Η «ΚΑΤΑΡΑ» ΤΟΥ ΧΑΓΙΕΚ, Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ «ΤΡΑΓΩΔΙΑ» & ΕΝΤΕΚΑ «ΚΟΥΤΕΣ» ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
Γράφει ο Κώστας Λάμπος
Ο προφήτης του νεοφιλελευθερισμού August Friedrich von Hayek (1899-1992) που ανακήρυξε «την Αγορά» σε νέα θεότητα, σε μια ασύλληπτη ανώτερη δύναμη, έθετε ως προϋπόθεση λειτουργίας του συστήματός του τους παρακάτω όρους:
Αγνόηση ή κατάργηση της κοινωνίας ως θεσμού και ως ιστορικού υποκειμένου
Οι άνθρωποι να πιστεύουν τυφλά στους νόμους της αγοράς και
Να μην θέτουν «κουτές» ερωτήσεις.
Επειδή οι περισσότεροι από εμάς τους κοινούς θνητούς έχουμε την αίσθηση πως η συγκρότηση των κοινωνιών ανταποκρίνονταν –και συνεχίζει να ανταποκρίνεται– σε βασικές κοινές ανάγκες ατόμων και συλλογικοτήτων και γι’ αυτό χιλιάδες χρόνια συνεχίζουν να υπάρχουν και να εξελίσσονται, συμβάλλοντας στην προστασία και στη σταδιακή αναβάθμιση του πολίτη, της πολιτικής, της πόλις, της πολιτείας και του πολιτισμού,
Γι’ αυτό είμαστε αντίθετοι στην κατάργηση της ανθρώπινης κοινωνίας ως προστατευτικής ασπίδας. Πολύ περισσότερο, είμαστε αντίθετοι με την αποσύνθεσή της σε ιδιοτελή άτομα ή σε «τομαράκηδες» με φιλοσοφία «ο θάνατός σου, η ζωή μου», που τάχα είναι «ελεύθεροι» σε συνθήκες κοινωνικού κανιβαλισμού να πλουτίζουν, με τη βία των όπλων και των άδικων νόμων, ως δουλέμποροι, μακελάρηδες, απατεώνες, σφετεριστές, εκμεταλλευτές, αεριτζήδες και αγύρτες.
Επειδή επίσης, οι περισσότεροι από εμάς δεν πιστεύουμε καθόλου στο μύθο των «αγορών» που τάχα αυτορυθμίζονται για το καλό μας, γιατί γνωρίζουμε πως η αγορά με την έννοια της λεγόμενης «ελεύθερης οικονομίας» είναι άμεσα και αποκλειστικά υπεύθυνη για την καταστροφή της Φύσης, για την διεύρυνση της φτώχειας στον πλανήτη και για την υποβάθμιση του ανθρώπινου πολιτισμού σε καπιταλιστική βαρβαρότητα,
Γι’ αυτό είμαστε αντίθετοι στις «αγορές» και στην λεγόμενη «ελεύθερη οικονομία», που λειτουργεί για να πλουτίζουν οι λίγοι και να λιμοκτονούν οι πολλοί. Θα θέλαμε να ζήσουμε σε μια κοινωνία που δεν είναι υποχείριο των οργανωμένων οικονομιών συμφερόντων, αλλά κυρίαρχη πάνω στην οικονομική δραστηριότητα με αποκλειστικό σκοπό την πανανθρώπινη ευημερία και ειρήνη.
Γι’ αυτό θα υποβάλλουμε «έντεκα κουτές ερωτήσεις» :
1. Ποιες δυνάμεις και για ποιο λόγο επιβάλλουν με τη βία στην ανθρωπότητα το σύστημα της αγοράς, παρά το γεγονός πως αυτό το σύστημα στρέφεται κατά της Φύσης, της Κοινωνίας, της εργαζόμενης Ανθρωπότητας και του πολιτισμού της;
2. Ποιοι οικονομικοί κύκλοι οργάνωσαν το πλιάτσικο σε βάρος της ελληνικής οικονομίας και της δημόσιας περιουσίας της Ελλάδας;
3. Ποιοι καρπώθηκαν αυτό τον πλούτο και γιατί δεν παραπέμπονται στη δικαιοσύνη για να τιμωρηθούν και να επιστρέψουν τα κλεμμένα;
4. Ποιος ο ρόλος των κυβερνήσεων, των μελών της «εθνικής αντιπροσωπείας», των πολιτικών κομμάτων, της λεγόμενης «αστικής Δημοκρατίας» και του «μαύρου πολιτικού χρήματος» και γιατί θεωρούνται ανεύθυνοι όσοι πρωθυπουργοί, υπουργοί, βουλευτές και κυβερνητικοί αξιωματούχοι εγκλημάτησαν πλουτίζοντας σε βάρος της χώρας;
5. Ποιοι ωφελούνται από την κατεδάφιση του όποιου ελάχιστου κοινωνικού κράτους, του λειψού έστω κράτους δικαίου, των μισθών και ημερομισθίων, του βιοτικού επιπέδου των εργαζόμενων και των δικαιωμάτων της Εργασίας;
6. Ποιοι κοροϊδεύουν ποιους με ψευτοθεωρίες πως το «Σχέδιο Στήριξης της Ελληνικής Οικονομίας» με όρους Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, -δηλαδή με όρους αμερικανικής ηγεμονίας- ήταν μονόδρομος για τη χώρα;
7. Ποιοι και γιατί σκάρωσαν και προβάλλουν τη θεωρία του «άπληστου», του τεμπέλη Έλληνα εργαζόμενου, που αν και ζει στα όρια της φτώχειας θα πρέπει να τιμωρηθεί και να ζήσει τα επόμενα 5, 10, 20 -και ποιος ξέρει πόσα ακόμα- χρόνια, σε συνθήκες δουλείας και απόλυτης φτώχειας;
8. Ποιοι και γιατί λειτουργούν ως «αχυράνθρωποι» που καταπίνουν τη γλώσσα τους μη καταγγέλλοντας τον καταστροφικό και απάνθρωπο καπιταλισμό ως κύρια και αποκλειστική αιτία της παγκόσμιας κακοδαιμονίας και κατά συνέπεια και της ελληνικής τραγωδίας;
9. Ποιοι και γιατί ξεγελάνε τους εργαζόμενους Έλληνες, τους ευρωπαϊκούς και άλλους Λαούς, με παραμύθια πως δήθεν ζητούμενο σήμερα είναι η αύξηση της παραγωγικότητας ενός μηχανισμού, που καταστρέφει τη Φύση, σκοτώνει τη ζωή, σπέρνει πολέμους, αλλοτριώνει τον εργαζόμενο άνθρωπο και βαρβαροποιεί τον πολιτισμό και όχι ένας καινούργιος τρόπος παραγωγής, ζωής και κοινωνικής συμβίωσης που θα σέβεται τη Φύση, τον άνθρωπο-δημιουργό, τον Πολιτισμό του και θα εγγυάται ένα Οικουμενικό Ουμανιστικό Πολιτισμό;
10. Ποιοι και γιατί κρύβουν το γεγονός πως σήμερα η εργαζόμενη ανθρωπότητα με τον τεράστιο επιστημονικό, πνευματικό και τεχνολογικό πλούτο που διαθέτει -ως προίκα από όλες τις γενιές που προηγήθηκαν- μπορεί να οργανώσει τη ζωή και τον πολιτισμό της κατά τρόπο που θα εργάζεται λιγότερο, θα έχει περισσότερες και ουσιαστικότερες ελευθερίες, θα ευημερεί και θα δημιουργεί έναν ανθρώπινο πολιτισμό ειρήνης και ευτυχίας, χωρίς αφεντικά, προστάτες και ηγεμόνες-πλανητάρχες;
11. Τέλος, όλοι εμείς, οι δυνάμεις της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού, μέχρι πότε θα σκύβουμε το κεφάλι και θα περιμένουμε τη σωτηρία μας από «ψευδοπροφήτες», από σκοταδιστικά και εξουσιαστικά ιερατεία, από τους δημίους μας και τους «αντιπροσώπους» μας, αντί να σηκώσουμε το κεφάλι μας να δούμε τι μας αξίζει και να απλώσουμε το χέρι μας να παραμερίσουμε ότι και όσους μας εμποδίζουν να δημιουργήσουμε ένα καινούργιο κόσμο αντάξιο των οραμάτων μας, αντάξιο αυτού του ανεπανάληπτου φαινόμενου της ζωής;
Ας σκεφτούμε, ας συζητήσουμε αυτά τα «κουτά» -κατά τους απολογητές του Κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστών εκφραστών του- ερωτήματα και ας ανοίξουμε ένα διάλογο στο σπίτι, στο γραφείο, στο εργοστάσιο, στο καφενείο, στο πανεπιστήμιο, από τον οποίο εμείς θα βγούμε κερδισμένοι, ενώ χαμένοι θα βγουν μόνο όσοι μας κρύβουν την αλήθεια, μας ταΐζουν με σκουπίδια και παραμύθια και εμποδίζουν με κάθε τρόπο το μεταξύ μας διάλογο.
Σκέψου, διάβασε, συζήτησε, άνοιξε τα μάτια σου, βρες τον εαυτό σου, απελευθερώσου. Τότε θα είναι τόσο απλό να ματαιώσεις τα σχέδια του καταστροφικού και απάνθρωπου Κεφαλαίου και ταυτόχρονα να απελευθερώσεις την ίδια την Εργασία, για να γίνει ο δημιουργός ενός Οικουμενικού Ουμανιστικού Πολιτισμού.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΓΙΑ ΕΝΑ ΝΕΟ ΟΥΜΑΝΙΣΜΟ
Γράφει ο Κώστας Λάμπος
Ο προφήτης του νεοφιλελευθερισμού August Friedrich von Hayek (1899-1992) που ανακήρυξε «την Αγορά» σε νέα θεότητα, σε μια ασύλληπτη ανώτερη δύναμη, έθετε ως προϋπόθεση λειτουργίας του συστήματός του τους παρακάτω όρους:
Αγνόηση ή κατάργηση της κοινωνίας ως θεσμού και ως ιστορικού υποκειμένου
Οι άνθρωποι να πιστεύουν τυφλά στους νόμους της αγοράς και
Να μην θέτουν «κουτές» ερωτήσεις.
Επειδή οι περισσότεροι από εμάς τους κοινούς θνητούς έχουμε την αίσθηση πως η συγκρότηση των κοινωνιών ανταποκρίνονταν –και συνεχίζει να ανταποκρίνεται– σε βασικές κοινές ανάγκες ατόμων και συλλογικοτήτων και γι’ αυτό χιλιάδες χρόνια συνεχίζουν να υπάρχουν και να εξελίσσονται, συμβάλλοντας στην προστασία και στη σταδιακή αναβάθμιση του πολίτη, της πολιτικής, της πόλις, της πολιτείας και του πολιτισμού,
Γι’ αυτό είμαστε αντίθετοι στην κατάργηση της ανθρώπινης κοινωνίας ως προστατευτικής ασπίδας. Πολύ περισσότερο, είμαστε αντίθετοι με την αποσύνθεσή της σε ιδιοτελή άτομα ή σε «τομαράκηδες» με φιλοσοφία «ο θάνατός σου, η ζωή μου», που τάχα είναι «ελεύθεροι» σε συνθήκες κοινωνικού κανιβαλισμού να πλουτίζουν, με τη βία των όπλων και των άδικων νόμων, ως δουλέμποροι, μακελάρηδες, απατεώνες, σφετεριστές, εκμεταλλευτές, αεριτζήδες και αγύρτες.
Επειδή επίσης, οι περισσότεροι από εμάς δεν πιστεύουμε καθόλου στο μύθο των «αγορών» που τάχα αυτορυθμίζονται για το καλό μας, γιατί γνωρίζουμε πως η αγορά με την έννοια της λεγόμενης «ελεύθερης οικονομίας» είναι άμεσα και αποκλειστικά υπεύθυνη για την καταστροφή της Φύσης, για την διεύρυνση της φτώχειας στον πλανήτη και για την υποβάθμιση του ανθρώπινου πολιτισμού σε καπιταλιστική βαρβαρότητα,
Γι’ αυτό είμαστε αντίθετοι στις «αγορές» και στην λεγόμενη «ελεύθερη οικονομία», που λειτουργεί για να πλουτίζουν οι λίγοι και να λιμοκτονούν οι πολλοί. Θα θέλαμε να ζήσουμε σε μια κοινωνία που δεν είναι υποχείριο των οργανωμένων οικονομιών συμφερόντων, αλλά κυρίαρχη πάνω στην οικονομική δραστηριότητα με αποκλειστικό σκοπό την πανανθρώπινη ευημερία και ειρήνη.
Γι’ αυτό θα υποβάλλουμε «έντεκα κουτές ερωτήσεις» :
1. Ποιες δυνάμεις και για ποιο λόγο επιβάλλουν με τη βία στην ανθρωπότητα το σύστημα της αγοράς, παρά το γεγονός πως αυτό το σύστημα στρέφεται κατά της Φύσης, της Κοινωνίας, της εργαζόμενης Ανθρωπότητας και του πολιτισμού της;
2. Ποιοι οικονομικοί κύκλοι οργάνωσαν το πλιάτσικο σε βάρος της ελληνικής οικονομίας και της δημόσιας περιουσίας της Ελλάδας;
3. Ποιοι καρπώθηκαν αυτό τον πλούτο και γιατί δεν παραπέμπονται στη δικαιοσύνη για να τιμωρηθούν και να επιστρέψουν τα κλεμμένα;
4. Ποιος ο ρόλος των κυβερνήσεων, των μελών της «εθνικής αντιπροσωπείας», των πολιτικών κομμάτων, της λεγόμενης «αστικής Δημοκρατίας» και του «μαύρου πολιτικού χρήματος» και γιατί θεωρούνται ανεύθυνοι όσοι πρωθυπουργοί, υπουργοί, βουλευτές και κυβερνητικοί αξιωματούχοι εγκλημάτησαν πλουτίζοντας σε βάρος της χώρας;
5. Ποιοι ωφελούνται από την κατεδάφιση του όποιου ελάχιστου κοινωνικού κράτους, του λειψού έστω κράτους δικαίου, των μισθών και ημερομισθίων, του βιοτικού επιπέδου των εργαζόμενων και των δικαιωμάτων της Εργασίας;
6. Ποιοι κοροϊδεύουν ποιους με ψευτοθεωρίες πως το «Σχέδιο Στήριξης της Ελληνικής Οικονομίας» με όρους Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, -δηλαδή με όρους αμερικανικής ηγεμονίας- ήταν μονόδρομος για τη χώρα;
7. Ποιοι και γιατί σκάρωσαν και προβάλλουν τη θεωρία του «άπληστου», του τεμπέλη Έλληνα εργαζόμενου, που αν και ζει στα όρια της φτώχειας θα πρέπει να τιμωρηθεί και να ζήσει τα επόμενα 5, 10, 20 -και ποιος ξέρει πόσα ακόμα- χρόνια, σε συνθήκες δουλείας και απόλυτης φτώχειας;
8. Ποιοι και γιατί λειτουργούν ως «αχυράνθρωποι» που καταπίνουν τη γλώσσα τους μη καταγγέλλοντας τον καταστροφικό και απάνθρωπο καπιταλισμό ως κύρια και αποκλειστική αιτία της παγκόσμιας κακοδαιμονίας και κατά συνέπεια και της ελληνικής τραγωδίας;
9. Ποιοι και γιατί ξεγελάνε τους εργαζόμενους Έλληνες, τους ευρωπαϊκούς και άλλους Λαούς, με παραμύθια πως δήθεν ζητούμενο σήμερα είναι η αύξηση της παραγωγικότητας ενός μηχανισμού, που καταστρέφει τη Φύση, σκοτώνει τη ζωή, σπέρνει πολέμους, αλλοτριώνει τον εργαζόμενο άνθρωπο και βαρβαροποιεί τον πολιτισμό και όχι ένας καινούργιος τρόπος παραγωγής, ζωής και κοινωνικής συμβίωσης που θα σέβεται τη Φύση, τον άνθρωπο-δημιουργό, τον Πολιτισμό του και θα εγγυάται ένα Οικουμενικό Ουμανιστικό Πολιτισμό;
10. Ποιοι και γιατί κρύβουν το γεγονός πως σήμερα η εργαζόμενη ανθρωπότητα με τον τεράστιο επιστημονικό, πνευματικό και τεχνολογικό πλούτο που διαθέτει -ως προίκα από όλες τις γενιές που προηγήθηκαν- μπορεί να οργανώσει τη ζωή και τον πολιτισμό της κατά τρόπο που θα εργάζεται λιγότερο, θα έχει περισσότερες και ουσιαστικότερες ελευθερίες, θα ευημερεί και θα δημιουργεί έναν ανθρώπινο πολιτισμό ειρήνης και ευτυχίας, χωρίς αφεντικά, προστάτες και ηγεμόνες-πλανητάρχες;
11. Τέλος, όλοι εμείς, οι δυνάμεις της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού, μέχρι πότε θα σκύβουμε το κεφάλι και θα περιμένουμε τη σωτηρία μας από «ψευδοπροφήτες», από σκοταδιστικά και εξουσιαστικά ιερατεία, από τους δημίους μας και τους «αντιπροσώπους» μας, αντί να σηκώσουμε το κεφάλι μας να δούμε τι μας αξίζει και να απλώσουμε το χέρι μας να παραμερίσουμε ότι και όσους μας εμποδίζουν να δημιουργήσουμε ένα καινούργιο κόσμο αντάξιο των οραμάτων μας, αντάξιο αυτού του ανεπανάληπτου φαινόμενου της ζωής;
Ας σκεφτούμε, ας συζητήσουμε αυτά τα «κουτά» -κατά τους απολογητές του Κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστών εκφραστών του- ερωτήματα και ας ανοίξουμε ένα διάλογο στο σπίτι, στο γραφείο, στο εργοστάσιο, στο καφενείο, στο πανεπιστήμιο, από τον οποίο εμείς θα βγούμε κερδισμένοι, ενώ χαμένοι θα βγουν μόνο όσοι μας κρύβουν την αλήθεια, μας ταΐζουν με σκουπίδια και παραμύθια και εμποδίζουν με κάθε τρόπο το μεταξύ μας διάλογο.
Σκέψου, διάβασε, συζήτησε, άνοιξε τα μάτια σου, βρες τον εαυτό σου, απελευθερώσου. Τότε θα είναι τόσο απλό να ματαιώσεις τα σχέδια του καταστροφικού και απάνθρωπου Κεφαλαίου και ταυτόχρονα να απελευθερώσεις την ίδια την Εργασία, για να γίνει ο δημιουργός ενός Οικουμενικού Ουμανιστικού Πολιτισμού.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΓΙΑ ΕΝΑ ΝΕΟ ΟΥΜΑΝΙΣΜΟ
