Η πολύφερνη «νύμφη»

του Αργύρη Αργυριάδη

Η «νύμφη του Θερμαϊκού» (άλλο ένα τσιτάτο της ένδοξης τοπικής μυθοπλασίας) απέκτησε πολλούς επίδοξους γαμπρούς. Νύμφη θα μου πείτε, γαμπρούς θα ...

προσελκύσει. Πώς γίνεται, όμως, να προσελκύει τόσους πολλούς; Πώς γίνεται ο αριθμός τους να είναι δυσανάλογος της «ομορφιάς» της; Συνήθως το ωραίο έλκει, ενώ το άσχημο απωθεί. Και η Θεσσαλονίκη σήμερα γίνεται δύσμορφη πόλη.

Ιστορικά, η Θεσσαλονίκη αναπτυσσόταν και ευημερούσε όταν οι πολιτικές συνθήκες της επέτρεπαν να αξιοποιήσει τη γεωγραφική της θέση και τον κοσμοπολίτικο δυναμισμό της. Στην εποχή του ψυχρού πολέμου οι πολιτικές συνθήκες ήταν απόλυτα απαγορευτικές για μια τέτοια «μητροπολιτική» λειτουργία. Τα βόρεια σύνορα έγιναν σύνορα των «δύο κόσμων» και απέκοψαν τη Θεσσαλονίκη από τον ζωτικό της χώρο. Η βαλκανική απομόνωση και ο ελληνικός συγκεντρωτισμός, την καταδίκασαν στο ρόλο του επαρχιακού κέντρου.

Στη μεταψυχροπολεμική εποχή, η Θεσσαλονίκη αναζήτησε τη θέση της στον παγκόσμιο χάρτη μόνον με τσιτάτα και ευχολόγια. Η «πρωτεύουσα των Βαλκανίων» δεν ήταν τίποτα άλλο από μια μικρομεσαία πόλη της Βαλκανικής ενδοχώρας. Δεν μπόρεσε να αντέξει στον ανταγωνισμό. Η παραγωγική της βάση αποσαρθρώθηκε πλήρως προς δόξαν των Βαλκάνιων ανταγωνιστών της. Στο Καλοχώρι και στη Σίνδο έμειναν κουφάρια επιχειρήσεων, ενώ η παραγωγή «μετανάστευσε» στα Σκόπια και στη Βουλγαρία. Οι υπηρεσίες και το λιανεμπόριο άντεξαν για μια δεκαετία, οπόταν η φούσκα έσκασε.

Την ίδια ώρα, οι «ηρωικοί» κάτοικοι της πόλης ζουν τη δική τους τραγωδία. Πληρώνουν στο Δήμο από τα υψηλότερα τέλη στη χώρα για να «απολαμβάνουν» μποτιλιάρισμα, καυσαέριο, νέφος και εκνευρισμό. Για να αναζητούν χώρους στάθμευσης και πρασίνου (έχει τη μικρότερη αναλογία ανά κάτοικο στην Ευρώπη!) και για να κρατούν τη μύτη τους – τις περισσότερες ημέρες του χρόνου – από τη βρώμα των σκουπιδιών ή του Θερμαϊκού. Για να «απολαμβάνουν» πανάκριβα πολιτιστικά υποπροϊόντα σε εκδηλώσεις παροιμιώδους κακογουστιάς. Για να πληροφορούνται ένα φαραωνικό «έλλειμμα» στο ταμείο του Δήμου της, ανάλογο της ανερμάτιστης πολιτικής που ακολουθήθηκε τα τελευταία 25 έτη!

Και όμως το ασχημόπαπο θέλει να γίνει «βασιλικός κύκνος». Καμιά ντουζίνα συμπολίτες μας – ικανοί και άξιοι όλοι τους – θέλουν να συμβάλουν προς αυτήν την κατεύθυνση. Πώς όμως; Αρκεί η εκλογή τους στη θέση του Δημάρχου; Αναζητούνται πειστικές απαντήσεις και δυστυχώς δεν δίδονται …