Πολλές φορές η Δράση έχει δημοσίως εκφράσει τον προβληματισμό της για τη λειτουργία διαφόρων “ανεξάρτητων” αρχών, οι οποίες διακρίνονται για την ανεξάντλητη επιθυμία τους να θεωρούν τον εαυτό τους υπέρτατη αρχή.
Εχθές υπήρξε ένα ακόμη κρούσμα στην αλυσίδα των ευτράπελων αποφάσεων του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης. Απαγορεύτηκε προφορικώς από τον Πρόεδρό του η προβολή των διαφημιστικών μηνυμάτων εταιρείας κλιματιστικών. Το σκεπτικό της απόφασης ουδείς μέχρι αυτή την ώρα το πληροφορήθηκε ούτε βεβαίως και τα τηλεοπτικά μέσα που υπάκουσαν, πλην όμως υπάκουσαν...
Το σκεπτικό ωστόσο συνάγεται από τις αντιδράσεις των μελών της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, οι οποίοι και προκάλεσαν την αντίδραση του ΕΣΡ. Οι επίμαχες διαφημίσεις έχουν ως εξής: η μεν πρώτη προαναγγέλλει ότι τώρα ήρθε η ώρα όλοι οι έλληνες να πάρουν …μίζα, δηλαδή -εξηγείται αμέσως- επιδότηση στην αγορά κλιματιστικού, η δε δεύτερη εμφανίζει ιάπωνα πολιτικό να εξαγγέλλει από του βήματος της Bουλής την ίδια επιδότηση ως ιαπωνική οικονομική στήριξη στους Έλληνες. Το ότι το περιεχόμενο των διαφημίσεων αυτών ενόχλησε τα μέλη της Επιτροπής της Βουλής μπορεί στην καλύτερη περίπτωση να εξηγηθεί μόνο ως απόδειξη ελλείψεως χιούμορ από μέρους των αντιδρώντων.
Ερωτήματα ανακύπτουν όχι από τις γελοίες αντιδράσεις πολιτικών στα πρόθυρα νευρικής κρίσης από τα όσα συμβαίνουν γύρω τους, όσο από τη σπουδή της “ανεξάρτητης” αρχής και του “ανεξάρτητου” προέδρου της να ικανοποιήσει τις παράλογες κραυγές τους και να απαγορεύσει προφορικώς την προβολή της διαφήμισης.