος του εστιατορίου, είχε εργατική διαφορά με τα "αφεντικά" εστιάτορες, οι οποίοι τον απέλυσαν, γιατί τον έκριναν ακτάλληλο για τη δουλειά. Ο υπάλληλος όμως, παρέκαμψε την επιθεώρηση εργασίας και τα δικαστήρια και απευθύνθηκε σε φίλους του, οι οποίοι συνέστησαν την "Επιτροπή αλληλεγγύης Σωματείων και Εργαζομένων στον Βαγγέλη Κιτσώνη". Η "επιτροπή" "την έπεφτε" κάθε βράδυ στο εστιατόριο, με ντουντούκες και πανό, ενώ το θέμα έλαβε διαστάσεις σε sites όπως το Indymedia. Μέχρι, που ο καπιταλιστής ιδιοκτήτης είπε το "άει σιχτίρ" και έκλεισε οριστικά το εστιατόριο, αφήνοντας στο δρόμο 30 άλλους εργαζόμενους. Και ησύχασε ο άνθρωπος!
Το Εστιατόριο “Banquet” που λειτουργούσε στη συμβολή των οδών Δημητρίου Γούναρη και Στρατηγού Καλλάρη στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, έπεσε θύμα πρωτοφανούς...
απραγίας και απουσίας κρατικών μηχανισμών ελέγχου και προστασίας, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί σε οριστικό κλείσιμο και 30 περίπου εργαζόμενοι σε αυτό να βρεθούν στο δρόμο.
φωτο: το πανό της επιτροπής
Ένα περιστατικό διαφωνίας μεταξύ εργοδότη και εργαζόμενου, που θα μπορούσε σε ένα ευνομούμενο κράτος να λυθεί με έννομα μέσα στα διοικητικά δικαστήρια, στην Ελλάδα του 2010 οδηγεί με αυθαίρετο τρόπο μία ολόκληρη επιχείρηση που απασχολούσε 30 υπαλλήλους σε οριστικό κλείσιμο.
φωτο: το πανό της επιτροπής
Ένα περιστατικό διαφωνίας μεταξύ εργοδότη και εργαζόμενου, που θα μπορούσε σε ένα ευνομούμενο κράτος να λυθεί με έννομα μέσα στα διοικητικά δικαστήρια, στην Ελλάδα του 2010 οδηγεί με αυθαίρετο τρόπο μία ολόκληρη επιχείρηση που απασχολούσε 30 υπαλλήλους σε οριστικό κλείσιμο.
φωτο: με πανό απάντησαν οι εργαζόμενοι, οι οποίοι καταδίκασαν την επιτροπή και την κατηγορούν ότι τους αφήνει άνεργους.
Η ιδιωτική διαφορά μεταξύ ενός μόνον υπαλλήλου του εστιατορίου και της ιδιοκτησίας, είχε ως αποτέλεσμα τον πρωτοφανή εκβιασμό από την πλευρά της αυτοαποκαλούμενης «Επιτροπής Αλληλεγγύης Σωματείων και Εργαζομένων στον Βαγγέλη Κιτσώνη», τον καθημερινό αποκλεισμό του εστιατορίου για αρκετές συνεχόμενες ημέρες από συγκεντρωμένη ομάδα 20-30 ατόμων με πανό και ντουντούκες. Ο συστηματικός αποκλεισμός του εστιατορίου ξεκίνησε στις 22 Απριλίου 2010 και μέσα σε λίγες μόνο ημέρες είχε ως αποτέλεσμα το οριστικό κλείσιμο της επιχείρησης. Η μείωση της κίνησης στο εστιατόριο ήταν δραματική, με αποτέλεσμα να σημειωθεί μεγάλο οικονομικό κόστος και η επιχείρηση μέσα σε λίγες μόλις ημέρες να αποβεί μη βιώσιμη. Παράλληλα, συνέπειες των πρωτοφανών αυτών κινητοποιήσεων είχαν και παρακείμενες επιχειρήσεις, καταστήματα, εστιατόρια και καφέ, καθώς πρόκειται για κεντρικό δρόμο της Θεσσαλονίκης με πολλές επιχειρήσεις την πρόσβαση αλλά και τη διαμονή στις οποίες παρεμπόδιζε και παρενοχλούσε το συγκεντρωμένο πλήθος.
Κατά τη περίοδο του αποκλεισμού του εστιατορίου η ιδιοκτησία του κατηγορήθηκε και συκοφαντήθηκε, παρά το γεγονός ότι όλοι οι εργαζόμενοι ήταν ασφαλισμένοι στο Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων, όπως ορίζει ο νόμος, το οποίο μετά το οριστικό κλείσιμο του εστιατορίου χάνει οριστικά τουλάχιστον 10.000 έως 12.000 ευρώ το μήνα από τις εισφορές της επιχείρησης.
Σε ένα ευνομούμενο και δημοκρατικό κράτος, προφανώς ο εκάστοτε πολίτης έχει το δικαίωμα να διαμαρτυρηθεί και να κινήσει τις νόμιμες διαδικασίες για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ωστόσο, τα δικαιώματα της επιχείρησης που μέχρι πρόσφατα απασχολούσε 30 υπαλλήλους, δεν διασφαλίσθηκαν, καθώς η παράσταση διαμαρτυρίας των συγκεντρωμένων διαμαρτυρομένων ατόμων, προφανώς και αποδεδειγμένα προκαλούσε πρόβλημα στην εύρυθμη λειτουργία του εστιατορίου “Banquet”, οδηγώντας την επιχείρηση σε οριστικό κλείσιμο και αφήνοντας παρά τη βούληση της ιδιοκτησίας, 30 οικογένειες χωρίς εργασία, σε μία από τις πιο δύσκολες για την ελληνική αγορά εργασίας περιόδους λόγω της οικονομική κρίσης.
Κατόπιν τούτων ερωτώνται οι αρμόδιοι Υπουργοί, από τον βουλευτή Θ.Καράογλου:
- Που είναι οι μηχανισμοί στήριξης της ανάπτυξης και της επιχειρηματικότητας της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ στην πιο δύσκολη για την ελληνική οικονομία περίοδο, καθώς το συγκεκριμένο περιστατικό το οποίο και οδήγησε σε οριστικό κλείσιμο μία υγιή επιχείρηση που απασχολούσε 30 υπαλλήλους, καταδεικνύει την παντελή απουσία ελεγκτικών μηχανισμών προστασίας και στήριξης της επιχειρηματικότητας;
- Τι μέτρα προβλέπεται να λάβουν τα αρμόδια Υπουργεία, ώστε να αποφευχθούν στο μέλλον παρόμοια περιστατικά αναρχίας κατά τα οποία καταπατάται το δικαίωμα άσκησης έννομων μέσων για την επίλυση ιδιωτικών διαφορών και γίνεται κατάχρηση του δικαιώματος διαμαρτυρίας;
- Πως προβλέπεται να διασφαλίσουν τα αρμόδια Υπουργεία τα δικαιώματα των 30 εργαζομένων και των οικογενειών τους, αλλά και ενός επιχειρηματία που επένδυσε σε μία επιχείρηση και στην προκειμένη περίπτωση έχασε το δικαίωμα να προασπιστεί τον εαυτό του και να προστατέψει την περιουσία του ασκώντας τα νόμιμα δικαιώματά του;
Η ιδιωτική διαφορά μεταξύ ενός μόνον υπαλλήλου του εστιατορίου και της ιδιοκτησίας, είχε ως αποτέλεσμα τον πρωτοφανή εκβιασμό από την πλευρά της αυτοαποκαλούμενης «Επιτροπής Αλληλεγγύης Σωματείων και Εργαζομένων στον Βαγγέλη Κιτσώνη», τον καθημερινό αποκλεισμό του εστιατορίου για αρκετές συνεχόμενες ημέρες από συγκεντρωμένη ομάδα 20-30 ατόμων με πανό και ντουντούκες. Ο συστηματικός αποκλεισμός του εστιατορίου ξεκίνησε στις 22 Απριλίου 2010 και μέσα σε λίγες μόνο ημέρες είχε ως αποτέλεσμα το οριστικό κλείσιμο της επιχείρησης. Η μείωση της κίνησης στο εστιατόριο ήταν δραματική, με αποτέλεσμα να σημειωθεί μεγάλο οικονομικό κόστος και η επιχείρηση μέσα σε λίγες μόλις ημέρες να αποβεί μη βιώσιμη. Παράλληλα, συνέπειες των πρωτοφανών αυτών κινητοποιήσεων είχαν και παρακείμενες επιχειρήσεις, καταστήματα, εστιατόρια και καφέ, καθώς πρόκειται για κεντρικό δρόμο της Θεσσαλονίκης με πολλές επιχειρήσεις την πρόσβαση αλλά και τη διαμονή στις οποίες παρεμπόδιζε και παρενοχλούσε το συγκεντρωμένο πλήθος.
Κατά τη περίοδο του αποκλεισμού του εστιατορίου η ιδιοκτησία του κατηγορήθηκε και συκοφαντήθηκε, παρά το γεγονός ότι όλοι οι εργαζόμενοι ήταν ασφαλισμένοι στο Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων, όπως ορίζει ο νόμος, το οποίο μετά το οριστικό κλείσιμο του εστιατορίου χάνει οριστικά τουλάχιστον 10.000 έως 12.000 ευρώ το μήνα από τις εισφορές της επιχείρησης.
Σε ένα ευνομούμενο και δημοκρατικό κράτος, προφανώς ο εκάστοτε πολίτης έχει το δικαίωμα να διαμαρτυρηθεί και να κινήσει τις νόμιμες διαδικασίες για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ωστόσο, τα δικαιώματα της επιχείρησης που μέχρι πρόσφατα απασχολούσε 30 υπαλλήλους, δεν διασφαλίσθηκαν, καθώς η παράσταση διαμαρτυρίας των συγκεντρωμένων διαμαρτυρομένων ατόμων, προφανώς και αποδεδειγμένα προκαλούσε πρόβλημα στην εύρυθμη λειτουργία του εστιατορίου “Banquet”, οδηγώντας την επιχείρηση σε οριστικό κλείσιμο και αφήνοντας παρά τη βούληση της ιδιοκτησίας, 30 οικογένειες χωρίς εργασία, σε μία από τις πιο δύσκολες για την ελληνική αγορά εργασίας περιόδους λόγω της οικονομική κρίσης.
Κατόπιν τούτων ερωτώνται οι αρμόδιοι Υπουργοί, από τον βουλευτή Θ.Καράογλου:
- Που είναι οι μηχανισμοί στήριξης της ανάπτυξης και της επιχειρηματικότητας της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ στην πιο δύσκολη για την ελληνική οικονομία περίοδο, καθώς το συγκεκριμένο περιστατικό το οποίο και οδήγησε σε οριστικό κλείσιμο μία υγιή επιχείρηση που απασχολούσε 30 υπαλλήλους, καταδεικνύει την παντελή απουσία ελεγκτικών μηχανισμών προστασίας και στήριξης της επιχειρηματικότητας;
- Τι μέτρα προβλέπεται να λάβουν τα αρμόδια Υπουργεία, ώστε να αποφευχθούν στο μέλλον παρόμοια περιστατικά αναρχίας κατά τα οποία καταπατάται το δικαίωμα άσκησης έννομων μέσων για την επίλυση ιδιωτικών διαφορών και γίνεται κατάχρηση του δικαιώματος διαμαρτυρίας;
- Πως προβλέπεται να διασφαλίσουν τα αρμόδια Υπουργεία τα δικαιώματα των 30 εργαζομένων και των οικογενειών τους, αλλά και ενός επιχειρηματία που επένδυσε σε μία επιχείρηση και στην προκειμένη περίπτωση έχασε το δικαίωμα να προασπιστεί τον εαυτό του και να προστατέψει την περιουσία του ασκώντας τα νόμιμα δικαιώματά του;
