Είναι ένα ακόμα εκπληκτικό γεγονός που καταγράφεται στην Ευρώπη: Η απίστευτη, απύθμενη, άπειρη στενοκεφαλιά μερικών ανθρώπων. Και ειδικά αυτών που βρίσκονται στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Το οικοδόμημα του ευρώ καταρρέει, η Ευρώπη αποδεικνύεται πολιτικός και οικονομικός “νάνος” και αυτοί συνεχίζουν να επιμένουν τη μονότονη άρνηση τους στη λήψη ριζοσπαστικών, τολμηρών, μέτρων. Εάν είχαν το λίγο αυτό μυαλό, τώρα η Ελλάδα δεν θα έμπαινε στο τόσο σκοτεινό τούνελ του ΔΝΤ. Θα ήταν πάλι ...δύσκολα βέβαια τα πράγματα, αλλά όχι έτσι. Θα υπήρχε και λίγο οξυγόνο. Ο Τρισέ επιμένει να αρνείται το ενδεχόμενο να αγοράζει η ΕΚΤ ομόλογα των Κρατών – μελών. Επιμένει να τις εξωθεί στις αγορές που ελέγχονται από τα αμερικανικά κεφάλαια. Επιμένει να καθιστά την Ευρώπη όμηρο των αμερικανικών συμφερόντων. Ακόμα και σήμερα που μπορούν τα πάντα να ανατραπούν σε ένα δευτερόλεπτο, από μία λέξη, από μία φήμη, από ένα λάθος, ο Τρισέ λέει ότι δεν είναι στην πολιτική της Τράπεζας να αγοράζει κρατικά ομόλογα. Η Ισπανία σήμερα δανείστηκε ακριβότερα από άλλες φορές, τα spreads της Πορτογαλίας πήγαν στις 338 μονάδες (της Ελλάδας είναι στις 852 μονάδες αν αναρωτιέστε, όχι ότι έχει καμία σημασία) και οι Ευρωπαίοι κεντρικοί Τραπεζίτες αποδεικνύονται κατώτεροι των περιστάσεων, κατώτεροι των αναγκών, δολοφόνοι (χωρίς εισαγωγικά η λέξη) των ελπίδων των λαών. Αυτή ήταν τελικά η προσπάθεια που έπρεπε να καταβάλει ο Παπανδρέου. Να συγκροτήσει το μέτωπο εκείνο, μαζί με Ισπανία (που είναι και προεδρεύουσα χώρα), Πορτογαλία, Ιταλία, Ιρλανδία και να ζητήσουν την τροποποίηση των Συνθηκών και Κανονισμών εκείνων που δεν επιτρέπουν την αγορά ομολόγων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και όχι να δέχεται το στήσιμο ενός μηχανισμού στήριξης, που είναι άνετα μηχανισμός αυτοκτονίας.
(newsblog.gr)