Μια διαφορετική άποψη αναγνώστριας...
H χρησιμοποίηση του πλωτού μουσείου θωρηκτού «Γ. Αβέρωφ» ως νυχτερινό κέντρο - «σκυλάδικο» της παραλιακής, αποτελεί ένα ακόμα κρίκο στην αλυσίδα της εμπορευματοποίησης και του ευτελισμού μνημείων, ιστορικών και αρχαιολογικών χώρων, μουσείων κλπ., που κατά καιρούς διατίθενται για δεξιώσεις, διαφημίσεις και άλλες δραστηριότητες μεγάλων επιχειρήσεων. Οι ίδιοι που δίνουν π.χ. την Ακρόπολη για τις διαφημιστικές ανάγκες πολυεθνικών εταιρειών, και μετατρέπουν πολιτιστικούς θησαυρούς και ιστορικά μνημεία σε αντικείμενο εμπορικής χρήσης ή τους προσφέρουν στην υπηρεσία μεγαλοπαραγόντων, είναι οι ίδιοι που νομιμοποιούν και τα φαινόμενα τύπου «Αβέρωφ», άσχετα αν τώρα εμφανίζονται να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα. Αλλωστε, δεν είναι η πρώτη φορά που το καράβι μουσείο διατίθεται για τέτοιους ευτελείς σκοπούς. Το 1996 είχε δοθεί ως σκηνικό για να μεταδοθεί πρωινή εκπομπή τηλεοπτικού σταθμού και σε άλλες περιπτώσεις χρησιμοποιήθηκε σαν χώρος για τη δημιουργία βίντεο κλιπ κλπ. Ομως, το τελευταίο περιστατικό προσφέρεται και για παραπέρα συμπεράσματα. Γιατί αποκαλύπτει με ακόμα πιο κυνικό τρόπο τα όρια της υποκρισίας όλων αυτών και το αξιακό τους σύστημα, που τους είδαμε και πρόσφατα, να σκυλιάζουν για το πανό του ΚΚΕ στην Ακρόπολη και για τις αγωνιστικές εκδηλώσεις των ναυτεργατών έξω από τα πλοία κάτεργα. Είναι αυτοί για τους οποίους ο λαός, οι αγωνίες του και οι αγώνες του είναι «μιάσματα». Είναι αυτοί που θεωρούν ότι για τους ίδιους δεν υπάρχουν όρια, τόσο στην κερδοφορία τους όσο και στη συμπεριφορά τους. Αυτή είναι η αστική ηθική.
yiota###@gmail.gr