Άμοιρε Γείτονα...

Ρόδα είναι η ζωή και γυρίζει. Όταν είσαι στα καλά και συμφέορντα πάντα περνάει γρήγορα. Όταν μοχθείς και δεινοπαθείς οι στιγμές περνούν σαν..

αιώνες. Όταν κάθε μέρα βιώνεις τον ίδιο εφιάλτη της σταύρωσης, να αναρωτιέσαι τι αμαρτίες σηκώνουν τέτοια τιμωρία. Βάναυσες καταστάσεις που στο φευγιό τους αναρωτιέσαι αν είσαι ακόμα ζωντανός. Αν επιβίωσες απο τους τρομερούς αγώνες που έδωσες, αν τα φρικτά βασανιστήρια που πέρασες τελείωσαν και ήρθε η σειρά σου να χαμογελάσεις. Όταν ακόμα και στις χαρές σου χαμογελάς, κρυφοκοιτάς μήπως ο τροχός γύρισε πάλι και ήρθε η σειρά σου πάλι για το κακό.
Άμοιρε γείτονα εσύ γελούσες με μένα, με λοιδωρούσες, με περιφρονούσες. Έδειξες το χειρότερο σου εαυτό, προτίμησες να κυληθείς στις λάσπες και στις ακαθαρσίες παρά να δείξεις ανωτερότητα και σεβασμό στο γείτονα σου. Έκανες ανίερες συμμαχίες με τους δαίμονες και έκανες σχέδια για εκμετάλλευση της δικής μας καταστάσεως. Ο ΘΕΟΣ γελά όταν οι άνθρωποι και οι ημίθεοι κάνουν σχέδια. Πέρασε γοργά ο χρόνος σου και τώρα νιώθεις τον τροχό απο πάνω σου. Νιώθεις την τρομερή πίεση της πίκρας και βιώνεις τα δικά μου περασμένα κακά. Πλέον οι σύμμαχοι δαίμονες, παραμονεύουν να αλωνίσουν τα χωράφια σου και να στηλιτεύσουν το δύσμοιρο ποιόν σου.
Άμοιρε γείτονα ξέχασες τα όσα μύρια έκανες και εκστόμισες τον καιρό που εμείς χάναμε τη γη κάτω απο τα πόδια μας. Χασκογελούσες και καμάρωνες με το μεγαλείο σου. Με το δικό σου μυαλό έπλεκες σενάρια και πίστευες ότι εσύ έσπρωξες τον ΑΡΗ στην κατρακύλα, δε το κούνησες όμως το ρημάδι το ξερό σου για να λογικευτείς. Έπραξες βλασημία γείτονα και τώρα πληρώνεσαι με το δικό σου νόμισμα. Ήρθαν τα πάνω κάτω. Τα κοπρόσκυλα όπως έλεγες, είναι τώρ παρήφανα με τα κατορθώματα τους. Απέδειξαν, όχι απαραίτητα σε σένα, πόσο πιστοί και υπάκουοι φύλακες του ΘΕΟΥ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ είναι. Πόσο άξιοι να φοράνε το έμβλημα του ΑΡΗ στα μπλουζάκια και τα καπέλα τους. Πόσο αρσενικοί και τίμιοι πολεμιστές, με μεγάλες μάχες στις πλάτες τους. Τα τραύματα του παρελθόντος είναι οδηγός για τις κακοτοπιές και τους κρυφούς σκοπέλους της ζωής μας.
Ξέπεσες γείτονα. Ξέπεσες πολύ άσχημα.. Πούλησες την πατρίδα σου για το πρόσκαιρο συμφέρον σου. Ο λάκκος με τα λιοντάρια μοιάζει τόσο μακρινός αλλά είσαι τόσο κοντά. Μπροστά στην επίτευξη των στόχων σου, θυσίασες την παραμικρή δικαιολογία απο κάποιον ουδέτερο να σε στηρίξει. Ηθικά πέρασες απο την άλλη πλευρά. των δαιμόνων, όπως τότε που έστελνες αθλητή σου να ισχυριστεί πως το κολάρο είναι πλέον απαραίτητο μετά τα τραύματα που σου προκαλέσαμε!!!!! Δε δίστασες να χαντακώσεις ένα ολόκληρο έθνος και πόσο δίκιο έχει η ιστορία. Ως Όμιλος φιλομούσων είχες ξεκινήσει να λειτουργείς, με άδεια απο τη φιλική προς εσένα Οθωμανική Αυτοκρατορία. Φίλος με τους εχθρούς της Ελλάδας τότε, φίλος και τώρα. Αρκεί να γίνει το δικό σου το γινάτι. Συμφεροντολόγος και εγωϊστής.
Αν και ο τεράστιος ΑΡΗΣ σου έδωσε παράδειγμα αντρίκιας και αξιοπρεπούς συμπεριφοράς, εσύ προτίμησες το πισωγύρισμα των ανίερων συμμάχων σου. Όταν εσύ βίωσες την πιο μαύρη σελίδα στο μπάσκετ, που αγωνιστικά πλήρωσες, οι οπαδοί του ΑΡΗ φέρθηκαν ΑΡΣΕΝΙΚΑ και ΝΤΟΜΠΡΑ. Δεν ακούστηκε τίποτα απο μέρους μας και η άψογη συμπεριφορά μας απέδειξε πόσο μεγαλείο ψυχής έχουμε ως οπαδοί. Οι ΑΡΕΙΑΝΟΙ, είναι οι μόνοι που αξίζουν να ονομάζονται ΟΠΑΔΟΙ, καθώς είμαστε οι μόνοι που φερόμαστε έτσι. Μακριά απο κουτοπονηριές και ψευτομαγκιές.
Μετά τις δωροδοκίες, μετά τα κολάρα και τους θεατρινισμούς. Σειρά έχει για άλλη μια φορά, το ξεπούλημα της πατρίδος. Αλλάξτε χρώματα και με το καλό να πάτε να αγωνιστείτε εκεί που επιθυμείται. Εκεί που σας αρμόζει. Στις χειρότερες αλάνες, στις πιο βρωμερές σπηλιές.

http://arismania.com/portal/wordpress/kkoulgr/