Ένα σχόλιο σε προηγούμενο ποστ αναγνώστη...

Σωτήριος Καλαμίτσης
Επιτρέψτε μου ένα σχόλιο στην παρέμβαση του κ. Μαγγούτα (διαβάστε την εδώ).

Ο όρος «αντικειμενική αξία» δεν εισήχθη στην ελληνική νομοθεσία υπό την έννοια της αξίας που ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Εισήχθη για να παταχθεί η συναλλαγή μεταξύ εφόρου και πολίτη. Είναι γνωστόν ότι στην ελληνική επικράτεια πήγαινε ο πολίτης στον έφορο για να προσδιορίσει ο τελευταίος την αξία τού υπό μεταβίβαση ακινήτου. Ο έφορος άνοιγε το συρτάρι, όπου είχε καταχωνιασμένα διάφορα συμβόλαια με υψηλή τιμή [π.χ. διότι ο αγοραστής είχε εισαγάγει συνάλλαγμα, άρα απαλλασσόταν από τον φόρο και, κατ΄ επέκταση, δεν τον απασχολούσε η αναγραφή στο συμβόλαιο του αληθούς τιμήματος], και με βάση αυτά ως συγκριτικά στοιχεία χαράτσωνε τον πολίτη. Είχε, βεβαίως, ο έφορος στη διάθεσή του και άλλα συμβόλαια με πολύ χαμηλότερο τίμημα, αλλά τα συμβόλαια αυτά δεν τα εμφάνιζε, ενώ ο πολίτης τα αγνοούσε. Προκειμένου, λοιπόν, να πληρώσει λιγότερο φόρο μεταβίβασηςαναγκαζόταν ο πολίτης να συναλλάσσεται με τον έφορο και να του δίνει ένα δωράκι, το ύψος του οποίου καθόριζε ο έφορος φυσικά, με αντάλλαγμα να καθορίσει ο έφορος χαμηλότερη αξία του υπό μεταβίβαση ακινήτου.

Για να πατάξει αυτή τη συναλλαγή ψήφισε ο νομοθέτης το άρθρο 41 ν. 1249/1982, με το οποίο καθορίσθηκε ότι ο πολίτης θα πληρώνει φόρο μεταβίβασης επί τη βάσει μίας αξίας εξευρισκόμενης με αντικειμενικά κριτήρια. Δηλαδή κριτήρια απαλλαγμένα από την υποκειμενικότητα του εφόρου. Με τη διάταξη αυτή αφ’ ενός μπορούσε ο πολίτης να αναγράφει άφοβα στο συμβόλαιο το αληθές τίμημα, αφού το κράτος ούτως ή άλλως θα εισέπραττε φόρο επί της αντικειμενικής αξίας, αφ’ ετέρου είχε το ΥπΟικονομικών στοιχεία της πραγματικής αξίας των ακινήτων, ώστε να μπορεί να προβαίνει σε αυξομειώσεις της αντικειμενικής αξίας επί τη βάσει των πραγματικών στοιχείων της αγοράς.

Ήλθε όμως ο αλήστου μνήμης υπουργός Παλαιοκρασσάς με τον ν. 1882/1990 και όρισε ότι αν το αναγραφόμενο στο συμβόλαιο τίμημα υπερβαίνει την αντικειμενική αξία, τότε ο φόρος μεταβίβασης υπολογίζεται επί του υπερτέρου αναγραφόμενου τιμήματος. Έκτοτε όλοι οι συναλλασσόμενοι, με ελάχιστες εξαιρέσεις, αναγράφουν ως πραγματικό τίμημα την αντικειμενική αξία και δίνουν το υπόλοιπο τίμημα κάτω από το τραπέζι. Έχει δίκηο, λοιπόν, ο κ. Μαγγούτας όσον αφορά στην πρακτική αυτή. Θα πρέπει να προστεθεί, όμως, και κάτι άλλο. Στη γελοιότητα της αντικειμενικής αξίας, όπως έχει εκφυλισθεί, μήπως έχουν παίξει αποφασιστικό ρόλο οι τράπεζες; Ασφαλώς ναι. Για αναζητήσετε χιλιάδες περιπτώσεις, όπου οι τράπεζες, στο παράδειγμα του κ. Μαγγούτα, δανειοδοτούν τον αγοραστή και για το μαύρο μέρος του τιμήματος, δηλαδή και για τα € 4.000.000, δήθεν για επισκευές ή αξιοποίηση του ακινήτου. Επίσης, όταν το μαύρο χρήμα κατατίθεται από τον πωλητή στην τράπεζά του, για ελέγξετε πόσες τράπεζες δέχονται την κατάθεσή του και δεν εφαρμόζουν τον νόμο περί ξεπλύματος χρήματος απλώς πειθόμενες ότι το μαύρο χρήμα αποτελεί προϊόν πώλησης ακινήτου, ήτοι γνήσιας συναλλαγής, άρα δεν τίθεται θέμα ξεπλύματος μαύρου ρήματος.

Και τελειώνοντας πρέπει να σημειώσω το σημαντικότερο: εμπνευστής του συστήματος φορολόγησης με βάση την αντικειμενική αξία υπήρξε ο Δημήτρης Τσοβόλας. Ο άνθρωπος που απέδειξε ότι δεν έχει υποστείλει τη σημαία του ηθικού, το οποίο δεν εξομοιώνει με το νόμιμο. Ο άνθρωπος που ήρε όλες τις αμαρτίες του ΠΑΣΟΚ με την καταδίκη του από το Ειδικό Δικαστήριο. Ο άνθρωπος που για να μη συλληφθεί κατά την εκτέλεση της καταδικαστικής απόφασης κατέφυγε στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ, απ’ όπου προσπαθούσαν να τον εκβάλουν οι σύντροφοί του, μέχρι που εξαγόρασε την ποινή του το ΠΑΣΟΚ και τον απελευθέρωσε. Ο Τσοβόλας, λοιπόν, πάταξε τη συναλλαγή εφόρου-πολίτη στον τομέα της φορολογίας μεταβίβασης ακινήτων. Τι έπραξαν όλοι οι κατά καιρούς διάδοχοί του για την πάταξη της συναλλαγής εφόρου-πολίτη σε όλα τα άλλα είδη φορολόγησης;

Σωτήριος Καλαμίτσης

Δικηγόρος

"ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΚΑΛΑΜΙΤΣΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ"

skalamitsis@kalamitsis.gr

Tηλ. 210 7294811

697 8006870

Fax: 210 6422070