του MANΩΛΗ ΚΑΤΣΟΥΛΗΕκεί ο Αλέξανδρος ο Μακεδών, γιος του θεού των θεών, του θεού Ήλιου, με έμβλημα τον πατέρα του, συνθηκολογούσε για λογαριασμό του ανθρώπου με τους κοσμογονικούς θεούς και τις φυσικές δυνάμεις, κατακτούσε τον πλανήτη, συναντούσε και υπέτασσε λαούς, θηρία αλλά και προϊστορικά τέρατα, ακολουθώντας τον εαυτό του και δημιουργώντας πόλεις και τη μοίρα του μελλοντικού κόσμου.
Μιλούσε με τα λουλούδια, με τα δένδρα, με τους βράχους, τις μισοθαμμένες πέτρες, τις αμμοθύελλες, τα ποτάμια, τις πηγές, τις μανιασμένες θάλασσες, τα άστρα, τιθάσευε και μελετούσε τα άγρια θηρία κάνοντάς τα να υπακούουν και να εκτελούν τα προστάγματά του.
Αφουγκραζόταν τις σταλαγματιές των θεόκτιστων θόλων του ουρανού αλλά και τις ακτινοβολίες της γεωδυναμικής για να πληροφορηθεί το μέλλον του. Γιος, ακόμα, της Ολυμπιάδος και του Άμμωνα Δία, ξεχώριζε τα ασώματα πτερυγίσματα των φυλάνθρωπων Ολύμπιων, από τους γιους της Ανδρομέδας κι από τους Κρόνιους τυλιγμένους σε σύννεφα αποστάτες.
Κατασκεύαζε δρόμους στην ξηρά και στη θάλασσα, ενώνοντας τη δύση με την ανατολή και το βορά με το νότο. Φιλοτεχνούσε στάδια και μέγαρα.
Στόλιζε με πορφυρένιους κίονες, λευκά ψηφιδωτά, ανδριάντες και αγάλματα τα ανάκτορα και τους ναούς εκπληκτικών θεών που κυβερνούσαν τον κόσμο του φωτός αλλά και του σκότους, καλλιεργώντας τα μποστάνια της ανθρώπινης ευαρέσκειας και καταπόντιζε με τη δαμόκλειο σπάθη του τις ψυχοφθόρες φυλακές του Κέρβερου με τα πενήντα κεφάλια. Ταξίδευε πάνω στο Βουκεφάλα αλλά και πάνω σε σιδερένια άλογα, στην Ινδία, στην Κίνα αλλά και στις χώρες των μαγικών τοτέμ και των αμαζόνων.
Έχτιζε θεοφρούρητα αθάνατα τείχη περιφρουρώντας και σπουδάζοντας δαντελωτά ακρογιάλια, δασωμένες όχθες, μυθικές κορυφές, χαοτικά νέφη, απύθμενες θάλασσες, διαμαντένια κλουβιά για τις νύμφες και τις νεράιδες.
Οργάνωνε τη διοίκηση των πόλεων και του στρατού. Έφερνε πλούτο, τέχνες, σύμβολα, περγαμηνές, πολιτισμό και μέσα από την κοσμογονική δράση, τους μύριους στεναγμούς της σιδηρόφρακτης πειθαρχίας, της σάλπιγγας, της επίθεσης, της κατάληψης και της συντριβής, χάραζε τους ανασασμούς του ηλιοφόρου φωτός, της δόξας και της δύναμης. Χωρίς ν’ αποφύγει την τύχη των μικρών αλλά και των μεγάλων δημιουργών και διαμορφωτών της ιστορίας την ώρα που τα μορμολύκεια συναθροίζονταν και συσπειρώνονταν αυγαταίνοντας την κοπριά τους εναντίον του, αυτός ο ένας, αυτός ο πρώτος, αυτός ο δυνατός, αυτός ο μέγας, αυτός ο λατρευτός κι αγαπημένος, άλλαζε τα μεγέθη και σήκωνε ψηλά τον πήχη, τα όρια, τα ήθη και τα έθιμα της πρωτόσπαρτης αρχής κι έδειχνε στους άντρες πώς να αντιμετωπίζουν το μένος της φωτιάς και της θάλασσας αλλά και πώς να παίζουν, να στολίζουν, ν’ αγαπούν, να ερωτεύονται και να τιθασεύουν τις γυναίκες.
MANΩΛΗΣ ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ
Ο Μανώλης Α. Κατσούλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1951. Σπούδασε μηχανολόγος εργοδηγός. Είναι έγγαμος, πατέρας τεσσάρων παιδιών. Είκοσι χρόνων εξέδωσε το πρώτο του βιβλίο με τον τίτλο "Στοχασμοί" Το 2002 εξέδωσε το δεύτερο βιβλίο του «Ο άνθρωπος –λύκος».Εκτός από την λογοτεχνία ασχολήθηκε με τη φιλοσοφία την πολιτική και την αυτοδιοίκηση. Για οκτώ χρόνια ήταν δήμαρχος στα Γλυκά Νερά Αττικής με πλούσια κοινωνική, πολιτιστική κι εθνική δράση. Δεκάδες άρθρα του έχουν δημοσιευθεί στον ημερήσιο, τοπικό και περιοδικό ελληνικό αλλά και ξένο Τύπο. Συνεργάστηκε με την ομογένεια, τους ΑΧΕΠΑ, άλλους παγκόσμιους φορείς για την μη παραπέρα εξάπλωση των πυρηνικών αντιδραστήρων όπως στο Ακουγιού της Μικράς Ασίας, την ειρήνη στην περιοχή αλλά και την βοήθεια με αποστολές πρώτης ανάγκης στους εμπόλεμους λαούς των Βαλκανίων, τη διεθνή αλληλεγγύη, το περιβάλλον, την ανάδειξη του αρχαίου ελληνικού πνεύματος κι ιδιαίτερα του μυκηναϊκού πολιτισμού.
