-όχι ρε λαμόγια, δεν είμαστε το ίδιο υπεύθυνοι, εμείς που πήγαμε σχολείο στη Φλώρινα, κουβαλώντας το ξύλο για τη σόμπα από το σπίτι μας κι εσείς μένατε σε luxury appartments στο Yale, το Χάρβαντ και το Λονδίνο.
-όχι ρε λαμόγια, δεν είμαστε υπεύθυνοι εμείς, που δουλεύουμε από τα 6 μας στα καπνοχώραφα κι εσάς σε έφερνε το γάλα με το μέλι και τα cornflakes η Φιλιππινέζα στο κρεβάτι,
-όχι ρε λαμόγια, δεν είμαστε υπεύθυνοι για τα χάλια της οικονομίας, εμείς που ...
κουβαλούσαμε τενεκέ στην οικοδομή κι εσείς δουλεύατε στη διεθνή τράπεζα,
-όχι ρε λαμόγια, δεν φταίμε εμείς, που πηγαίναμε διακοπές στις Πρέσπες για να κάνουμε μπάνιο, κι εσείς ξοδεύατε τους παχυλούς μισθούς και τα κλεψιμέικα από τα "ευρωπαϊκά προγράμματα" στις Μπαχάμες,
-όχι ρε λαμόγια, δε φταίμε μείς, που σπουδάσαμε δουλεύοντας ως σερβιτόροι, την ώρα που εσείς που δεν διαβάσατε ούτε λεπτό πήρατε πτυχία με 10 και διοριστήκατε στις Βρυξέλλες, στα γραφεία της Ε.Ο.Κ.
-όχι ρε λαμόγια, δε φταίμε εμείς που υπηρετήσαμε 20 μήνες στην Καβύλη κι εσείς πήγατε 2 ώρες στο "ναύσταθμο" και δεν ξαναπατήσατε,
-όχι ρε λαμόγια, δε φταίμε εμείς, που μετά από 20 χρόνια δουλειάς, πήραμε ένα στεγαστικό, ξηλώθηκε όλο το σόι, δανειστήκαμε από αδέρφια, κουμπάρους και συναδέλφους για να πάρουμε ένα σπιτάκι με 2 δωμάτια για 3 παιδιά και 2 ενήλικες κι εσείς έχετε εξοχικό 800 τετραγωνικά στις Κάννες, για να πηδάτε τη γραμματέα σας, στη χλίδα
-όχι ρε λαμόγια, δεν χορτάσαμε ποτέ εμείς, για να πεινάσουμε πάλι εμείς.
Όχι ρε Γιωργάκη, δε θα μου πουλάς πατριωτισμό εσύ, που έκλαψες μόνο μια φορά στη ζωή σου: όταν οι υπηρέτριες δεν είχαν σωστά σωταρισμένο το φιλετάκι σου.
taxalia
