Το σχετικό απόσπασμα «έπαιξε» κουτσουρεμένο στη χώρα μας, αλλά ιδού τι είπε: «Κάνουμε μείωση χρεών στους δήμους σε μια πολύ σημαντική στιγμή, όχι μόνο για τη χώρα μας, την οποία απασχολεί ξανά, πιστεύω, αυτήν τη φορά, το τελευταίο στάδιο της ανταλλαγής του χρέους που υπερδιογκώθηκε το 2001, αλλά... επίσης το κάνουμε σε μια πολύ σημαντική στιγμή για τον κόσμο, όπου βλέπουμε ότι σκοπεύουν να εφαρμόσουν τις ίδιες συνταγές που εφαρμόσαμε εμείς και οι οποίες προκάλεσαν την έκρηξη του 2001.
Ψηφίσαμε, σαν μέλη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, προφανώς ευνοϊκά για την απόδοση του δανείου στην Ελλάδα, αλλά επίσης με ψήφο κριτικής. Γιατί θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε τις φοβερές συνέπειες που θα έχει καθώς και την ουσιαστική αναντιστοιχία, αφενός, του να επιδιώκουν τη μείωση του ΑΕΠ μιας χώρας και, αφετέρου, αυτή η χώρα να καταλήγει να πληρώνει μεγαλύτερο χρέος από αυτό που είχε κατά τη στιγμή της κρίσης.
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς οικονομολόγος για να πει ότι, αν μειωθούν τα εισοδήματά μου και αν μειωθούν και οι ρυθμοί της παραγωγής, είναι φανερό ότι δεν θα μπορέσω να πληρώσω ποτέ τα χρήματα που μου δάνεισαν επειδή δεν μπορούσα να πληρώσω και τα οποία είναι πολύ περισσότερα από αυτά που χρωστούσα πριν.
Είναι επίσης φανερό ότι πρόκειται να επαναληφθούν συνταγές όπου στην πραγματικότητα αυτό που προτίθενται είναι να διασώσουν το πιστωτικό σύστημα. Πιστεύουμε ότι αυτές οι πολιτικές είναι καταδικασμένες σε αποτυχία. Και γι’ αυτό δεν τις εφαρμόζουμε στη χώρα μας».
Η Αργεντινή δεν μπόρεσε να λύσει τα οικονομικά και κοινωνικά της προβλήματα, αλλά η εκδίωξη της κηδεμονίας του ΔΝΤ και η μονομερής διαγραφή πάνω από το 70% του δημόσιου χρέους της την έσωσε από την ολοκληρωτική καταστροφή. Αυτήν την πολιτική επιλογή του 2003 υπερασπίζεται η Φερνάντεζ...
Ψηφίσαμε, σαν μέλη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, προφανώς ευνοϊκά για την απόδοση του δανείου στην Ελλάδα, αλλά επίσης με ψήφο κριτικής. Γιατί θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε τις φοβερές συνέπειες που θα έχει καθώς και την ουσιαστική αναντιστοιχία, αφενός, του να επιδιώκουν τη μείωση του ΑΕΠ μιας χώρας και, αφετέρου, αυτή η χώρα να καταλήγει να πληρώνει μεγαλύτερο χρέος από αυτό που είχε κατά τη στιγμή της κρίσης.
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς οικονομολόγος για να πει ότι, αν μειωθούν τα εισοδήματά μου και αν μειωθούν και οι ρυθμοί της παραγωγής, είναι φανερό ότι δεν θα μπορέσω να πληρώσω ποτέ τα χρήματα που μου δάνεισαν επειδή δεν μπορούσα να πληρώσω και τα οποία είναι πολύ περισσότερα από αυτά που χρωστούσα πριν.
Είναι επίσης φανερό ότι πρόκειται να επαναληφθούν συνταγές όπου στην πραγματικότητα αυτό που προτίθενται είναι να διασώσουν το πιστωτικό σύστημα. Πιστεύουμε ότι αυτές οι πολιτικές είναι καταδικασμένες σε αποτυχία. Και γι’ αυτό δεν τις εφαρμόζουμε στη χώρα μας».
Η Αργεντινή δεν μπόρεσε να λύσει τα οικονομικά και κοινωνικά της προβλήματα, αλλά η εκδίωξη της κηδεμονίας του ΔΝΤ και η μονομερής διαγραφή πάνω από το 70% του δημόσιου χρέους της την έσωσε από την ολοκληρωτική καταστροφή. Αυτήν την πολιτική επιλογή του 2003 υπερασπίζεται η Φερνάντεζ...