Οι "πληγές" της Θεσσαλονίκης

Θεσσαλονίκη : Αφού την Αγαπάμε ! Γιατί την πληγώνουμε;
του Μάκη Μαυρομάτη

Μέλους Δ.Σ. του Ε.Ε.Θ. (Επαγγελματικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης)
Προέδρου Επιτροπής Πολιτισμού του Ε.Ε.Θ.

«Πληγές» που πρέπει να τις αντιληφθούμε και να τις επουλώσουμε. Σταδιακά μία-μία, αναλαμβάνοντας όλοι την ευθύνη μας, στο μέτρο που μας αναλογεί. Να παλέψουμε, να προσπαθήσουμε ή έστω να παρέμβουμε θετικά με προτάσεις, για να μπορέσουμε να δούμε στο μέλλον την αγαπημένη μας ομορφότερη, πιο ζωντανή αλλά...

πάνω από όλα πιο ελκυστική.

Αυτές τις ανοιχτές πληγές τις συναντάμε καθημερινά. χωρίς καμιά σειρά προτεραιότητες παραθέτω τις σημαντικότερες.

-Έργα μετρό. Δημιουργούν κυκλοφοριακή ασφυξία, προβληματική και επικίνδυνη την διέλευση των πεζών και αποκλείουν εμπορικά τα καταστήματα των περιοχών των έργων. Προβλήματα που γίνονται μακροχρόνια από τις μεγάλες καθυστερήσεις.

-Στάθμευση. Έλλειψη θέσεων στάθμευσης αλλά και αφθαίρετη στάθμευση σε διπλές σειρές και πεζοδρόμια, που καθιστούν τη ζωή των πεζών δύσκολη.

-Θερμαϊκός. Με συνεχιζόμενη ρύπανση και με ένα βυθό γεμάτο σκουπίδια, θυμίζει μερικές φορές μια νεκρή και βουρκώδη λίμνη.

-Σκουπίδια, καθαριότητα. Προβληματική καθαριότητα των δρόμων. Ανεύθυνη ρύπανση από τους πολίτες. Συσσώρευση τόνων σκουπιδιών, σε κάθε κλείσιμο των τοπικών Χ.Υ.Τ.Α., λόγω διαφόρων πολιτικών και οικονομικών παιχνιδιών.

-Ανεκμετάλλευτα οικόπεδα. Οικόπεδα διάσπαρτα σε όλη τη πόλη τα οποία παραμένουν ανεκμετάλλευτα λόγω της γραφειοκρατίας ή της έλλειψης κονδυλίων. Θυμίζουν ζούγκλα ή μικρή χωματερή και δεν αξιοποιούνται σύμφωνα με τον χαρακτηρισμό τους.

-Παλιά λαχαναγορά. Ο χώρος της παλιάς λαχαναγοράς στην Αγίου Δημητρίου. Ένας χώρος στο κέντρο της Θεσσαλονίκης που παραμένει από το 1975 ένα ερείπιο και ένα παράνομο ιδιωτικό παρκινγκ. Ενώ θα έπρεπε να απαλλοτριωθεί και να κτισθεί, στο οικόπεδο αυτό, ένα σχολικό συγκρότημα, που τόσο ανάγκη έχει η περιοχή.

-Αγορά Μοδιάνο. Η διατηρητέα αγορά στο ιστορικό κέντρο της πόλης, παραμένει σε άσχημη κατάσταση, χωρίς την ανάλογη αναπαλαίωση και χρήση.

-Σηματοδοτήσεις. Οι πινακίδες και οι σηματοδοτήσεις είναι πολλές φορές ελλιπείς αλλά και εντελώς αφανείς, καλυμμένες από διαφημιστικά αυτοκόλλητα κ.α.

-Διαφημιστικά πλαίσια. Έχουν κατακλείσει την πόλη, περιμετρικά αλλά και το κέντρο. Είναι τόσα πολλά και ξεφυτρώνουν παντού, με αποτέλεσμα να κρύβουν από την κοινή θέα πολλές ομορφιές της πόλης μας. Να προσθέσω και τις εκατοντάδες αυθαίρετες πινακίδες ιδιωτικών επιχειρήσεων οι οποίες ξεφυτρώνουν παντού και πολλές φορές σε επικίνδυνα σημεία.

-Αφισορύπανση. Παράνομη αφισοκόλληση σε Τοίχους και κολώνες σε κάθε σημείο της πόλης, αλλά και τα υπερμεγέθη μπάνερς, σε κάθε κολώνα, τα οποία διαφημίζουν, από κορυφαία πολιτιστικά γεγονότα μέχρι και το τελευταίο «σκυλάδικο».

-Ζητιάνοι στα φανάρια. Έχουν γίνει τόσοι πολλοί, στην πλειοψηφία τους «εισαγόμενοι», που εκτός από τον κίνδυνο που διατρέχουν οι ίδιοι, για την σωματική τους ακεραιότητα, δημιουργούν προβλήματα στην κυκλοφορία. Επιπλέον δίνουν την εικόνα μιας πόλης που μόλις βγήκε από έναν βομβαρδισμό, αφήνοντας πίσω ανάπηρους, χήρες και ορφανά.

-Ατμοσφαιρική ρύπανση. Εδώ και χρόνια ένα κιτρινογκρί νέφος, έχει γίνει μόνιμος κάτοικος της πόλης μας. Όλοι οι θεσσαλονικείς περιμένουμε να φυσήξει ο ζωογόνος «Βαρδάρης» για να αναπνεύσουμε με άνεση.

-Βρώμικοι τοίχοι. Οι τοίχοι σε δημόσια , ιδιωτικά κτίρια και σχολεία είναι γεμάτοι βρωμιές, συνθήματα, βωμολοχίες αλλά πολλές φορές και εντελώς «Κιτς» γκράφιτι.

-Πεζοδρόμια και πλακάκια. Σπασμένα, λερωμένα και επικίνδυνα πλακάκια και πεζοδρόμια, ακόμη και σε κεντρικά σημεία, όπως στο δρόμο ορόσημο για τη Θεσσαλονίκη, την οδό Αριστοτέλους.

-Πάρκα. Λιγοστά και πολλές φορές κατεστραμμένα από βανδαλισμούς πάρκα, με λιγοστό πράσινο και πολύ περισσότερο τσιμέντο.

-Λεωφορεία ΟΑΣΘ. Πολλά λεωφορεία γερασμένα, ρυπογόνα και εντελώς τριτοκοσμικά, με έλλειψη κλιματισμού στους δύσκολους καλοκαιρινούς μήνες.

-Μετά από βροχή. Πολλοί δρόμοι της πόλης και των συνοικιών, μετά από βροχή, θυμίζουν λίμνες, λόγω της κακής κλίσης των δρόμων και του προβληματικού αποχετευτικού δικτύου.

-Ταράτσες πολυκατοικιών. Όταν κοιτάξουμε από ψηλά τα κτήρια της Θεσσαλονίκης βρισκόμαστε μπροστά σε ένα θλιβερό θέαμα. Ένα σύμπλεγμα κεραιών τηλεοράσεων και επικοινωνιών, μαζί με αυθαίρετες κατασκευές, συνθέτουν μια εικόνα εντελώς κακόγουστη και προβληματική.

-Παράνομοι μικροπωλητές. Σε κάθε σημείο της πόλης μας ξεφυτρώνουν από παντού και πουλάνε διάφορα είδη. Το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, όπου οι συγκεκριμένοι στήνουν πρόχειρα «μαγαζιά» μπροστά από τα καταστήματα των νόμιμων επαγγελματιών, δημιουργώντας τους μεγάλα προβλήματα.

-Αρχαιολογικοί χώροι και μνημεία. Είναι γνωστό ότι η Θεσσαλονίκη διαθέτει μεγάλο αριθμό βυζαντινών και μεταβυζαντινών αρχαιοτήτων. Χωρίς όμως την αντίστοιχη ανάδειξη, συντήρηση και ένταξη τους σε κάποιο τουριστικό-πολιτιστικό περίπατο, με αποτέλεσμα την τουριστική υποβάθμιση της πόλης μας.

Όλοι μαζί φορείς και κάτοικοι αυτής της πόλης, μοιάζουμε με εραστές της. Την ερωτευόμαστε, την εκμεταλλευόμαστε, ο καθένας για το δικό του συμφέρον.

Ερωτοτροπούμε μαζί της, όποτε εμείς θέλουμε. Αποζητούμε τη συντροφιά και τη θαλπωρή της. Της δίνουμε και μερικές φορές κάποιο μικρό «χαρτζιλίκι». Δεν ενδιαφερόμαστε όμως τι «ρούχα» φοράει και τι ανάγκες έχει η αγαπημένη μας.

Η αδιαφορία μας ή η εσκεμμένη εκμετάλλευση της, αφήνει στο σώμα της πληγές που μένουν ανοιχτές και πολλές φορές μολύνονται ανεπανόρθωτα.

Πρέπει λοιπόν όλοι εμείς οι «εραστές» της Θεσσαλονίκης να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και να «αποκαταστήσουμε» την αγαπημένη μας, φροντίζοντας γι’ αυτήν.

Γιατί η Θεσσαλονίκη δεν είναι μια παραστρατημένη κοπέλα του δρόμου. Είναι μια Κυρία που της αρμόζουν τα μεγάλα σαλόνια της Ελληνικής αλλά και της Διεθνούς Πολιτικής, Πολιτιστικής και Οικονομικής πραγματικότητας.